12 มีนาคม 2545 00:57 น.
Jennie
คือหนทางอันกว้างไกล ....จากใจฉัน
ล่องลอยไกลแสนไกล...ไม่อาจกลับ
ไม่อาจบังคับ.... จิตใจให้เพ้อฝัน
กลับมานะ หัวใจฉันไม่อยากให้ใจสลาย
ไปมากว่านี้ อย่างให้ภาพ มาเกาะกุมใจฉัน
ได้โปรดจิตสำนึกควบคุมใจฉันหน่อย
12 มีนาคม 2545 00:43 น.
Jennie
เพื่อนอยู่แห่งหนใด
ใจพะวง..ยังไม่หาย
ความคิดถึง...ยังไม่คลาย
เป็นไรหรือป่าว...นะคนดี
มีไรบอกกล่าวกันได้
เพื่อนยินดีช่วยเสมอ
9 มีนาคม 2545 00:00 น.
Jennie
ชิวิตใครกำหนดทางเดิน
คุณเหรอใครที่กำหนด
แต่อย่างน้อยฉันเลือกทางเดิน
ขอฉันเองอย่างภูมิใจ
จะเดินทางเดินขอฉันเอง
ด้วยความมั่นใจในตัวฉัน
8 มีนาคม 2545 01:55 น.
Jennie
เจ็บปวดมามากพอแล้ว
ได้โปรดอย่างมาซ้ำเติมกัน
แค่นนี้เจ็บทุกข์สาหัด
เหนื่อยและท้อจนหมดหวัง
อยากอยู่คนเดียวจะได้ไหม
อย่างได้มาซ้ำเติมฉันเลยนะ
7 มีนาคม 2545 01:40 น.
Jennie
จนลืมฉันได้ไหม
จะไม่ขอมากไปมากว่านี้
จะลืมทุกสิ่งทุกอย่าง
ที่มีให้กันและกัน
จนเหลือเพียงความทรงจำ
ที่เก็บไว้ความเป็นเพื่อน