9 มีนาคม 2545 00:00 น.
Jennie
ชิวิตใครกำหนดทางเดิน
คุณเหรอใครที่กำหนด
แต่อย่างน้อยฉันเลือกทางเดิน
ขอฉันเองอย่างภูมิใจ
จะเดินทางเดินขอฉันเอง
ด้วยความมั่นใจในตัวฉัน
8 มีนาคม 2545 01:55 น.
Jennie
เจ็บปวดมามากพอแล้ว
ได้โปรดอย่างมาซ้ำเติมกัน
แค่นนี้เจ็บทุกข์สาหัด
เหนื่อยและท้อจนหมดหวัง
อยากอยู่คนเดียวจะได้ไหม
อย่างได้มาซ้ำเติมฉันเลยนะ
7 มีนาคม 2545 01:40 น.
Jennie
จนลืมฉันได้ไหม
จะไม่ขอมากไปมากว่านี้
จะลืมทุกสิ่งทุกอย่าง
ที่มีให้กันและกัน
จนเหลือเพียงความทรงจำ
ที่เก็บไว้ความเป็นเพื่อน
6 มีนาคม 2545 02:24 น.
Jennie
อยากลืมเธอให้ใจจะขาด
แต่ยิ่งลืมก็ยิ่งรักเหมือนใจจะขาด
ทำไมความรักถึงเป็นเช่นนี้
อยากรักคนที่รักแต่ไม่ได้รักเรา
คนที่ไม่ได้รักแต่มารักเรา
นี่หรือคือความรัก
3 มีนาคม 2545 22:04 น.
Jennie
จนยอมรับในตัวฉันที่ฉันเป็น
ขอได้โปรดอย่างให้ฉันเปลี่ยนไปมากว่านี้
ฉันเปลี่ยนมามากพอแล้วสำหรับเธอ