8 มกราคม 2545 22:04 น.
Jeminine
โลกนี้มีเรื่องน่าแปลกเกิดขึ้นเสมอ
มีคนมากมายผ่านเข้ามาให้พบเจอ หลากหลาย
ฉันไม่เคยเก็บใครมาไว้ในความคิดถึง และในหัวใจ
จนกระทั่ง...เธอ...ที่ฉันไม่รู้ว่าเป็นใคร ผ่านเข้ามา
เรารู้จักกันผ่านอากาศที่ไม่อาจจับต้อง
จากความบังเอิญ ทำให้เข้ามาเกี่ยวข้อง จากคนที่เคยแปลกหน้า
ในแต่ละค่ำคืนที่เธอส่งความรู้สึกผ่านตัวหนังสือเข้ามา
ฉันรู้...ว่าฉันหลงรัก ภาษา แห่งความรู้สึกของเธอ
เธอทำให้ฉันคิดถึงเธอ คนที่แสนอบอุ่น
เหมือนกับได้สัมผัสไอละมุนจากลมหายใจเธอเสมอ
เหมือนกับว่าเราได้เคยรู้จักกันแสนนาน แม้ไม่เคยพบเจอ
ฉันรู้เพียงตอนนี้ หัวใจมีแต่เธอ ทุกทุกนาที
ทั้งที่เคยบอกตัวเองว่ามันเป็นแค่สิ่งลวงตา
แต่ยามนี้ยากเกินจะปฏิเสธว่า ฉันไม่อาจละทิ้ง หลีกหนี
เพราะเธอเท่านั้นที่ทำให้ฉันเปลี่ยนความคิดที่มี
และอยากขอบคุณความบังเอิญทั้งหมดที่เกิดขึ้นที่นี่...ที่ทำให้วันนี้ ฉันมีเธอ
เจทท์เคยบอกตัวเอง และบอกเพื่อนในห้องแชทเสมอๆ ว่า
No real love in the cyber world
จนกระทั่ง...ใครคนนั้นก้าวเข้ามาในชีวิต
และเขาทำให้ความคิดของเจทท์เปลี่ยนไป
ตอนนี้เขาอยู่ไกลมากเลยล่ะ -_- เฮ้อ...คิดถึงเจงๆ
8 มกราคม 2545 13:55 น.
Jeminine
แสงไฟหลากสีสันดั่งสวรรค์ราตรี
ถนนสายนี้ไม่เคยมีเวลาหลับไหล
เสียงดนตรีดังกระหึ่มไปไกล
ผีเสื้อราตรีสลัดปีกเริงไฟร่ายระบำ
ความสุขปลอมปลอมที่แลกด้วยเงิน
มนุษย์กลางคืนยังคงเพลิดเพลินคราคร่ำ
ผลาญหยาดเหงื่อแรงกายเป็นกอบกำ
ิวิ่งเข้าสู่สวรรค์ที่อยู่ต่ำ กว่าผืนดิน
มุมเล็กเล็กใจกลางถนนสายสวรรค์
เด็กขอทานยังทำงานไม่จบสิ้น
จะหลับอย่างไร..ตั้งแต่สายยังไม่มีอะไรกิน
เสื้อผ้าที่ขาดวิ่น จะต้านความหนาวได้อย่างไร
รองเท้าราคานับพันก้าวผ่านไป..ผ่านมา
รอเศษเงินไร้ค่าที่ใครสักคนจะหยิบยื่นให้
เขาให้ทิปเด็กเสิร์ฟด้วยแบงค์หนึ่งใบ
แต่ไม่มีเศษสตางค์โยนให้คนข้างทาง
เด็กขอทาน...สกปรกหรือ...
แล้วสิ่งใดคือความสวยงาม...ความหวัง
หัวใจคนบางคนสกปรก หยาบช้า น่าชัง
อยู่ในหน้ากากเครื่องสำอางค์...งดงาม แต่ลวงตา
30/12/01
22:00
Silom Rd.
Bkk.
8 มกราคม 2545 00:00 น.
Jeminine
หากฉันไม่เคยร้องไห้ให้เธอเห็น
ก็ได้โปรดอย่าคิดว่าฉันชาเย็น หรือเข้มแข็ง
ฉันก็เป็นเหมือนคนทั่วไป มีวันที่ใจอ่อนแรง
เพียงแต่ไม่เห็นประโยชน์ที่ต้องแสดง ต่อใครใคร
หากฉันไม่เคยบอกใครสักคนว่ารัก
ก็ไม่ได้หมายถึงฉันไม่รู้จักความรัก ใช่ใหม
เหมือนกับตอนนี้ที่ฉันมีเธอในใจ
ซึ่งเป็นความรักที่เธอไม่ได้สนใจจะรับฟัง
เธอเข้าใจถูกต้อง ที่ฉันจะทนได้..คนดี
แม้ครั้งหนึ่ง หัวใจดวงนี้ เคยเต็มไปด้วยความหวัง
และถึงวันนี้ ที่เธอเอ่ยคำว่า ไม่รัก มาให้ฟัง
เธอคงไม่รู้ ว่าพอเธอหันหลัง...ฉันเป็นอย่างไร
ช่างเถอะ ถ้าเธอจะไม่มีโอกาสได้เห็นน้ำตา
เพราะฉันรู้ว่า มันไม่มีประโยชน์ เท่าไหร่
แต่รู้ไว้นะ ในท่าทีเฉยชา ฉันก็มีหัวใจ
ไม่ต่างจากคนที่เธอเก็บไว้ข้างกาย...
....คนที่เธอเลือกดูแล เพราะเขาอ่อนไหว เหลือเกิน
7 มกราคม 2545 19:12 น.
Jeminine
เพราะเธอเป็นคนน่ารัก..
เพราะเธอเป็นคนจริงใจ
ใครที่ได้อยู่ใกล้ใกล้...
คงยากจะห้ามใจไม่ให้รักเธอ
เพราะเธอเป็นคนแสนดี...
สำคัญที่สุดในใจดวงนี้เสมอเสมอ
เป็นคนเดียวที่ฉันอยากอยู่ใกล้ ใกล้ อยากเจอ
กลัวว่าใครจะมาเอาใจของเธอ..จากฉันไป
ไม่อยากให้ใคร...อยู่ใกล้เธอ
หวง..ความรู้สึกดีดี ที่มีเธออยู่ใกล้ใกล้
หวง..รอยยิ้ม และคำพูดที่จริงใจ
หวง...ความอบอุ่น..กรุ่นไอ ในสายตา
เพราะเธอเป็นคนที่รัก...และห่วงใย
สิ่งที่มาจากหัวใจของเธอ..จึงมีค่า
ไม่อยากแบ่งให้ใคร...ไม่ว่าอะไร อะไรที่ให้มา
ฉันหวง..ฉันห่วงหา .หวงทั้งสายตา...หวงทั้งหัวใจ
7 มกราคม 2545 12:43 น.
Jeminine
ในวันที่ไม่มีเธอ...ทุกสิ่งเงียบเหงาไร้ค่า
ไม่ว่าจะเป็นท้องฟ้า...ที่เคยชวนกันมองดูเมฆขาว
ไม่ว่าจะเป็นถนนกรวดเส้นเดิมที่ทอดยาว
ดอกไม้ ดวงดาว หรือหาดทราย
คำคิดถึงของคนนับร้อยพัน
ไม่มีใครสำคัญ...พอจะทดแทนได้
หากไม่มีคำคิดถึงของคนในหัวใจ
ความเหงา ความเดียวดาย ก็ไม่เคยจาง
ไม่ว่าเธอจะอยู่ตรงที่ใดของขอบฟ้า
ขอเพียงบางเวลา..ส่งความห่วงหามาบ้าง
ให้ความหวั่นไหวของใครบางคน..เจือจาง
ลดทอนความเหินห่างของคืนวัน
อยากได้ยินว่า...ยังคิดถึงกันบ้างใหม...
รู้หรือเปล่าคนที่เธอบอกว่ารักเต็มหัวใจเขาไหวหวั่น
แต่ในความอ่อนแอของใจดวงนี้..ที่มีทุกคืนวัน
ไม่เคยมีใครสำคัญเท่าเธอเลย
หน้าส่วนตัว
830
