21 มีนาคม 2545 19:12 น.
Jeminine
หากว่าตัว เธอเป็น เช่นนักโทษ
ก็ได้โปรด มอบหัวใจ มาให้ฉัน
จะนำเอา หัวใจ ไปกักกัน
และตัดสิน โทษทัณฑ์ แห่งหัวใจ
ขอนั่งแท่น พิพากษา ว่าด้วยรัก
แต่ถ้าหาก ไร้คำกล่าว มาแก้ไข
ขอตัดสิน ให้รักฉัน ตลอดไป
ขังเอาไว้ ในหัวใจ ตลอดกาล
จะไม่ใช้ โซ่ตรวน มาล่ามไว้
ขอหน่วงเหนี่ยว ด้วยสายใย ที่ไหวหวาน
เป็นนักโทษ ของฉัน ตลอดกาล
ห้ามหลบหนี ห้ามประกัน ห้ามอุธรณ์
20 มีนาคม 2545 16:33 น.
Jeminine
ขอให้ค่ำคืนนี้เนิ่นนาน...ยิ่งเนิ่นนาน...
เพราะฉันกำลังมีเธอ...ใกล้ใกล้
หอมกลิ่นเกลียวคลื่น ที่ซัดสาดอยู่ไม่ไกล
สบตาเธอผ่านเปลวเทียนเล็กเล็กที่พริ้วไหว ใต้แสงจันทร์
อยากเต้นรำกับเธอบนหาดทรายของเรา
เมื่อเธอร้องเพลงรักเบาเบาให้ฟังตรงข้างหูนั้น
หัวใจฉันก็ลอยล่องไปเกินไขว่คว้าทัน
ไออุ่นจากมือคู่นั้น...ไม่อาจเลยผ่านไปจากใจ
ฟังสิ....เธอได้ยินอะไรบ้าง คนดี
ในความเงียบแห่งราตรี...ได้ยินอะไรบ้างใหม
นอกจากเสียงเพลงรัก และดนตรีจากหรีดหริ่งเรไร
ขยับเข้ามา....ใกล้ใกล้อีก...ใกล้ใกล้...
....ฉันกำลังใช้เสียงหัวใจ บอกรักเธอ...
20 มีนาคม 2545 15:50 น.
Jeminine
เธอคงจะคิดว่าฉันอ่อนหัด
มองไม่ออกว่าเธอเจ้าเล่ห์ชะมัด...ใช่ใหม
คงนึกว่าฉันไม่รู้...ว่าเธอเจ้าชู้จะตายไป
ชอบทำให้คนอื่นใจละลาย อยู่เรื่อยเลย
แววตาของเธอ..ออดอ้อน..ซุกซน
ลวดลาย แสนกล ไม่เคยอยู่เฉย
ชอบมาวนเวียนใกล้ใกล้ ให้หวั่นไหวทุกทีเลย
ต้องยอมเธอ แบบที่ไม่เคย ยอมใคร
ตกหลุมรักสุนัขจิ้งจอกเข้าอย่างจัง
ยอมเป็นลูกเจี๊ยบในมือเธอสักครั้ง...ไม่หนีไปไหน
ก็มันรักไปแล้ว จะให้ทำยังไง
ขอบอกว่าถึงจะร้ายแค่ไหน...ก็ไม่กลัว
20 มีนาคม 2545 01:26 น.
Jeminine
มีเพียงความรักเท่านั้น....ที่ทำได้
เมื่อความรักเต็มไปด้วยความอ่อนล้า
อยู่ในอ้อมกอดก็เหมือนห่างไปครึ่งฟ้า..แสนไกล
เมื่อครั้งที่ความรักหวานไหว
อยู่ไกลแสนไกล ก็เหมือนใกล้เพียงลมหายใจ..สัมผัสกัน
ฉันได้แต่ภาวนา...ให้ดวงตะวันส่องแสง
ให้หัวใจที่กำลังอ่อนแรง...สว่างไสวด้วยไฟฝัน
ยังคงหวังว่าในวันข้างหน้า...เราจะยังมีกัน
ประคับประคองรักนั้น...ด้วยหัวใจ
เธอและฉันต่างเหน็ดเหนื่อย...และเจ็บช้ำ
จากบางสิ่งที่เราทำ...ปวดร้าวแค่ไหน
วันพรุ่งนี้...ความรักจะคงอยู่ หรือจากไป
ใครเล่าจะตอบได้...นอกจากความรู้สึกในใจ..ที่มี
จะหันหลังให้กับความรัก...ที่ไม่เดียงสา
หรือให้โอกาสความรักกลับมา..เริ่มต้นใหม่...พรุ่งนี้
ฉันเชื่อว่า...ความรู้สึกจะกลับดี
เพียงแต่...คงไม่อาจบอกให้เธอเชื่อในวันนี้...ถึงความเป็นไป
จะรอ...จนกว่าเธอจะได้เห็นสิ่งที่ฉันเชื่อมั่น...
และคงมีเพียงความรักเท่านั้น...ที่จะทำสิ่งเหล่านี้ได้
ทุกคำถาม...ที่เธอ..และฉัน...มีในใจ
ความรักตอบทุกสิ่งได้...จงลองถามใจ...ของตัวเอง
But only love can say...
try again or walk away....
but I believe for you and me
the sun would shine one day
so I just play my part
pray youll have a change of heart
but I cant make you see it through
Thats something only love can do
19 มีนาคม 2545 21:07 น.
Jeminine
คุณรู้สึกถึงกระแสอบอุ่นแห่งรักใหม...
เป็นแรงผลักดันอันยิ่งใหญ่..กว่าดวงตะวันทอฟ้า
ความรัก...จะนำรอยยิ้ม มาลบรอยน้ำตา
จะนำช่วงชีวิตที่มีคุณค่า...มาสู่ใจ
จะแทนที่ความหนาวด้วยไออุ่น...
หอมหวาน...ละไมละมุน...กว่าดอกไม้
สุกสกาว...ยิ่งกว่าดาวบนฟ้าไกล
อิสระเกินปีกใดใด...บนฟากฟ้า
เหตุเพราะทุกสิ่งในโลกนี้...ล้วนมีคู่
ถึงแต่ละส่วนจะอยู่ห่างไกลจนสุดหล้า
ความรัก...คือแรงดึงดูด..ที่จะนำพา
ให้หัวใจสองดวงที่อยู่คนละฝั่งฟ้า...มาพบกัน
ด้วยเพียงคำว่า....รัก...
ไม่อาจทำให้รู้จัก ได้ลึกซึ้ง...เหนือกว่านั้น
เมื่อความรักแท้จริง...วิ่งเข้าสู่หัวใจในสักวัน
คุณจะพบว่าไม่มีสิ่งใดมหัศจรรย์...เท่า...รัก...เลย...