22 ธันวาคม 2544 22:33 น.
Jeminine
หากว่านางฟ้ามีจริง...
จะรับรู้บางสิ่งที่ฉันอ้อนวอนใหม
คำอธิษฐาน...ของคนเหงาหัวใจ
จะดังไปไกล...ถึงบนฟ้าหรือเปล่า
ฉันจะไม่ขอรองเท้าแก้วที่แสนสวย
ขอเพียงให้รับรู้ด้วย...ว่าคำอธิฐานนี้มาจากความเหงา
ที่ฉันพร่ำสวดอ้อนวอนตรงริมหน้าต่างเบาเบา
เผื่อว่าดวงดาว จะช่วยไปกระซิบบอกนางฟ้า..ให้ที
ขอให้คนที่อยู่ไกลแสนไกล
ได้รับรู้ถึงหัวใจ...ของคนที่อยู่ตรงนี้
ให้เขาได้รู้ว่า...ทุกเวลาที่ผ่านไปแต่ละนาที
การรอคอยกำลังจะฆ่าฉันคนนี้ให้ตาย
หากว่านางฟ้ามีจริง...
อย่าทอดทิ้งคนสิ้นหวังคนนี้ได้ใหม
หากเขารับรู้แล้ว...ว่าใครบางคนกำลังจะขาดใจ
ช่วยพาเขามาได้ใหม...
...ก่อนที่คำอธิษฐานครั้งสุดท้ายจะจบลง
22 ธันวาคม 2544 22:19 น.
Jeminine
ในวันที่ฉันมองออกไปไกลถึงฝั่งฟ้า
วิ่งไล่คลื่นที่กระทบเข้ามา แล้วจางหาย
เปลือกหอยเล็กเล็ก...ที่เก็บใส่มือมามากมาย
ฉันจะเก็บไปฝากใคร...ที่เห็นคุณค่าของมัน
ในวันที่ฉันหอบดอกหญ้าข้างทางกลับมา
จะมีใครชื่นชมดอกหญ้าที่ดูไร้ค่าของฉัน
หากฉันร้องไห้...เพียงเพราะเรื่องเศร้าเศร้าในนิทาน
จะมีใครที่ปลอบโยนฉัน...โดยไม่คิดว่ามันไร้สาระเกินไป
ในวันที่ฉันวิ่งไล่ลูกแมวจนมอมแมม
รอยเปื้อนตรงแก้ม ใครจะยิ้มแล้วเช็ดให้
ในวันที่ฉันเหม่อมองพระจันทร์บนฟ้าไกล
ฉันจะนั่งคิดถึงใคร...ในคืนที่บรรยากาศแสนดี
เพราะเธอเป็นคนแสนอ่อนโยน
ใส่ใจสิ่งเล็กเล็กน้อยน้อยของคนคนนี้
เธอให้ความสำคัญกับทุกสิ่งที่ฉันมี
รวมทั้งหัวใจที่แสนอ่อนแอดวงนี้...ที่ให้ไป
ฉันไม่อยากจะคิด...และรับรู้
ว่าหากโลกนี้ไม่มีเธออยู่...ฉันจะได้รับสิ่งเหล่านี้จากที่ไหน
จะมีใครอบอุ่นเพียงพอ...ที่จะให้พักพิงใจ
แล้วฉันจะเอ่ยคำว่ารักมากมาย...ให้ใครฟัง
21 ธันวาคม 2544 15:50 น.
Jeminine
เหนื่อยใหมคนดี....
ที่ต้องวิ่งตามคนหัวดื้อคนนี้...เสมอเสมอ
คนที่เอาแต่ใจ และไม่เคยฟังเธอ
แต่เป็นคนเดียวกัน...กับคนที่รักเธอยิ่งกว่าใคร
ฉันรับรู้...และฉันมองเห็น
ทุกสิ่งที่เธอเป็น...และทุกสิ่งที่เธอทุ่มเทให้
ถึงแม้ไม่เคยบอกกับเธอ ว่าซาบซึ้งเพียงใด
แต่ทุกอย่างประทับไว้ในใจ...เสมอมา
อย่าเพิ่งเลิกรักฉันนะ...คนดี
นับจากนี้...ฉันจะทำให้เธอรู้ว่า
คนคนนี้ ทำอะไรเพื่อเธอได้บ้าง..อย่างที่เธอทำเสมอมา
และจะให้มากยิ่งกว่า...เท่าที่สามารถจะทำให้ใคร
แค่เพียงรักฉันเท่าเดิมก็พอ...
จะไม่ขออะไรจากเธอ...อีกเลย...รู้ใหม
นอกจาก...มาหนุนตักฉันนิ่งนิ่ง แล้วฟังเสียงหัวใจ
มันกำลังบอกว่ารักเธอมากมาย...ได้ยินใหม...คนดี
21 ธันวาคม 2544 14:52 น.
Jeminine
ฉันมีแต่เธอคนเดียวเท่านั้น
ตลอดเวลาที่ผ่าน...ไม่เคยมองใครคนไหน
เพราะเพียงแววตาคู่นั้น กับสิ่งที่เธอทำให้กันมากมาย
มีเธอคอยดูแลห่วงใย...ตลอดเวลา
ขอถามสักคำได้ไหม...
กับคำพูดใดใด...ที่เธอหมายความว่า
ไม่เคยคิดอะไรเกินเลย กว่าที่เคยเป็นมา
ไม่มีอะไรมากไปกว่า....เพื่อนที่ดี
เพิ่งนึกได้หรือ...ว่าไม่ใช่ความรัก
แล้วหัวใจ ที่ฉันฝากไว้ให้ ในวันนี้
ฉันควรจะทำเช่นไร กับตัวเองดี
ในเมื่อตอนนี้ เจ็บจนเกินจะทนเป็นเพื่อนที่ดีได้ต่อไป
20 ธันวาคม 2544 23:16 น.
Jeminine
เป็นเพราะคำว่าดีเกินไปก่อนลา
จึงทำให้ฉันอดเป็นห่วงคนที่ยืนตรงหน้านี้ไม่ได้
อย่างน้อย...ก็เคยเป็นคนของหัวใจ
อยากเห็นความรักครั้งใหม่ของเธอไปได้ดี
ช่วยบอกคนของเธอให้ด้วยนะว่า
อย่าใช้เวลาทั้งหมดของวันคืน คิดถึงแต่เธอคนนี้
อย่ารักเธอให้มากกว่าทุกทุกคนที่เขาเคยมี
อย่าทุ่มเทความห่วงหา...ความหวังดี...ความอาทร
อย่ามองเห็นเธอเป็นคนสำคัญเกินใคร
อย่าคอยอยู่ชิดใกล้ในวันที่ใจเธอรุ่มร้อน
อย่ากังวล ว่าเธอจะเป็นอย่างไร ทั้งยามกิน ยามนอน
อย่าเป็นทุกข์เป็นร้อน หากเธอปวดร้าวใจ
เพราะฉันก็เคยทำสิ่งเหล่านี้มาแล้วทุกอย่าง
สิ่งที่ได้คืนคือความเหินห่าง...เห็นใหม
หากเขาไม่อยากสูญเสียเธอ เหมือนที่ฉันต้องเสียไป
บอกเขาชัดชัดไปเลยได้ใหม...เธอไม่ชอบรักกับใคร...ที่เป็นคนดี
หน้าส่วนตัว
850
