30 กรกฎาคม 2545 22:28 น.
Jeminine
ในเย็นย่ำ...ฟ้าพรำฝน
ฉันยืนอยู่บน ความเหว่ว้า
หนาวลมฝน ที่หล่นมา
ใต้ชายคา...ตรงข้างทาง
ไม่มี..คนรู้ใจ
ไม่มีใคร..เคียงข้าง
รอเวลา ฝนจาง
แอบอ้างว้าง เดียวดาย
คนรักกัน..ผ่านไปมา
ฝนหมดฟ้า ไม่หวั่นไหว
เขาคง ไม่หนาวกาย
เพราะอุ่นใจ...อุ่นสายตา
ค่ำนี้...ฉันคงหนาว
เพราะไร้เงา คนห่วงหา
อยู่ตรงนี้ หรือนอกชายคา
แก้มก็เปียกฝนจากตา...เหมือนเดิม
22 กรกฎาคม 2545 21:33 น.
Jeminine
แม้โลกจะกว้าง....
หรือบางครั้งเหน็บหนาว
ฉันจะกอดตัวเองเบาเบา
รอจนถึงเช้าของอีกวัน
จะเข็มแข็ง..เหมือนที่เธอหวัง
ก้าวไปบนเส้นทางที่เคยฝัน
แม้ในความจริง....เราจะไม่มีกัน
หากแต่ฉัน...จะมีเธอในใจ
แม้ความรักจะพ้นผ่าน ....
ความรู้สึกจากวันวาน..ไม่เคยเลือนหาย
ภาพเธอ...ตรงกลางใจ
จะเก็บไว้...ให้เนิ่นนาน
จะขอคิดถึงเธอ...เรื่อยไป
เธอคือแสงจันทร์อุ่น..อาบใน..ใจของฉัน
อาจไม่นานเนิ่น...เท่ากับตลอดกาล
แต่จะนานเท่าที่ฉัน...ยังหายใจ
14 กรกฎาคม 2545 01:51 น.
Jeminine
จะเนิ่นนาน ผ่านวัน และฝันล้า
กี่น้ำตา เปียกหมอน ยามนอนหนาว
ยังฝันเฟื่อง เรืองรอง เมื่อมองดาว
เฝ้ารอคอย ข่าวคราว ของคนไกล
จะเนิ่นนาน ผ่านวัน และฝันล้า
เมื่อผ่านมา เว้าวอน จนอ่อนไหว
อยากฝากรัก จากคนนี้ ที่ท้อใจ
ถึงคนที่ อยู่แห่งใด ไม่รู้ความ
จะเนิ่นนาน ผ่านวัน และฝันล้า
อยากรู้ว่า คิดอย่างไร ไคร่ขอถาม
คนที่รอ ซื่อตรง ทุกโมงยาม
อยู่ในความ รู้สึกใด ของใจเธอ
จะเนิ่นนาน ผ่านวัน และฝันล้า
ขอเพียงว่า ใจที่ มีเสนอ
จะรับรู้ สื่อได้ ถึงใจเธอ
คงหายเพ้อ ละเมอพร่ำ สักค่ำคืน
11 กรกฎาคม 2545 12:39 น.
Jeminine
เลิกเหงาเอาเท่าไหร่
เช้าเหงา
แม้เป็นเช้า ที่สดใส
ฉันตื่นขึ้นมา อย่างไม่เต็มใจ
ยินเสียงนกไพร ร้องมา
สายเหงา
ไม่เห็นเงา ไม่เห็นหน้า
เธอไปอยู่ไหน ทำไมไม่มา
ฉันออกตามหา หัวใจ
บ่ายเหงา
แดดร้อนเร่า สุดทนไหว
ชอกช้ำชีวี ไม่มีผู้ใด
มาคอยใส่ใจ ดูแล
เย็นเหงา
โถตัวเรา ท่าจะแย่
อ่อนล้าระโหย โรยรอท้อแท้
ตะวันแดงแจ๋ ลับฟ้า
ค่ำเหงา
มืดมัวเมา เหมือนเป็นบ้า
เธอไปกับใคร เธอไม่กลับมา
ฉันเลิกตามหา หัวใจ
คนเหงา
มัวซึมเศร้า อยู่ไฉน
คอยแต่หงอยเหงา เราได้อะไร
จะเอาเท่าไหร่ เลิกเหงา
--------------------------------------------------------------------------------ณธีร์
อยากเหงา...ใครจะทำไม
ไม่รู้จะห้ามไปทำไม....
เกิดมาหัวใจก็เริ่มเหงา
จะค่ำ สาย บ่าย เช้า
ว่างเมื่อไหร่ก็เหงา...ซักนิดนึง
อยู่เฉยเฉย...ก็เหงา...
ว่าง ว่าง เปล่า เปล่า ก็คิดถึง
เป็นนักเหงามือวางอันดับหนึ่ง
บางทีก็เหงาเพราะคิดถึงใครบางคน
ก็คนมันเหงา....นินา
จะร้อน หนาว หรือว่า..หน้าฝน
อยากเหงา...ทำไมต้องทน
ปล่อยให้เหงาไปจน พอใจ
ก็คนอยากจะเหงา...
ให้เท่าไหร่ก็ไม่เอา...เลิกเหงาไม่ไหว
เป็นโรคขาดความอบอุ่นทางใจ
ถ้ำกระบอกช่วยไม่ได้...ก็หัวใจ มันอยากเหงา :P
--------------------------------------------------------------------------------Jeminine
8 กรกฎาคม 2545 22:46 น.
Jeminine
กลางทะเลที่แสนกว้างใหญ่...
จะมองทางใด เห็นแต่ฝั่งน้ำ...ขอบฟ้า
ไม่เห็นขอบฝั่งที่เคยจากมา..
ไม่เห็นจุดหมายข้างหน้า ที่ต้องไป
ฉันเป็นเพียง..เรือลำหนึ่ง ในทะเล...
ชีวิตหันเห ตามคลื่นลมในผืนน้ำ กว้างใหญ่
ประคับประคองตัวเองให้ผ่านพ้นไป
หวังเพียง ให้เหลือลมหายใจ ก็เท่านั้น
อยู่กับชีวิตที่แสนเดียวดาย...
ไม่มีความหมาย...ไม่มีสิ่งใดให้ฝัน
ไม่มีคุณค่าใด ... ไม่มีใครต้องการ
มีแต่ร่างกายเท่านั้น..ไม่เหลือวิญญาณ..ไม่เหลือหัวใจ
หวังแต่เพียง...จะได้เห็นแสงตะวันของพรุ่งนี้
ความสวยงามสิ่งเดียวที่ยังมี เป็นสิ่งสุดท้าย
รู้เพียงว่า...ฉันยังต้องไปอีกแสนไกล
แต่จุดสุดท้ายอยู่ที่ใด...ไม่รู้เลย
หน้าส่วนตัว
1042
