6 กุมภาพันธ์ 2545 03:36 น.
Jeminine
ฉันเคยทุ่มเทวันเวลา
เพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่หวัง
เหมือนหัวใจมีแต่การเดินทาง
ไม่เคยหันมองกลับมาข้างหลัง...ว่ามีใคร
ใครบางคนยังรอฉันอยู่ที่เก่า
ท่ามกลางความเงียบเหงา...หวั่นไหว
มองฉันจากที่ไกลไกล
ด้วยความรักและห่วงใย...เสมอมา
วันนี้ฉันกลับมา กับความพ่ายแพ้
และหัวใจอ่อนแอ เกินกำลังค้นหา
ฝันนั้น...อยู่ ณ ที่หนึ่ง ซึ่งแสนไกลสุดตา
เหน็ดเหนื่อยและอ่อนล้า เกินก้าวไป
เธอยังคงอยู่ที่เก่า..เสมอ
เมื่อได้เห็นเธอ...เหมือนได้เจอบางสิ่งที่หล่นหาย
ไม่อยากได้อีกแล้ว ดาวบนฟ้าไกล
จากนี้และวันต่อไป...ขอแค่หัวใจเธอ ก็พอ
5 กุมภาพันธ์ 2545 03:36 น.
Jeminine
ก่อนจะหลับตาลงในคืนนี้
ขอสักนาที...คิดถึงฉันได้ใหม
ตรงที่ที่อบอุ่นที่สุดในหัวใจ
เก็บมันเอาไว้ให้ฉันนะคนดี
อย่าปล่อยให้ตัวเองหนาว อย่าปล่อยให้ตัวเองเหงา
เธอเคยกระซิบบอกกันเบาเบา...คำนี้
และทุกทุกถ้อยคำ ยังจดจำได้ดี
ฉันจดมันไว้แล้ว ตรงนี้ ที่หัวใจ
ฉันจะอยู่ตรงนี้ เป็นคนดีของเธอ
และจะเป็นเช่นนั้นเสมอ...ไม่ว่านานแค่ไหน
วางไว้ในมือเธอแล้วนะ หัวใจ
โปรดนำมันติดตัวไป...ทุกที่..ทุกเวลา
แล้วอย่าลืมส่งความรักกลับมาบ้าง
เพื่อให้คนเหงา หายอ้างว้าง จากความห่วงหา
ขอแค่ให้คิดถึงฉัน ในทุกวันก่อนเธอหลับตา
หากเหงา ให้มองไปบนฟ้า...เราจะได้สบตากันที่ดวงดาว
ฉันจะเข้มแข็งเสมอ ในการรอคอย
และจะไม่ปล่อยให้ตัวเองเหน็บหนาว
อย่างน้อยฉันก็รู้ว่าในความห่างไกลของเรา
ฟ้าไม่ได้กว้างเกินกว่าที่จะมองดาว...ดวงเดียวกัน
5 กุมภาพันธ์ 2545 00:57 น.
Jeminine
กับทุกสิ่งที่ฉันทำลงไป...
เนิ่นนานแค่ไหนที่ทำให้เธอ
อยากรับรู้เรื่องราวของเธอเสมอ
คอยแคร์ความรู้สึกของเธอมากกว่าใคร
กับข้อความห่วงใย ในจดหมายสั้นสั้น
กับของขวัญชิ้นเล็กเล็กในวันปีใหม่
กับการ์ดที่ทำให้ ตอนวาเลนไทน์
และคอยเป็นห่วงเป็นใย เสมอมา
เธอไม่เคยรู้บ้างหรือ...ว่าคืออะไร
ว่าคือความนัยจากหัวใจที่ส่งมาหา
ทุกความรู้สึกที่แสดงออกทั้งหมดในแววตา
เธอถามฉันว่า...มันคืออะไร
หากจะถามว่าฉันคิดถึงเธอหรือเปล่า
เวลาไม่เจอกัน ฉันรู้สึกเหงาบ้างใหม
หากจะถาม...ว่าใช่ความรักหรือเปล่า..ที่ฉันทำไป
เอียงหูมาสิคนดีจะบอกให้...ได้ยินมั๊ย..ว่า..เออ!
3 กุมภาพันธ์ 2545 01:26 น.
Jeminine
ที่สวนหลังบ้าน....
ฉันเคยแอบออกไปวิ่งเล่นกับพระจันทร์จนดึกดื่น
ท่ามกลางเสียงดนตรีของหรีดหริ่งยามค่ำคืน
และน้ำค้างที่เปียกชื้น...บนกลีบดอกฟอกซ์แสนซน
เที่ยงคืนแล้ว...ฉันยังไม่อยากเข้านอน
นั่งกอดหมอน สูดกลิ่นดินชื้นหลังฝน
นั่นไง...ออกมาแล้วหรือเจ้าดาวลูกไก่แสนซน
ไปแอบหลบฝนที่ไหนมา
มานั่งรอนางฟ้าด้วยกันสิ เจ้าดาวลูกไก่
รู้ใหม...คืนนี้....นางฟ้าจะมาหา
เพราะฉันอธิษฐาน...และหลับตา
ว่าจะเป็นเด็กดีของนางฟ้า ทุกวัน ทุกวัน
จะรอให้นางฟ้ามาจุมพิตที่เปลือกตา
เพื่อให้มีแต่ภาพสวยงามทุกคราที่หลับฝัน
หากฉันสามารถหลับฝันดีได้จริงจริงทุกวัน
ฉันจะฝันถึงแต่แม่ของฉัน...ฝันว่าเราได้นอนหลับอยู่ใกล้ใกล้กัน...ทุกคืน
** อย่างน้อยครั้งหนึ่งนานมาแล้ว....เจทท์ก็เคยเชื่อเรื่องแบบนี้
หน้าส่วนตัว
801
