6 เมษายน 2545 18:14 น.
Jeminine
เคยวาดภาพสวยงามในอากาศ
ภาพที่ถูกวาด...มาจากหัวใจฉัน
หัวใจ...ที่มีเธอเป็นแรงบันดาล
เป็นแรงบันดาล ที่อบอุ่นเกินใคร
ภาพนั้นสวยงาม...แต่เลื่อนลอย
กระทบกับหยาดฝนปรอย ปรอย ก็ลับหาย
หากเอื้อมมือคว้า..ทุกสิ่งก็พร่า เลือนไป
รู้สึกได้แต่ในใจ...ก็เท่านั้น
จากนี้...และต่อไป...
ฉันทำได้...แค่เก็บเธอไว้ ในหัวใจไหวหวั่น
จะบันทึกไว้ถึงตอนที่เราเคยรัก..เคยผูกพัน
และหลังจากนี้..คือตัวฉัน...ไม่เคยมีใคร
จะขอเว้นวรรคเอาไว้...ในความทรงจำ
รวมถึงคำร่ำลา ที่ต้องฝืนใจทำ...ที่ฉันมีให้
จะขอจำภาพเธอ..ที่ยังงดงามอยู่ในใจ
และจำว่า..ฉันไม่ขอเป็นคนมาทีหลังให้ใคร...อีกแล้ว
4 เมษายน 2545 00:00 น.
Jeminine
สองมือนี้...จะขอถ่ายทอดไออุ่น
ในทุกวันที่โลกหมุน...ขออย่าได้หวั่นไหว
อ้อมกอดนี้..แทนความรู้สึกทั้งหมดของใจ
ในวันที่เราห่างไกล...จนสุดขอบฟ้า
สายตาที่ยังคงมองแต่เธอคนนี้...
กำลังบอกเล่า แทนคำพูดดีดี ที่ว่า..
สักวันหนึ่ง...ฉันจะกลับมา
มาหาคนที่มีค่า..มาหาคนที่เป็นหัวใจ
...คำว่า รัก ..จากฉัน...
จะทดแทนคำสัญญาระหว่างกัน..ได้ใหม
ขอกระซิบคำว่ารักเบาเบา..ก่อนจากไกล
คำนั้นแทนความหมาย...ว่าถึงอย่างไร..ก็จะกลับมา
2 เมษายน 2545 23:45 น.
Jeminine
เป็นเพราะฉันเหนื่อย...ฉันล้า
เกินกว่าจะบอกเล่าให้ใครรู้
น้ำตา...มันรื้นมา...มันพรั่งพรู
ในความอดสู...เดียวดาย
ที่จากไป...ใช่ห่างเหิน...
...เหงาเหลือเกิน...เมื่อห่างหาย
อยากอยู่เงียบเงียบ..กับหัวใจ
จนกว่าจะพร้อมเริ่มต้นใหม่ อีกครา
ใจดวงเดิม...ยังลึกซึ้ง..
กับใครคนหนึ่ง...ที่ห่วงหา
เพราะคิดถึงมากมาก..เมื่อจากลา
วันนี้จึงกลับมา..หาคนเดิมที่มีค่า..ในหัวใจ
31 มีนาคม 2545 00:57 น.
Jeminine
ทุกครั้งที่สายตาเรามาพบกัน
สายตาที่เธอมองฉันทำให้หวั่นไหว
เหมือนหัวใจกำลังหลอมละลาย
ได้แต่หลบตาเธอเรื่อยไปทุกที
เหมือนหัวใจช่างไม่เดียงสา
เธอทำให้รู้สึกว่าเป็นเช่นนี้
คล้ายคล้าย ประหม่าเกินพอดี
ทั้งที่หัวใจดวงนี้เคยผ่านความรักมา
พบเธอ...รู้สึกเหมือนเป็นรักครั้งแรก
รู้สึกแปลกแปลก...ด้วยเหตุผลเกินค้นหา
หัวใจเต้นแรง..แค่เพียงพบ พูดจา
เหมือนกับว่า...ยังไม่เคยรักใคร
เป็นเพราะเธอเท่านั้น
ที่ทำให้ฉัน กลายเป็นคนอ่อนไหว
ไม่กล้า..จะเข้าใกล้เธอมากกว่านี้ต่อไป
กลัวจะเผลอบอกความในใจ...ด้วยสายตา
31 มีนาคม 2545 00:43 น.
Jeminine
ฉันมาหาเธอ...เพราะคิดถึงเธอ
มาหา..เพราะอยากเจอเธอรู้ใหม
มาอย่างเงียบเงียบ..และแอบมองอยู่ไกลไกล
ให้รู้เห็น ความเป็นไป ว่าเธอสบายดี
ฉันมาหาเธอ...เพราะฉันรักเธอ
เพราะเธอสำคัญเสมอ ในใจดวงนี้
แต่ฉันเป็นเพียงคนคนหนึ่ง ที่ไม่มีอะไรดี
ได้แต่แอบมองเธออยู่ตรงนี้ อย่างห่วงใย
ฉันมาหาเธอ...ด้วยหัวใจดวงเก่า
ยังกลัวว่าจะเก็บซ่อนความเหงา ในแววตาไว้ไม่ไหว
หากได้ยืนต่อหน้าเธอ..ฉันคงไม่มีอะไรพูดออกไป
สิ่งที่นำติดตัวมา..ตั้งไกล..มีแต่หัวใจ..เท่านั้นเอง