6 พฤษภาคม 2545 23:22 น.
Jeminine
หัวใจของฉันถูกสอนมา...
ให้ชื่นชมกับคุณค่า...ของความรักคงมั่น
ความรัก..ที่กว่าจะก่อตัวขึ้นมาอย่างช้านาน
ใช่ว่าหัวใจฉัน...จะรักใครได้ง่ายดาย
แต่ก็เพราะ สิ่งที่เรียกว่าความคงมั่น
ใครต่อใคร จึงมองเห็นฉัน ไม่มีความหมาย
ใครต่อใคร จึงมองเห็นฉัน..เป็นแค่ของตาย
เป็นคนดี..ที่มีความมั่นคงในใจ..(แต่ไม่มีใครต้องการ)
เพราะเธอรู้..ว่าฉันรักเธอ อย่างหมดใจ
ไม่ว่ารอบตัวมีคนมากมาย..ก็ไม่มีความหมายต่อฉัน
ฉันรอเธออยู่ ด้วยหัวใจดวงเก่า..ที่ถูกปล่อยให้เหงามานาน
นาน..จนเกือบลืมว่าฉัน...มีเธอเป็นความผูกพัน..ห่วงใย
ในที่สุด...เธอก็กลับมาหา...
แต่ฉันไม่รู้เหมือนกันว่า..น้ำตา..มันหายไปไหน
มันคงเหือดแห้ง..ไปพร้อมพร้อม..กับ...หัวใจ..
ที่ถูกทอดทิ้งเอาไว้...จนความรู้สึกใดใด..จืดชืด..เย็นชา..
ไม่ว่าวันนี้เธอจะอยู่...หรือจากไป...
ความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับใจ..คงไม่มีอะไรดีกว่า
ฉันไม่เหลืออะไรที่เธอต้องการอีกแล้ว...ในแววตา
หัวใจของฉัน..มันตายไปพร้อมกับกาลเวลา...
พร้อมกับ...ความรัก..ที่คงไม่มีวันกลับมา..เหมือนเดิม
23 เมษายน 2545 02:38 น.
Jeminine
ใต้ต้นไม้ใหญ่...
หลับตา..ปล่อยใจ..สู่ฟ้า
ความทรงจำ..ผ่านเข้ามา
กลั้นน้ำตา...เดียวดาย
เขียนเอาไว้..ว่า..คิดถึง..
คำคำหนึ่ง..ที่พอนึกได้
ตัวหนังสือลางลาง..บนผืนทราย
คือที่สุดของความในใจ..ตอนนี้
ในมุมเงียบสงบ..
ทำอย่างไรจะได้พบเธอ..ที่นี่
ขาดเธอ..เหงาทุกนาที
จะปลดปล่อยน้ำตาที่มี..ในอ้อมกอดใคร
23 เมษายน 2545 00:00 น.
Jeminine
ขอโทษค่ะ ฉันไม่ใช่แมว
ไม่ได้บ้องแบ๊ว อย่างที่คุณบอก
มากวนมากมาก ระวังจะช๊อค
จะลบลายจิ้งจอก ให้กลายเป็นจิ้งเหลน
หลีกทางหน่อยค่ะ อย่าเกะกะ
no yes friend play นะคะ ไม่ใช่เพื่อนเล่น
เห็นหน้าซื่อตาใส อย่าเหมาไปว่าใจเย็น
ระวังถูกน๊อคหัวใจกระเด็น ถ้าอยากอกหักเล่นเล่น ก็เข้ามา
22 เมษายน 2545 23:45 น.
Jeminine
ฉันอยู่ในกลางคืน...และกลางวัน..
แอบอยู่ในแสงจันทร์..ยามหลับไหล
อยู่ในเรียวรุ้งโค้ง..ตรงฟ้าไกล
ในเกลียวคลื่น..ในผืนทราย..ระยับตา
ฉันอยู่ใน..เสียงกระซิบ..แห่งสายลม
ในสายฝน ที่พร่างพรม บนยอดหญ้า
บางครั้ง..ฉัน..อยู่ใกล้..เพียงในตา
บางหน..ฉันอยู่กับเมฆบนฟ้า..ที่แสนไกล
ปิดเปลือกตาลง..ช้าช้า
แล้วเปิดหัวใจเธอออกมา..จะรู้ว่าฉันอยู่ที่ไหน
เรียกชื่อของฉัน..ด้วยเสียงของหัวใจ
สัมผัสฉันได้..ฉันอยู่ไม่ไกลเกินผูกพัน
ตามหาฉัน ให้เจอสิ..ที่รัก
ฉันพิงพักอยู่ข้างใน ความใฝ่ฝัน
ตรงที่ที่..ใจต่อใจ ได้สื่อกัน
จะพบฉัน..อยู่ร่ำไป..ในใจเธอ
21 เมษายน 2545 03:50 น.
Jeminine
ฉันไม่ใช่คนเลิศเลอ...
อาจไม่มีสิ่งใดให้เธอค้นหา
เป็นเพียงคนเหงา..ที่ก้าวผ่านวันเวลา
เคยเจ็บช้ำ จนหมดน้ำตา...จะร้องไห้
ฉันมีเพียงหัวใจที่บอบช้ำ
ซ่อนอยู่หลังถ้อยคำบางคำ ที่อยากมอบให้
อยากมีใครสักคนเคียงข้างอย่างเข้าใจ
คนแล้วคนเล่า...ผ่านมาและจากไป..เหมือนเหมือนกัน
จะมีใครบ้างใหม...สักคน..
เปิดแขนรับคนหัวใจสับสนอย่างฉัน
อยากเป็นใครสักคนที่สำคัญ
สำหรับใครบางคน คนนั้น..ในหัวใจ
จะมีใครบ้างใหม..ให้ความรัก
ให้ที่พิงพัก..แก่คนหัวใจอ่อนไหว
ให้ความอบอุ่น..กับคนที่ไม่เคยมีใคร
ฉันขอเพียงที่ว่างเล็กเล็กในหัวใจ..ก็พอ
หน้าส่วนตัว
800
