7 พฤศจิกายน 2545 00:47 น.
Jeminine
เกิดเป็นดอกไม้งามมีหนามแหลม
คอยแทรกแซมกิ่งก้านพรรณพฤกษา
เพราะธรรมชาติบังคับกำกับมา
ความสวยงามนานา..ล้วนอ่อนแอ
ทั้งภู่ผึ้งภุมรินต้องกลิ่นหอม
ผ่านมาดอมแล้วจากไกลใช่แยแส
กลีบเจ้าช้ำเพียงใดใครจะแล
คงไม่พ้นโดนรังแกอยู่ร่ำไป
ความสวยงามใช่กำเนิดหรือเกิดก่อ
เพียงเพื่อรอการเด็ดดอมถนอมใคร่
อยากเบ่งบานบนโลกกว้างอย่างปลอดภัย
เป็นดอกไม้ให้ใครใครได้ชื่นตา
อย่าเหน็บคำให้ช้ำชอกว่าดอกไม้
ซ่อนพิษร้ายสร้างใยลวงบ่วงเสน่หา
หนามเล็กเล็กกำบังกายได้สร้างมา
ด้วยเกรงเล่ห์ภุมราผู้หลอกลวง
7 ตุลาคม 2545 10:40 น.
Jeminine
ไม่อยากได้ดวงดาว...
เพราะดวงตาของเธอพร่างพราว...สกาวกว่า
ไม่อยากได้ปุยเมฆขาวบนฟ้า
อ้อมกอดเธอนุ่มนวลกว่า...เป็นร้อยพัน
ไม่อยากได้...ดอกไม้
กลิ่นกรุ่นจากหัวใจเธอหอมกว่านั้น
ไม่อยากได้แสงตะวัน
ความรักที่เธอให้ฉัน...อบอุ่นกว่ากันมากมาย
ไม่อยากได้...สิ่งใดทั้งนั้น
เพราะเธอเป็นยิ่งกว่าทุกสิ่งรวมกัน...รู้ไหม
ต่อแต่นี้...ไม่อยากได้หัวใจใคร
นับตั้งแต่...ฉันได้อยู่ใน....หัวใจเธอ
30 กันยายน 2545 23:39 น.
Jeminine
หากแม้ความรัก...ยังมีอุ่นไอ
และหัวใจ...ยังเต็มเปี่ยมด้วยความห่วงหา
มีคำว่าคิดถึง...จากใครคนหนึ่งส่งมา
ฉันก็ยิ้มได้ทั้งน้ำตา...เมื่อนึกถึงกัน
หากแม้...ในส่วนหนึ่งของชีวิต
จะมีใครบางคนอยู่ในความคิด...ความฝัน
แม้ในคืนเหงา ยังมีเงาใครบางคนให้ผูกพัน
เป็นคนที่แม้หลับตา...ก็จะฝันถึงร่ำไป
ฉันจะแกล้งลืมไปว่า....
เราถูกกั้นกลางด้วยขอบฟ้ากว้างใหญ่
แกล้งลืม...ว่าเธอมีใครบางคนข้างกาย
จะแกล้งลืมทุกคืนที่ต้องหลับไปทั้งน้ำตา
เพราะการที่ต้องเสียเธอไป...
เป็นความจริงที่โหดร้ายยิ่งกว่า
ขอเพียงยังมีหัวใจเธออยู่ตรงนี้ตลอดเวลา
ฉันจะยอมให้ความรักปิดตา...เรื่อยไป
25 กันยายน 2545 22:31 น.
Jeminine
ผ่านความรักมามากมาย...
กับหัวใจ...ดวงเก่า
บางครั้งในความเหงา
ถูกแทนที่ด้วยเงา...ใครบางคน
แต่เขาผ่านมา...เพื่อจากไป
หัวใจจึงถูกทำร้ายอยู่บ่อยหน
อีกกี่ใคร อีกกี่คน
ก็คงลงท้าย..และเริ่มต้น เหมือนกัน
จะมีใหมใครสักคน..
ที่เกิดมาเพื่อเป็นคนของฉัน
คนที่เกิดมาเพื่อเป็นของกันและกัน
เป็นความรัก เป็นความฝัน เป็นหัวใจ
หรือว่าโลกนี้...ไม่มีรักแท้
ฉันจึงไม่มีแม้..ใครสักคนเคียงใกล้
ไม่มีใครรัก ไม่มีใครห่วงใย
หรือว่าโลกนี้ไม่มีที่ว่างไว้เหลือให้คนหัวใจอ่อนแอ
19 กันยายน 2545 14:57 น.
Jeminine
เมื่อมีเธอเคียงใกล้...
ฉันสามารถ...แม้เอื้อมคว้าดาวแสนไกลบนฟ้า
ก้าวข้ามท้องทะเลกว้างใหญ่ ได้เพียงแค่หลับตา
หรือโบยบินไปบนฟากฟ้า...สีคราม
เมื่อมีเธอเคียงข้าง...
ฉันสามารถก้าวไปบนทาง...ที่เต็มไปด้วยขวากหนาม
วิ่งไปสู่ท้องทุ่งแห่งฝัน...แสนงดงาม
ทุกทุกโมงยาม...คือความอุ่นใจ
เมื่อมีเธอเคียงฉัน
ทุกนาทีของชีวิตพลัน...สว่างไสว
ฉันเป็นได้ทุกสิ่งที่ฝัน...เพราะมีเธอเป็นแรงบันดาลแห่งใจ
ในโลกใบนี้ฉันคือผู้ยิ่งใหญ่...ด้วยความรักจากหัวใจ...ของเธอ