25 มิถุนายน 2545 23:11 น.
Jeminine
ฉันรู้...ว่าเธอกำลังเหงา...
ในดวงตาฉายเงา ของความเหว่ว้า
ฉันเป็นเพียงผู้เดินทางผ่านมา
ที่ไม่อาจทนเห็นคนเหว่ว้า...กำลังหลงทาง
ในค่ำคืนที่ดาวดับ...
แสงตะวันโรยลับ...ไปพร้อมกับความหวัง
เธออาจมองฉันเป็นเหมือนแสงไฟไสวสว่าง
เป็นคนที่จะนำทางเธอ...ไปสู่จุดสุดท้ายของใจ
แต่เธอรู้ใหม...ว่าไฟมันร้อน...
พอจะแผดเผาใจคนไหวอ่อน...ให้ยิ่งคลอนไหว
และอาจเหน็บหนาว...หากเราอยู่ห่างจนเกินไป
เพียงเขยิบเข้ามาใกล้ใกล้ ให้พออุ่นหัวใจ คงดี
อย่าเก็บฉันเอาไว้ในหัวใจ...
แค่ให้ฉันเป็นคนชิดใกล้...รับรู้ความเป็นไปตรงนี้
ฉันพร้อมจะเป็นคนห่วงใย ที่ให้ความรู้สึกดีดี
ไม่อยากให้เธอเจ็บซ้ำ...เพราะต้องการอะไรมากกว่านี้...
...เพราะฉันเป็นได้เพียงเพื่อนที่รักและหวังดี...เท่านั้นเอง
im not a star..shining in your heart...im just fire..for keep you warm
24 มิถุนายน 2545 01:02 น.
Jeminine
อยากจะขอมีเธอ...ในความรู้สึกเดิม
เป็นความรู้สึกที่ถูกเพิ่ม..ต่อเติมด้วยความหวั่นไหว
จากวันที่เธอเก็บเอาฉันไว้ในหัวใจ
จนถึงวันนี้...วันที่ฉันไม่เหลืออะไรแล้ว...จริงจริง
ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน...
ฉันยังจดจำความเป็นเธอได้...ในทุกสิ่ง
เธอเป็นความรัก...ที่อาจไม่มีตัวตนอยู่จริง
แต่เวลาในหัวใจของฉันที่หยุดนิ่ง...เธอเป็นความจริง...ตลอดกาล
ฉันเคยเป็นคนที่เธอเห็นว่าแสนดี.....
แต่ก็คงไม่ดี...เพียงพอจะทำให้วันนี้...เธอจะหยุดอยู่ที่ฉัน
คงไม่ดีเพียงพอ...ที่จะทำให้เราเป็นคนของกันและกัน
ได้แต่...เก็บความทรงจำเก่าเก่านั้น..แอบสุขเล็กเล็กในใจ
ความจริง...ฉันอาจดีเพียงพอ..สำหรับใครสักคน
แต่ไม่เคยสักหน...ที่หัวใจจะลบเธอออกจากความอ่อนไหว
ไม่มีเธอสักคน...ก็เท่ากับ...ทั้งโลกนี้ฉันไม่เหลือใคร
จะให้เป็นคนดี...หรือร้าย...ก็คงไม่มีความหมาย...ไม่มี
17 มิถุนายน 2545 23:49 น.
Jeminine
ไม่อยากพาตัวเองไปอยู่ที่เก่าเก่า
นั่งมองใครต่อใครเขา..แสดงความรัก..ความห่วงหา
เห็นเขานั่งกุมมือ...เห็นเขานั่งสบตา
เห็นเขาพูดจาหยอกล้อ...เหมือนที่เราเคยเคย
ไม่อยากได้ยิน...ไม่อยากเห็น...
ไม่อยากเสแสร้งทำเป็นเฉยเฉย
เห็นเมื่อไร...ปวดใจทุกทีเลย
มันเหงาเหลือจะเอ่ย...เมื่อคิดถึงคนคุ้นเคย..ของใจ
ไม่อยากเป็นคนขี้อิจฉา...
แค่เพียงกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว
ได้แต่นั่งเหงาคนเดียวเรื่อยไป
อยู่คนเดียว..เดียวดาย...ยังดีกว่านั่งมองใครใครเขารักกัน
17 มิถุนายน 2545 00:08 น.
Jeminine
ในชีวิตของฉัน...ได้พบเจอใครมากมาย
พวกเขาเข้ามา...เพื่อค้นหาหัวใจของฉัน
แต่ไม่เคยมีใคร...ได้พบมัน
และอีกไม่นาน...พวกเขาจะผ่านไป
ฉันอยู่ตรงที่เก่า...ที่มีความเหงาเป็นเพื่อน
ความรู้สึกแบบนี้ไม่เคยลางเลือน...เพราะใครคนไหน
คนมากมายเฝ้าถาม...หัวใจฉันเป็นเช่นไร
ไม่มีใคร...รู้ความหมายที่แท้จริง
...จนวันที่เธอก้าวเข้ามา...
เธอค้นหา...และได้เจอกับทุกทุกสิ่ง
ความอ่อนไหว...ที่คือหัวใจของฉันจริงจริง
ฉันรู้...เมื่อทุกสิ่ง ปรากฏในสายตาเธอ
ถึงแม้ว่าโลกนี้...จะกว้างใหญ่
แค่รู้ว่ามีเธอคอยเข้าใจ...ฉันอบอุ่นอยู่ภายในเสมอ
หากเปรียบเทียบกับทุกความสุขมากมาย...ที่เคยได้เจอ
สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตของฉัน...คือการได้พบเธอ...และเรา..รักกัน
17 มิถุนายน 2545 00:06 น.
Jeminine
หัวใจเธอมีหรือเปล่า...
ชอบแกล้งคนอื่นให้เหงา...ใจหาย
ถ้าหากว่าเธอยังมีหัวใจ
ข้างในนั้นคงไม่มีสิ่งใด ให้ผูกพัน
หัวใจเธอ..คงไร้ความรู้สึก
เธอจึงไม่เคยนึก...เป็นห่วงฉัน
เคยสักนาทีใหม...ในแต่ละวัน
จะคิดถึงคนไกลกัน...ที่รักเธอ
รู้ใหม...ฉัน...คิดถึง...
มีเธอเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเสมอ
ไม่เคยเห็นใคร...ใจร้ายเท่าเธอ
แต่ทำไมยังคิดถึง...ยังอยากเจอ...ไม่เข้าใจ