17 กุมภาพันธ์ 2545 20:52 น.
Jeminine
เหมือนพระจันทร์ดับจากฟ้า...
ดวงดาวก็ลับลาจนฟ้ามัวหม่น
เหมือนรอบตัวร้างไร้ ผู้คน
เหน็บหนาว...เหมือนอยู่ท่ามกลางฝน..ตลอดคืน
คำว่า...ไม่รัก คำนั้น
เชือดเฉือนหัวใจจนเกินทัดทานเกินทนฝืน
เหมือนกลางวันผันกลับเป็นกลางคืน
และคงเป็นกลางคืน...ไปชั่วนิรันดร์
คงไม่เหลือแรงกายไว้แม้เพื่อจะหายใจ
หากนาทีนี้ต้องมองภาพเธอเดินไป..จากชีวิตของฉัน
ได้โปรด...ทุกทุกสิ่งที่เธอต้องการ
ขอแลกกับอีกคืนวัน...ก่อนเธอจะไป
ได้โปรดอยู่กับฉันอีกสักคืน
เผื่อว่าหัวใจจะฝืน...ยอมรับไหว
ได้โปรดเถอะนะ..นาทีนี้...อย่าเพิ่งไป
ฉันยังเตรียมใจ ยอมรับความห่างไกล ไม่ได้เลย
17 กุมภาพันธ์ 2545 20:52 น.
Jeminine
หลับตานิ่งนิ่งนะคนดี
คืนนี้...เธอจะมีฉัน
เราจะใช้เวลาอยู่ด้วยกัน
ขอจงลืมความร้าวราน จากวันไกล
หนาวหรือ...
มาสิ...กุมมือฉันเอาไว้
รอยอุ่นจากลมหายใจ
จะประทับไว้...เนิ่นนาน
อย่าไปคิดว่าฟ้านั้นกว้าง
ความเหินห่าง..ไม่เคยเปลี่ยนแปลงฉัน
สัมผัสกายที่ชิดใกล้คงไม่สำคัญ
เพราะเราจะสัมผัสกันในฝัน...เมื่อเธอหลับตา
ในฝันนั้น..ฉันจะกอดเธอไว้จนถึงเช้า
จนกว่าความเหงาจะหมดจากหัวใจที่ปวดปร่า
จนกว่ารอยยิ้มจะเข้ามาแทนที่รอยน้ำตา
และเป็นร้อยร้อยครั้งที่หัวใจจะพร่ำกระซิบเบาเบาแต่คำว่า...รักเธอ
11 กุมภาพันธ์ 2545 22:19 น.
Jeminine
ห้องของฉันดูกว้างเกินไป
ในคืนที่ต้องอยู่เดียวดายอย่างนี้
ได้ยินเสียงนาฬิกาเดินไป..1วินาที..2วินาที..
กว่าจะถึงพรุ่งนี้...ยังอีกนาน
ได้แต่ซ่อนตัวอยู่ในแสงเทียนริบหรี่
กลัวความสว่างจะทำให้เห็นความว่างของห้องนี้ ที่มีแต่ฉัน
เธอรู้ใหม...คืนวันที่ห่างไกล ฉันทรมาน
ได้แต่นั่งนับคืนวัน..ที่ความอบอุ่นเดิมเดิมนั้น จะกลับมา
ฉันเชื่อ..ว่ารักของเรายังคงอยู่
และรู้..ว่าสักวัน...เธอจะกลับมาหา
ฉันรอได้..ฉันทนได้..ถึงแม้ต้องหลับไปกับรอยน้ำตา
หัวใจบอกกับฉันว่า...เข้มแข็งไว้นะ...คืนนี้กำลังจะผ่านไป
อีกกี่เช้านะ...ที่จะตื่นมาแล้วเห็นเธอข้างข้าง
อีกกี่คืนที่ฉันจะไม่ต้องนั่งตรงนี้ มองฟ้ากว้าง แล้วใจหาย
กลับมาเร็วเร็วนะคนดี..ค่ำคืนเงียบเหงาแบบนี้ ฉันเดียวดาย
กว่าแต่ละนาทีจะผ่านไป...เพียงหนึ่งคืนก็ยาวไกล...เหมือนหมื่นวัน
11 กุมภาพันธ์ 2545 21:21 น.
Jeminine
คืนนี้...พิเศษนัก..
เป็นคืนแห่งความรัก..แสนหวาน
อบอวลด้วยกลิ่นไอรัก และดอกไม้บาน
แม้แต่พระจันทร์ยังหวาน..จับใจ
ก็คืนนี้...ฉันไม่มีใครเคียงข้าง
นั่งหลบมุมอยู่ตรงข้างทาง..เคว้งคว้าง..ใจหาย
เห็นคนอื่นเขามีคนรักข้างข้างกาย
ไหล่ของฉัน กลับว่างเปล่าเดียวดาย...ไม่มีใครมาโอบ...ให้อุ่นเลย
ได้ยินใหม...เพลงรักที่เธอชอบฟัง
มันกำลัง..ทำให้ความรู้สึกของฉันถูกเปิดเผย
อยากให้เธอมาอยู่ใกล้ใกล้กันตอนนี้จังเลย
คืนนี้ฉันเหงาเหลือจะเอ่ย...คิดถึงคนคุ้นเคย...อย่างแรง.
11 กุมภาพันธ์ 2545 21:21 น.
Jeminine
อ๊ะ อ๊ะ หยุดนะ! อย่าขยับ !!!
ตอนนี้คุณโดนจับแล้วนะ..รู้ใหม
โทษฐานลักลอบเข้ามาในหัวใจ
ไม่มีสิทธิ์จะพูดอะไร..นอกจากฟัง
คุณมาล้วงความลับในใจคนอื่น
ห้ามขัดขืนแบบนี้ต้องจับขัง
ปล่อยไวรัสมาป่วนใจเข้าอย่างจัง
ทำให้ฉันจะนอนจะนั่ง ก็คิดถึงคุณทุกที
มอบตัวและหัวใจมาซะดีดี คุณ Hacker
ความผิดหนักนะเออ ถ้าคิดหลบหนี
แต่ถ้าคุณยอมจำนนต่อหลักฐานแต่โดยดี
อยากรู้อะไรจะบอกทั้งหมดที่มี ขยับมาใกล้ใกล้สิ...Click! เลย