27 กุมภาพันธ์ 2545 16:33 น.
Jeminine
ฉันรักสายตาคู่นั้น....
ที่มองมาแต่เพียงฉันเสมอ
ฉันรักเสียงของเธอ
ที่พร่ำเพ้อถึงเรื่องราวในใจ
ฉันรักอ้อมแขนอุ่น...
ที่ถ่ายทอดไอละมุนหวานไหว
รักความหอมของกลิ่นกาย
ที่ทำให้หัวใจ หวั่นไหว ทุกวัน
ฉันรัก..ทุกสิ่ง ที่เป็นเธอ
นับตั้งแต่วันแรกเจอ..และในใจเธอมีฉัน
ขอให้เป็นอย่างนี้เรื่อยไป ตราบนานเท่านาน
อย่าให้เป็นเพียงฝันแสนหวาน..ที่พร้อมจะพ้นผ่านแค่ข้ามคืน
27 กุมภาพันธ์ 2545 16:33 น.
Jeminine
วันดีดีวันนี้..ที่เราพบกัน
ฉันอยากเก็บดอกไม้บานเอามาให้
เป็นของขวัญจากฉัน...แทนใจ
ทดแทนความห่วงใย..ผูกพัน
แต่ไม่มีดอกไม้...ดอกไหน
กลิ่นหอมพอจะทดแทน ความรู้สึกข้างในของฉัน
และไม่มีดอกใด..สวยพอจะเทียบทัน
กับความรักที่ฉัน ให้เธอจนล้นใจ
วันดีดีวันนี้...ที่เราพบกัน
ฉันจึงไม่มีดอกไม้สีหวานเอามาให้
มีแต่มือเปล่าเปล่า กับหัวใจ
ที่จะกุมมือเธอไว้..ให้เธอได้สัมผัสรักจากหัวใจ ของฉันเอง
27 กุมภาพันธ์ 2545 16:33 น.
Jeminine
นับตั้งแต่...เราพบกัน
ทุกสิ่งรอบตัวฉัน...เปลี่ยนไป
ไหวหวาน...สว่างไสว
จะมองไปทางใด..ก็สวยงาม
นับตั้งแต่..หัวใจเธอมีฉัน
เหมือนมีสะพานแห่งฝันให้ก้าวข้าม
ทุกวินาทีความรู้สึกดีดีเฝ้าติดตาม
อบอุ่นทุกโมงยาม...เพราะมีเธอ
นับตั้งแต่...เรามีกัน
คืนวันของฉัน มีความหมายเสมอ
เพราะมือของฉัน..อยู่ในมือของเธอ
สิ่งเลวร้ายแค่ไหนที่ต้องเจอ..ก็ไม่กลัว
27 กุมภาพันธ์ 2545 16:19 น.
Jeminine
ในค่ำคืน..ที่หยาดฝนโปรยสาย
เธอคงอยู่ที่ไหน..กับใครคนหนึ่ง
ฝนฟ้าเป็นใจ ให้สัมผัสอุ่นไอลึกซึ้ง
เขาเป็นใครคนหนึ่ง..ที่โชคดี
เขาและเธอ..คงจะไม่หนาว
ไม่เหมือนคนช่างเหงาที่อยู่ตรงนี้
อ้อมกอดอุ่นอุ่นที่เธอมี
คงให้เขาแล้ว..ในคืนนี้ ที่ฝนโปรยปราย
อยากเปลี่ยนจากเขา..ให้เป็นฉัน
อยากรู้ว่าอ้อมแขนนั้นอบอุ่นแค่ไหน
อยากเป็นคนดีที่เธอเก็บไว้ในใจ
คงไม่หนาว หากมีเธอใกล้ใกล้..อยากให้ฝนตกเรื่อยเรื่อยไป..ทุกคืน.
27 กุมภาพันธ์ 2545 00:14 น.
Jeminine
ไม่อาจข่มตาลงได้ในคืนนี้
มีแต่ภาพของเธอคนดี...ลอยอยู่เต็มฟ้า
ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น...จากเมื่อวานที่ผ่านมา
ไม่อาจลืมสายตาคู่นั้น...ได้เลย
อ่อนไหวออกอย่างนี้
คิดถึงเธอคนดี...จนไม่อาจอยู่เฉย
ได้แต่กลับมานอนกอดหมอนข้าง อย่างเคย
อยากพบเธอจังเลย...หัวใจเจ้าเอย..ทรมาน
หรือว่าฉันต้องมนต์..อะไรสักอย่าง
ทำให้คนที่หัวใจเคยว่าง ต้องมานั่งเพ้อฝัน
มีแต่เรื่องของเธอให้คิดถึง ทั้งคืนทั้งวัน
หากมีเวทมนต์ดลบันดาลก็คงดี
จะเสกหมอนข้างให้เป็นเธอ
ฉันจะได้ไม่ต้องนั่งละเมอ..อยู่เดียวดายแบบนี้
หากไม่ได้พบกัน...แม้เพียงข้ามวันก็ตามที
คงต้องเพ้อแบบนี้..ไม่รู้อีกกี่ปี..อีกกี่เดือน
หน้าส่วนตัว
737
