6 มีนาคม 2545 18:00 น.
Jeminine
อยากเอาหัวตัวเองโขกตุ๊กตาหมี {_ _}~
โทษฐานที่ทำเพื่อนรักให้ใจเสีย
ป่านฉะนี้เพื่อนเราคงเมาเบียร์ {._.}
ร้องงอแงจนเพลียเพราะน้อยใจ Q_Q..
อยากจะเหมาดอกไม้มาทั้งตลาด o_O~
แต่ทั้งตัวมี 5 บาท เหมามะไหว {i - i}
อยากหะเพื่อนหายโกรธโปรดอภัย
หะเอาหัวโขกหมีตายก็ยินดี ~>__O
อยากกอดคอขอขมาบอกว่ารัก
เดี๋ยวเกิดเพื่อนคอหัก เราจัวปี๋
เลยเขียนกลอนมางอนง้อขอคืนดี
หายโกรธแย้วยิ้มให้ทีจะขอบคุง
^____________________^
ดีกานน๊ะ โอเล่ ...ฮี่..ฮี่..
3 มีนาคม 2545 02:09 น.
Jeminine
ได้โปรดอภัยให้กับฉัน...
หากในวันวาน เคยทำให้เธอปวดร้าว
ที่เคยไม่ใส่ใจ ในทุกทุกเรื่องราว
ทำให้เธอต้องเหงา...และเจ็บช้ำใจ
เพราะฉันได้แต่รับสิ่งดีดีที่เธอให้มา
มากมาย จนมองไม่เห็นคุณค่าว่ามากแค่ไหน
กลับมาตรงนี้เถอะนะคนดี..อยู่ตรงนี้ อย่าจากไป
ฉันไม่ต้องการสิ่งเหล่านี้จากใคร หากไม่ใช่เธอ
ถึงแม้จะมีใครมากมายรอบข้าง...
อย่ากลัว...ว่าฉันจะไกลห่าง..เพราะยังรอเธอเสมอ
ท่ามกลางคนเหล่านั้น...สายตาของฉัน ยังมองหาเธอ
และยังคงเป็นเพียงเธอ..ที่จะห่วงใย
หากได้ยินเสียงหัวใจของฉันร่ำร้อง
ช่วยหันมอง มาที่เดิมสักครั้ง ได้ใหม
ยินดีให้เธอต่อว่า หรือทำอะไรก็ได้จนสาแก่ใจ
แค่ขอให้เธออย่าจากไปไหน..กลับมาอยู่ใกล้ใกล้เหมือนเดิม
3 มีนาคม 2545 01:26 น.
Jeminine
ขอบคุณที่เธอยังอยู่ตรงนี้
อยู่เพื่อทำให้ฉันรู้สึกดี..ที่มีเธอเหมือนเก่า
ขอบคุณที่ยังอยู่เคียงข้างในวันเหงา
และยังบอกคำว่ารัก ที่ฉันฟังแล้วช่างว่างเปล่า..ในหัวใจ
ฉันได้แต่แอบกลั้นน้ำตาทุกครั้ง...
ไม่กล้าจะพูดบางอย่าง ที่เก็บไว้จนใจอ่อนไหว
เธอยังคงกอดฉัน ในขณะที่หัวใจนั้นอยู่กับใคร
ฉันแค่อยากยืดเวลาไว้ ก่อนที่วันต่อต่อไปอาจไม่มีเรา
ฉันยังไม่กล้า...จะบอกให้เธอไป..
กลัวจะทนไม่ไหวกับความเงียบเหงา
ได้แต่แอบฟังเสียงเต้นของหัวใจ..ที่มีใครเข้ามาเป็นเงา
ทว่า...ในอ้อมแขนของคนที่หัวใจมีแต่เขา...หนาวเหลือเกิน
2 มีนาคม 2545 23:45 น.
Jeminine
ในอากาศที่ว่างเปล่า
หัวใจของคนเหงา กำลังลอยเคว้งคว้าง
อยากมีใครให้คิดถึงบ้าง
เพราะความรักถูกปล่อยวางมาเนิ่นนาน
ในความเหงาที่บาดลึก
นั่งมองดาวจนดึก แล้วเพ้อฝัน
หัวใจ..ที่ยังไร้คนผูกพัน
รอบรอบตัวนั้น ยังคงเดียวดาย
อยากเอ่ยคำว่ารักกับใครสักคน
เผื่อว่า ความร้อนรนนี้..จะจางหาย
กระซิบคำรักเบาเบาฝากดาวไป
ทั้งที่รู้ว่าไม่มีใครจะรับฟัง
ได้แต่หวังว่าสักวันหนึ่ง...
ชีวิตของฉันอีกครึ่ง..จะถูกเติมเต็มด้วยความหวัง
บางที...ความรักนั้นอาจจะกำลังเดินทาง
และใครคนนั้นจะมาพบกับคนอ้างว้าง..คนที่กำลัง..รอคอย
อิอิ เขียนเล่นเล่น ^-^
2 มีนาคม 2545 23:16 น.
Jeminine
ฉันเขียนจดหมายให้เธอ...
เหมือนที่เคยทำเสมอเสมอ ตอนเธอไม่อยู่
เล่าเรื่องแต่ละวัน..ที่ฉันอยากให้เธอรู้
เวลาที่เธอไม่อยู่...ฉันทำอะไร
ฉันเก็บดอกไม้มาฝาก...
จัดไว้ในแจกันลวดลายน่ารัก..สดใส
การ์ดเล็กเล็ก...ตัดเป็นรูปหัวใจ
มีลายมือเขียนเอาไว้ ว่ารักเธอ
ฉันจะร้องเพลงรักของเรา
เหมือนที่เคยร้องให้เธอฟังเบาเบา เสมอเสมอ
จะยิ้ม จะหัวเราะ เหมือนเมื่อวันแรกเจอ
ในขณะที่มองรูปถ่ายของเธอ...แล้วหัวใจก็เหม่อไปแสนไกล
ฉันจะเข้มแข็ง..ให้เสมือนว่าเธอยังอยู่
ทั้งทั้งที่ไม่รู้...ว่าตอนนี้ เธออยู่ที่ไหน
ดอกไม้แห้ง ในแจกันเก่าเก่า ที่วันแล้ววันเล่าต้องทิ้งไป
และจดหมายที่ถูกวางทิ้งมากมาย...ที่เธอไม่เคยได้อ่านมัน
ฉันเขียน...และเก็บมันใส่กล่อง...เอาไว้
ทั้งจดหมาย การ์ด และของขวัญ
หวังลมลมแล้งแล้งว่า...เธออาจจะกลับมาในสักวัน
ถึงแม้วันนั้นจะไม่มีฉัน...
แต่สิ่งเหล่านี้คงพอบอกได้ว่าตลอดเวลาที่ผ่าน
...ฉันยังคงรักเธอ