11 มีนาคม 2545 03:36 น.
Jeminine
แรกพบ ก็เริ่มรัก
แรกรู้จัก ก็โหยหา
แรกรัก อยากสบตา
เริ่มรู้ค่า แต่แรกเจอ
เริ่มรัก อยากเรียนรู้
เริ่มแรกอยู่ ก็พลั้งเผลอ
อยากรัก แต่แรกเจอ
รักแรกเพ้อ รุ่มร้อนใจ
เรียนรู้ ที่จะรัก
เริ่มรู้จัก แรกรักไหว
แรกเริ่ม รักล้นใจ
แลกรักไว้ รักแรกเจอ
10 มีนาคม 2545 11:16 น.
Jeminine
เพราะเชื่อว่าดอกไม้แห่งความฝัน...
กำลังผลิบาน...อยู่ตรงสุดขอบฟ้า
ฉันจึงค่อยค่อยบินผ่านทุ่งดอกไม้ละลานตา
วันแล้ว..วันเล่า..เพื่อมุ่งหน้าสู่ฟ้าไกล
ไม่เคยหยุด..แม้จะเหน็ดเหนื่อยอ่อนล้า
ไม่มีสายตา..เหลียวมองดอกไม้ดอกไหน
เพราะสิ่งที่ฉันฝัน...ยังอยู่อีกไกล
ฉันจะต้องบินไป..ให้ถึงในสักวัน
ฉันมาไกลแสนไกล..เกินกว่าจะบินกลับ
ปีกบางบางอ่อนล้า เกินกว่าขยับ..เพื่อบินไปตามฝัน
กำลังใจหล่นหาย ตามข้างทางไปทุกวัน
ในขณะที่ดอกไม้แห่งความฝัน..ยังอยู่อีกไกล
ฉันเป็นแค่ผีเสื้อปีกเล็กเล็กตัวหนึ่ง
ที่คงไม่อาจบินไปถึง...เพราะเกินกำลังจะทำไหว
เมื่อปีกอ่อนล้า..ร่วงหล่นลงตรงข้างทาง อย่างโดดเดี่ยว เดียวดาย
ผีเสื้อไม่มีปีกตัวนี้ ก็ไม่ต่างอะไร..กับหนอนโง่โง่ ตัวเดียว
10 มีนาคม 2545 00:57 น.
Jeminine
เธอเป็นดาวที่สวยงาม..จับฟ้า...
เธอจะเห็นใหมว่า...คนบนดินมากมายกล่าวขานถึง
ฝันของฉัน อาจสวยงามแค่กลางกลางครึ่งครึ่ง
ทำได้แค่ส่งความคิดถึง...ขึ้นไป..
ขอบคุณ...ที่ส่องแสงลงมาหา...
ให้คืนนี้ของคนคนหนึ่งมีค่า..มีความหมาย
ฉันคงโชคดีกว่าคนอีกมากมาย
ที่เธอเปิดรับ เข้าสู่หัวใจของเธอ
แต่อย่าลงมาจากฟากฟ้าเลย..
ให้คนบนดินได้ชื่นชมแสงที่งดงามอย่างเคย เช่นนั้นเสมอ
อยู่อย่างดาว...สูงส่ง สง่างาม อย่างที่เป็นเธอ
ให้ฉันได้แหงนมองขึ้นไปแล้วพบเจอ เช่นทุกวัน
ไม่จำเป็นต้องทำอะไรเพื่อฉัน..ขนาดนี้
ถึงอย่างไร...ฉันก็ยังมี เธออยู่ในความใฝ่ฝัน
รอได้ใหม...ฉันจะไปให้ถึงในสักวัน...
ไปอยู่ตรงจุดจุดนั้น...ตรงที่สูงเทียมทัน พอจะเอื้อมดาว
9 มีนาคม 2545 20:52 น.
Jeminine
ในโลกของฉัน...
กลางคืนอาจเปลี่ยนเป็นกลางวัน ได้ทุกเวลา
ฉันแอบเก็บดวงดาวมาจนหมดฟ้า
ซุกไว้ใต้หมอนรอเวลา ที่จะฝันดี
ในโลกของฉัน...
เราสองคน ใช้เวลาอยู่ด้วยกันอย่างเต็มที่
หันไปเมื่อไร ก็พบสายตาเธอทุกที
ไม่มีใครเข้ามาแทนที่...ตรงกลางใจ
ในโลกของฉัน...
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริง หรือแค่สิ่งที่ฉันฝันใฝ่
จะมีเธอ..อยู่ในโลกใบนี้เสมอ ร่ำไป
ไม่เคยมีวันใด ที่ต้องห่างไกลเธอสักวัน
ไม่...ฉันไม่อยากก้าวออกมา...
เพื่อพบว่าโลกภายนอกเหว่ว้า...ไม่เหมือนที่เคยฝัน
ในโลกความจริง...ที่ไม่อาจบันดาลอะไรได้ตามต้องการ
ความจริงที่ว่าโลกใบนี้เป็นของเธอกับเขาคนนั้น...
..และเป็นโลกที่ไม่เคยมีฉัน...อยู่เลย..
9 มีนาคม 2545 20:38 น.
Jeminine
ในความเป็นตัวตนของฉัน...
มีเพียงสิ่งเดียวเท่านั้น..ที่ดีพอจะมอบให้
สิ่งนั้น...ฉันยังไม่เคยให้ใคร
นั่นคือ..หัวใจ..ที่มอบให้เธอ
เป็นสิ่งที่หวงแหนที่สุด...ของคนไม่มีค่า
ทั้งสองตา..แอบจับจ้องไปยังเธอเสมอ
ทั้งหัวใจ ร่ำร้องแต่ชื่อเธอ
แอบเก็บไปฝันใฝ่ พร่ำเพ้อ เพียงในใจ
เพราะรู้...ว่ายังไม่ดีพอ..จะยืนเคียงข้าง..
ขอมองเธอห่างห่าง..ด้วยรักที่ไม่เคยจางหาย
ไม่กล้าพอ...จะเอ่ยคำว่ารัก..อย่างที่ตั้งใจ
เพราะเธอเป็นคนรักในแบบที่ฝันใฝ่...ที่ฉันไม่มีอะไร...คู่ควร
หน้าส่วนตัว
638
