23 พฤษภาคม 2547 03:19 น.
jcy
แล้ววันนี้ก็มาถึง ใยเธอจึงจากฉันไป
เพราะฉันมันไม่ดีตรงไหน ทำไม่เธอถึงทอดทิ้งกัน
รักนะฉันน่ะรักเธอมาก แต่แล้วเธอก็กลับตีจาก
ฝากรอยแผลเอาไว้ให้ฉัน เธออาจรู้สึกไม่เจ็บไม่คัน
แต่เธอทำฉันปวดร้าวไปทั้งตัว ก็ฉันน่ะติดต่อเธอไม่ได้
แล้วฉันจะรู้ได้ไงว่าเธอผัน ก็เธอเล่นไม่ไห้ได้ติดต่อกัน
สุดท้ายฉันต้องมานั่งทรมานใจ โอ้ชีวิตหนอชีวิต
ใยลิขิตไม่ได้เหมือนอย่างฝัน สุขทุกข์รุมเร้าคลุกเคล้ากัน
ส่วนเหงาและรักนั้นคือหัวใจ หากใครเจอแล้ว-บ้างจะเป็นสุข
แต่กลับกลายเป็นทุกข์สาหัสสม หากใครเจอแล้ว-บ้างยังรื่นรม
คงไม่อาจตอบทุกอารมณ์ข้างในใจ ชีวิตทั้งชีวิตก็เป็นแบบนี้
โดนทิ้งมากี่ทีแล้วไม่สาสม ต้องยอมเจ็บยอมซ้ำอีกกี่ตรม
ถึงจะสิ้นสุด สุดขมระทมใจ