20 พฤษภาคม 2545 18:00 น.

เติมชีวิตด้วยรัก

หลายครั้งหลายหนที่เรารู้สึกเจ็บปวดเพราะรัก
เพราะรักเป็นทุกข์งั้นหรือ ... หากมองให้ดีๆรักอาจจะไม่ใช่ตัวกำหนดทุกข์นั้นก็ได้
แต่เป็นความคาดหวังที่จะได้รับรักจากอีกฝ่ายมากกว่า
ลองย้อนถามตัวคุณเองดูสิว่า ทุกๆครั้งที่เราร้องไห้ เราผิดหวัง เป็นเพราะเรารักเขา
หรือเป็นเพราะเขาไม่รักเรามากอย่างที่เราต้องการกันแน่
ความรักไม่เคยทำร้ายใคร แต่เป็นความคาดหวังจากความรักนั้นมากกว่า
ที่คอยจะย้อนมาทำร้ายเราทุกครั้งที่คาดหวังสูงเกินไป
ไม่มีใครในโลกที่สามารถเป็นอย่างเจ้าชาย เจ้าหญิงในฝันของเราได้
การเรียกร้องจากอีกฝ่ายรังแต่จะทำให้เกิดความเจ็บปวดสำหรับคนทั้งคู่
เมื่อใดที่รู้สึกท้อแท้และหมดกำลังใจจากการร้องหาความรักจากผู้อื่น
ลองมองย้อนกลับมาที่ตัวเราเอง แล้วลองสร้างความรักให้เกิดขึ้นในใจของตัวเองดูบ้าง
ไม่จำเป็นต้องเป็นฝ่ายได้รับอยู่ตลอดเวลา ความรักในใจของตัวเองไม่ต้องใช้เงินใช้ทองซื้อมา
หากแต่ก่อกำเนิดขึ้นมาอย่างง่าย ๆ และมีล้นเหลือมากพอที่จะแบ่งปันให้กับผู้อื่น
โดยไม่จำเป็นต้องคาดหวังถึงสิ่งที่จะได้รับกลับมา
ไม่จำเป็นเลยที่ต้องเรียกร้องให้เขารักเราตอบเท่าเทียมกับที่เรารักเขา
เพียงแค่แบ่งปันรักในใจเท่านั้น เราก็สัมผัสถึงคำว่าความสุขจากความรักจากการให้อย่างแท้จริง
นอกจากนี้เราจะสามารถควบคุมความสุขของตัวเองให้อยู่ในมือของตัวเองได้
ไม่จำเป็นต้องให้ความสุขของเราอยู่ในมือของคนอื่นเหมือนที่แล้วๆมา
เพราะเราเองที่เป็นบ่อเกิดของความรัก เป็นคนให้มิใช่ฝ่ายรับ
แล้วยิ่งให้มากเท่าไหร่...เราก็ยิ่งได้รับความรักกลับคืนมาเท่านั้น
เมื่อเราบริสุทธิ์ใจที่จะให้รักแก่ใครก็ตามอีกฝ่ายก็จะรู้สึกสบายใจที่ให้รักแก่เราโดยไม่ต้องคำนึงว่า

เราต้องการอะไรตอบแทนจากเค้ากันแน่
แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ... ความรักและการให้เป็นบ่อเกิดของความสุขได้ด้วย
ตัวของมันเองไม่จำเป็นต้องให้ใครก็ตามเป็นคนสร้างความสุขให้เราอีกแล้ว

527

love

comment

7 พฤษภาคม 2545 15:58 น.

แด่.....หัวใจทุกดวงบนหนทางที่ค้นหารักแท้

JAY

บันทึก
แด่หัวใจทุกดวงที่ร้าวรานและค้นหาหัวใจที่อบอุ่นจากใครสักคน

............................................................................................

สิ่งหนึ่งที่จะทำให้หัวใจมีความสุขได้
คือ การเรียนรู้ที่จะรักใครสักคน โดยปราศจากเงื่อนไข

สักครั้ง ที่หัวใจจะเริ่มรัก ด้วยคาดหวังให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้

เมื่อเราต่างเริ่มต้นจากศูนย์
ก็แล้วจะต้องมีอะไรให้สูญเสีย

คนรักที่จากไป
ก่อนหน้านั้น ที่เราจะเริ่มรักและรู้จัก
เขาก็ไม่ได้เป็นของเราเลย

แต่....แล้วทำไมเล่า
ตอนนี้กลับคิดว่า ได้สูญเสียเขาไปแล้ว

ทุกอย่างที่เราได้หวังและสร้าง
เมื่อผิดพลาดก็เริ่มต้นใหม่

ช่วงเวลาชีวิตมนุษย์ทั้งหมด
ไม่มีใคร ..... เป็นเจ้าของอะไรได้สักสิ่ง
เรามีบทบาทเป็นแค่ ได้ครอง หรือ ได้เสีย เท่านั้น
ยกเว้นสิ่งเดียวที่เราไม่อาจเสียมันไป ....
คือ กำลังใจ ของตัวเอง

ไม่ว่ารักนั้น จะเป็น รักของผู้ใด รักของใคร หรือ รักอย่างไร

แต่แท้จริง .....
ความลับของแหล่งกำเนิดความสุขนั้น
มีอยู่ในตัวมนุษย์ทุกคน
ถูกฝังไว้ตั้งแต่กำเนิด นั่นคือ ..... หัวใจ

ชีวิตนี้เป็นของเราเอง
เป็นสิทธิ์ธรรมชาติ
เราจะทำอย่างไรกับมันก็ได้

ลองสัมผัสสิ่งแปลกใหม่รอบตัว
อาจทำให้เห็นมุมมองที่แตกต่างไปจากเดิม

หัวเราะออกมาดัง ๆ หากมันห่างหายจากชีวิตไปนาน
วิ่งเล่นกับสุนัข
ทบทวนความสุขจากที่เคยเป็นเด็ก อีกสักครั้ง
หากปัจจุบันทำให้คุณเจ็บปวด

ขอโทษคนที่ติดค้างใจไม่เคยกล้าเอ่ย
บอกรักคนที่ เขารักและปราถนาดีต่อคุณตลอดมา
มอบดอกไม้ให้เพื่อนร่วมทาง
แบ่งข้าวของ ขนมให้คนขอทาน

ตะโกนร้องเพลงโปรดในห้องน้ำ
มอบรอยยิ้มให้คนแปลกหน้า ที่เดินร่วมทางในวันสบาย ๆ
เดินฮัมเพลง

นอนทอดกายบนผืนหญ้า ในคืนวันอันอบอุ่น
สัมผัสพลังของผืนดิน สูดไออุ่นให้เต็มปอด

พักกายและหัวใจ
ให้ผืนดาวโอบกอดหัวใจที่อ่อนล้าของคุณไว้
นอนมองดาวและนับได้จริงจังสักครั้ง .....
ให้ดวงตาได้พ้นจากขอบชีวิตของคนเมือง

หากคุณเข้าใจ ถ้อยคำตั้งแต่ต้น

ชีวิตคุณจะกระจ่างขึ้น
ดวงตาคุณจะมองเห็นความสุขแท้
ที่ซ่อนเร้นในหลืบมุมของตึกคอนกรีตและบาทวิถี
หัวใจคุณจะเปิดและไม่หลงทาง
เท้าคุณจะคงมั่น

หากความสุข
คือ การเรียนรู้ที่จะรัก โดยปราศจากเงื่อนไข