30 มีนาคม 2547 11:28 น.
jata
เจ เด็กสาวคนหนึ่งที่หน้าตาเป็นแบบลูกเป็ดขี้เหร่ เธอไม่ได้มีอะไรดีเลยรูปร่างนั้นก็ค่อยไปทางเจ้าเนื้อนี่คือพูดให้มันน่ารักนะ จริงๆแล้วยัยจาตานะอ้วนเลยทีเดียวละ แถมผิวพรรณก็ไม่ได้ทีเลย ดำเข้าไปอีกเรียกว่าครบสูตรแห่งการขี้เหร่เลยทีเดียว คนอะไรเกิดมาไม่มีอะไรดีสักอย่าง
บ้านของเธอฐานะก็ไม่ดี แต่น่าแปลกใจว่าทำไมมีคอมพิวเตอร์ใช้สงสัยคนที่บ้านเธอจะเห็นว่าเธอนะพอมีดีอยู่บ้างก็ตรงที่เรียนใช้ได้เกรดดี จึงซื้อให้กระมั้งก็เธอนะป่นอยากได้ตลอดเวลาเลยนี่นา
เธอเป็นคนที่นิสัยเอาแต่ใจ จึงทะเลาะกับคนในครอบครัว คือ พ่อกับแม่ พี่ชาย และพี่สาว เธอเกลียดคนในบ้านทุกคนเพราะนิสัยที่ดื้อรั้นหัวชนฝาของตัวเองและเอาแต่ใจ ที่ไม่ยอมฟังคำตักเตือนของทุกคนในบ้าน แต่ในแว๊บหนึ่งๆ เธอเองก็รู้ดีว่าที่ทุกคนเตือนดุด่าก็เพราะว่ารักเธอ หวังดีกับเธอกันทั้งนั้น แต่จะทำไงได้คนมันจะดื้อจะเอาอะไรมาฉุดมันก็ไม่อยู่จริงไหม
การเล่นอินเตอร์เน็ทโดยใช้โปรแกรมสนทนา ที่วัยรุ่นทั่วโลกรู้จักกันดีในนามของเพิร์ท(Pirch) และmsnทำให้เธอได้รุ้จักกับ บีม คนที่สามารถคุยกับเธอได้ทุกอย่าง คนที่เธอบอกกับตัวเองว่า เค้า คือคนที่คุมเธออยู่ ลดนิสัยของความเอาแต่ใจในตัวเธอลงได้ เป็นคนที่ทำให้เธอติดใจในการคุยผ่านอินเตอร์เน็ท(แช็ท) เธอเอารูปเขาเข้าไปเก็บไว้ในกระเป๋าอย่างไม่รู้สาเหตุ หงุดหงิดเมื่อไม่เจอกันในอินเตอร์เน็ท มันเป็นเพราะอะไรนะ เธอเองก็ยังงงกับอาการของตัวเองอยู่เหมือนกัน
เค้าคือคนคนแรกที่ทำให้เด็กขี้เหร่คนนึง ที่ตลอดเวลาที่ผ่านมาในชีวิต มีแต่แอบรักคนอื่นเค้าอยู่ตลอด ไม่กล้าที่จะบอกใครออกไปเพราะความขี้เหร่ในตัวเอง กลับกล้าที่จะบอกรักเค้าออกไป อาจจะเป็นเพระว่าค้าไม่เคยเห็นหน้าตาของเธอ แต่เธอก็บอกเค้าไปแล้วนิว่าเธอขี้เหร่ขนาดไหน
***เค้าจะรักเราไหนหนอ เท่าที่คุยกันมานะ ถ้าเราไม่คิดเข้าข้างตัวเองเราคงรู้ว่าพี่เค้าคิดกับเราแค่น้องสาวคนนึงเท่านั้นเองแต่ทำยังไงได้ละ คนมันรักไปแล้วนี่นาจะให้ทำยังไงได้ละ ถ้าจะทนคุยอย่างนี้ต่อไปทุกคืนคงไม่ไหวเราเองโกหกหัวใจตัวเองไม่ได้หรอกนะบอกไปเลยดีกว่าว่ารักพี่แกแล้วค่อยมาบล็อกเมลล์ไว้ ทำอย่างนี้นั้นแหละดีแล้วไม่ต้องเจอกันอีกแล้ว
และแล้วเธอก็ตัดสินใจส่งอีเมลล์ไปบอกเค้าว่าเธอรักเค้าพร้อมกับบอกเค้าว่าเธอและเค้าจะไม่ต้องเจอไม่ต้องคุยกันเล้วเพราว่าเธอจะบล็อกเมลล์เข้าไว้
คืนนั้นที่เธอตัดสินใจส่งเมลล์ไปให้เค้า มันเป็นการตัดสินใจที่ทรมานมาก เธอนั่งเขียนอีเมลล์นั้นทั้งน้ำตาคงไม่มีใครคิดว่าคนที่แต่ใจ ดื้อหัวรั้นขาดใจอย่างยัยเจจะมานั่งร้องไห้ฟูมฟายเพราะคนที่เธอเองไม่เคยเห็นหน้า ไม่เคยแม้แต่จะได้ยินเสียง รวมทั้งไม่เคยรู้ด้วยซ้ำไปว่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่นายบีมแสดงออกมา ผ่านปลายนิ้วลงบนแป้นพิมแล้วมาหยุดตรงหน้าจอของเธอนั้น มันเป็นตัวตนที่แท้จริงเขาของเค้าหรือไม่ แต่ช่างเถอะในเมื่อตกหลุมเขาเข้าแล้วนี่นา แต่การนั่งเขียนอีเมลลืทั้งน้ำตาวันนั้นทำให้เธอต้องตาบวมเอามากๆ เรียกว่าเป็นการร้องไห้ให้กับเรื่องราวของความรัก ที่หนักที่สุดในชีวิตของยัยเจเลยทีเดียว
ปกติแล้วยัยเจจะชอบคนที่หน้าตาตลอดเลย แต่ละคนที่ชอบนับว่าสาวๆทั้งหลายกรี๊ดกันอยุ่เลยทีเดียว ไม่น่าเลยสาวเจเรา เกิดมาขี้เหร่แล้วยังมาแอบชอบคนหน้าตาดีอีก(แอบกัดเล็กๆ) แต่มันก็คือเรื่องปกติที่คนเราต้องชอบสิ่งที่สวยๆงามๆ มีชายใดบ้างเล่าในโลกนี้ไม่ชอบสาวสวย มีสาวใดบ้างในโลกนี้เล่าไม่ชอบหนุ่มหล่อ เธอก็เป็นหญิงคนนึง ไม่น่าแปลกที่จะชอบหนุ่มหล่อ(แม้ตัวเองจะไม่สวยก็เหอะทำไงได้คนมันชอบ)
แต่สำหรับเรื่องนายบีม เป็นเรื่องที่แปลกประหลาดพอพอกับหน้าตาของยัยเจเลยทีเดียว เพราะนายนี่หน้าตาออกจะเถื่อนๆ ดูดุดุ น่ากลัวๆ เขาเป็นคนตัวโตมากสุงประมาน178เห็นจะได้คนอะไรสูงเป็นบ้า แต่นายนี่มีบุคลิกดีนะตัวสูงไหล่กว้าดี แต่มันก็ยังสู้คนหล่อๆๆที่ยัยเจกรี๊ดมาไม่ได้สักคน
คงจะเป็นเพราะความสุภาพ ความน่ารักความห่วงใย(แบบน้องสาว)ที่เค้ามีให้เธอกระมั้ง ที่ทำให้เธอตกหลุมรักเขาอย่างง่ายดายขนาดนี้ ก็ไอ้ความห่วงใยแบบน้องสาวนี่แหละที่ทำให้เธอปวดใจเอามากๆ ก็เธอไม่ได้คิดแบบที่เค้าคิดเลยนี่นา
***เห้อเราทำไมต้องไปรักเค้าด้วยนะ ทำไมต้องไปบอกรักเค้าด้วยนะ อยู่แบบเดิมนะมันก็ดีอยู่แล้วนี่นาทำไมต้องหาเรื่องใส่ตัว ไปบอกเค้าทำไม ไม่น่าเลยฉัน เราอยากกลับไปคุยแบบเดิมได้ไหม พี่บีมได้ไหมขอร้องกลับมาแบบเดิมได้ไหม
อาการพร้ำเพ้อคนเดียวเรื่องเกิดข้นกับคนที่ดื้อหัวรั้น หึหึ ช่างเป็นเรื่องน่าขันเสียจริงๆคนเก่งไม่ยอมใคร กลับมานั่งพร้ำเพ้อคิดถึงคนที่ไม่เคยเห็นหน้า ยัยเจเอ้ย
นับจากที่เธอส่งเมลล์ไปสองวัน
***โอ้ยทำไมวันนี้แม่มาปลุกเร็วจังอะจะบ้าตาย แต่ช่างเถอะตื่นมาแล้วหึหึเล่นเน็ทแช็ทกับเพื่อนๆเราดีกว่า อ้อนึกออกแล้วเมื่อคืนยัยแพรเพื่อนฉันมาปรึกษาเรื่องแฟนมันนี่นา แล้วเราดันโดนแม่ว่าอยู่เมื่อคืนเลยคุยไม่ได้ส่งเมล์ไปให้ดีกว่า เพื่อจะหายโกรธเรา อิอิ
นับจากที่ร้องไห้อยู่สองสันเต็มๆเธอก็ดีขี้นกว่าเดิมเพราะอย่างน้อยก็ไม่คิดถึงเขาตลอดเวลาอย่างเคย แต่ในใจก็ถียงไม่ออกว่าเขาเข้าไปนั่งเป็นเจ้าของอยู่เต็มๆแล้ว
เมื่อต่อเน็ทได้เพียวอึดใจเดียวเธอได้ยินเสียงจากเครื่องมันเป็นสัญญาณบอกว่าขณะนี้มีเมลล์มาใหม่
***โอ๊ะโอ วันนี้ใครส่งเมลล์มาหว่า วินาทีแรกที่เห็นชื่อเธอแทบลมจับ พี่บีมส่งเมลล์มา
ไม่ค่อยได้ออนเลยไม่ค่อยได้คุยกัน ไว้วันไหนเจอกันแล้วค่อยเม้ากันนะ หวังว่าคงสบายดี
พี่บีม
***อะไรกันอะเราส่งเมลล์ไปบอกรักเค้านะ เค้ากลับส่งมาแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น ใช่ซิความรักที่เรามีให้มันเทียบอะไรไม่ได้เลยกับ ผู้หญิงคนนึงที่อยู่ในใจของพี่บีมมาตลอด ทุกครั้งที่คุยกันถึงเรื่องนี้ เราเคยถามว่าแล้วที่พี่บีม เคยบอกเจว่าเคยหักอกผุ้หญิงนะมันเป็นไงเหรอหักอกเค้า หรือเค้าหักออกกันแน่ อิอิ แต่เค้าคงรักของเค้ามาก เพราะเค้าบอกกับเราว่าขอโทษนะเจ พี่ไม่อยากพูดถึงมันอีกแล้ว เหมือนอะไรมาแท้งใจอย่างจัง เค้ายังรักเธอคนนั้นอยู่มากมายจริงๆ ต่อให้เรารักแค่ไหนก็คงไม่มีความหมายอะไรเลยกับเค้าสินะ
ว่าแล้วน้ำตาก็เริ่มเอ่อขึ้นเรื่อยๆ พี่บีมทำไมทำกับเจขนาดนี้อะ ไม่รักก็บอกสิ ไม่ใช่ทำไม่รู้ไม่ชี้ สุดที่จะกลั้น ในที่สุดเธอก็ปล่อยโฮออกมาร้องฟูมฟายอย่างหมดสภาพเด็กหัวดื้อ
***เราจะลืม เราจะลืม เราจะลืม ลืมคนใจร้ายที่ทำไม่รู้ไม่ชี้ กับการทรมานของบางคนที่มันสุดต้องเสียน้ำตา จนไม่รู้ว่าจะเหลือน้ำตาไว้ร้องไห้ให้กับเรื่องอื่นอีกไหม คนใจร้าย แล้วค่อยเม้ากันเหรอ ใครจะไปทำได้เราอยากรู้ บอกรักเค้าไปอย่างน่าตาเฉย แล้วสองวันมานั่งเม้ากันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหรอ ขอโทษทีนะพี่บีม เจทำไม่ได้
ผ่านมาอีกอาทิตย์ เธอดีขี้นกว่าเดิมมากแล้ว อย่างน้อยภาพที่นั่งอยู่ดีดีแล้วน้ำตาไหลก็ไม่มีอีกแล้ว
แต่แล้วเรื่องที่เธอไม่ปรารถนาให้เกิดขึ้นเลยก็เกิดขึ้น ตอนนี้มีอีเมลล์เข้ามาใหม่สามฉบับและหนึ่งในนั้น คืออีเมลล์ของพี่บีม เธอเริ่ม เลื่อนเมาส์ ไปช้าๆที่เครื่องหมายกากบาทเพื่อจะลบเมลล์นั้นทิ้ง แต่สุดท้ายข้อความของอีเมลล์ฉบับนั้นก็อยู่ตรงหน้าเธอก็ใครมันจะลบอีเมลล์ของคนที่รักได้ลงคอจริงไหม
หวัดดีเจ พี่บีมเองแหละ พี่ได้อ่านเมล์ฉบับนั้นของเจแล้วนะ พี่ได้อ่านก้อดีใจและพอเข้าใจความรู้สึกของเจ ยังไงถ้าวันไหนเจอยากคุยกะพี่ก็ได้เสมอ ถ้าเจสบายใจอ่ะนะยังงัยพี่ก็เป็นเพื่อนคุยได้เสมอแหละ แต่วันจันทร์ที่ 22 มี.ค. พี่จะไปเริ่มทำงานนะ ไม่รู้ว่าจะว่างออนรึเปล่า ยังงัยก็หวังว่าคงได้เจอกันอีก พี่รอรูปเจอยู่นะ ยังงัยก็ส่งมาให้ด้วยล่ะ แค่นี้ล่ะกัน
พี่บีม
***อะไรกันอีกละนี่วันนั้นที่เค้าส่งมายังไม่ได้อ่านหรอกเหรอ ก็ยังดีนะนี่พี่บีมไม่ได้ไม่รู้ไม่ชี้กับความรู้สึกของเราสักหน่อย แต่ยังไงพี่บีมก็รักแฟน เก่าของเค้าอยู่ดี จะดูรูปเราเหรอเราคงไม่ส่งความอับลักษณะ ของเราไปให้หรอกนะ แต่ยังไงพี่บีมก็ไม่เคยทำอะไรไม่ดีเลยนา คนที่ผิดเองคือเรา ตนที่ล้ำเส้นเองคือเรา
นับจากที่เธอบอกรักเค้าไปเธอก็ไม่ได้ติดต่ออะไรกับเค้าอีก เพราะนี่คือการตัดสินลงโทษตัวเอง โทษฐานที่ผิด คิดล้ำเส้นความเป็นพี่น้อง ทำลายความรู้สึกดีดีที่เคยมีมาตลอด จากนี้ไปจะไม่มีอีกแล้ว พี่บีม คนที่เธอจะคุยได้ทุกเรื่อง หวังว่าเวลาจะเป็นตัวช่วยคนเก่งหัวดื้อ ให้กลับมาเป็นคนที่ดื้อด้าน ไม่คิดอะไรมากได้เหมือนเดิม