27 กุมภาพันธ์ 2545 14:24 น.
jasmine
เธอเหมือนกับสายน้ำ
ได้เพียงสัมผัสแต่แล้วก็เลือนลางจางหาย
เธอเหมือนสายน้ำไหลซึมผ่านมือฉันไป
ได้สัมผัสแต่ไม่เคยได้เก็บเอาไว้ในมือ
ทั้งๆไม่อาจจะเก็บเอาไว้
แต่ว่าหัวใจของฉันมันดื้อ
ยังดึงดันจะเก็บเธอเอาไว้ในมือ
แต่ที่ได้คือความผิดหวังเรื่อยไป
เธอเหมือนกับสายน้ำ
เพราะถึงพยายามก็เก็บเอาไว้ไม่ได้
ถึงพยายามวักน้ำขึ้นมาเท่าใด
แต่ก็ผ่านมือฉันไปไม่กลับคืนมา
ฉันคงต้องขึ้นฝั่ง
เพราะจิตใจที่เคยมีหวังมันล้า
ปล่อยเธอไปกับสายน้ำและเวลา
ก็คงดีกว่านำเธอขึ้นมาใช่ไหมคนดี
เพราะถึงฉันเก็บเธอเอาไว้
ก็ได้แค่ใจเศษเสี้ยวหนึ่งเท่านี้
ฉันไม่มีวันเก็บน้ำได้ทั้งหมดไม่ใช่หรือคนดี
ปล่อยให้มันไหลไปตามทางแบบนี้มันก็ดีเหมือนกัน
21 กุมภาพันธ์ 2545 12:28 น.
jasmine
ใครๆก็อาจจะว่าเธอ
กับการที่เธอจะจากไปจากฉัน
แล้วว่าเธอไม่ดีอย่างนี้อย่างนั้น
ใครๆก็สงสารทีฉีนโดนทิ้งไป
ใครๆก็อาจจะไม่เข้าใจเธอ
แต่ขอให้รู้ไว้เสมอว่าฉันไม่ใช่
ฉันจะเป็นคนหนึ่งที่เข้าใจเธอตลอดไป
อาจเพราะฉันไม่ดีพอก็ได้เธอจึงไปจากกัน
ใครๆก็ว่าเธอไม่ดี
เพราะคนที่เสียใจตอนี้มีเพียงฉัน
ฉันอาจจะเสียใจที่เธอไปจากกัน
แต่ไม่ได้แปลว่าฉันจะเสียดาย
ครึ้งหนึ่งฉันเคยรักเธอ
เธอทำให้ฉันพบเจอว่าความรักมันยิ่งใหญ่
ก็ในเมื่อ ระหว่างเรามันไปกันไม่ได้
เป็นแบบนี้ต่อไปจะได้อะไรขึ้นมา
ฉันอาจจะเสียใจ
แต่การที่เธอจากไปกับคนที่ดีกว่า
ฉันก็ดีใจเพราะอย่างน้อยที่ผ่านมา
เธอก็ทำให้ฉันรู้สึกว่าความรักมีอยู่จริง
21 กุมภาพันธ์ 2545 12:14 น.
jasmine
เป็นอย่างไรบ้างทางนั้น
ทางนี้ดูเหมือนวันทั้งวันว่างเปล่า
นับตั้งแต่ได้ยินข่าวของเธอตอนเช้า
ก็ไม่รู้จะลำดับเรื่องราวอย่างไร
เจ็บใช่ไหมคนดี
หลายๆคนตอนนี้คิดถึงเธอมากรู้ไหม
ตั้งแจ่นี้คงไม่ได้ยินเสียงของเธอต่อไป
คิดแล้วน้ำตาก็ไหลไม่เข้าใจเหมือนกัน
ไม่อยากเห็นเธอนอนหลับตา
มันเจ็บยิ่งกว่าเห็นภาพเธอไปจากฉัน
คิดถึงเธอมากทุกๆคนก็คงเหมือนกัน
แต่เธอจะเป็นคนในใจของฉันตลอดไป
16 กุมภาพันธ์ 2545 16:04 น.
jasmine
สวัสดี สายฝน
สวัสดีสายลมพัดพริ้วไหว
สวัสดีใบไม้ที่กำลังพลัดใบ
สวัสดีแสงแดดสดใสของวัน
ต้นหูกวางพลัดใบ
สีเขียวสดใสเริ่มขึ้นมาใหม่บนนั้น
สีสันของดอกไม้ที่มีสารพัน
เริ่มเปลี่ยนสีสันกำลังเหี่ยวแห้งไป
สายฝนโปรยปรายลงมา
เย็นต้องยอดหญ้าสะท้านไหว
นานมาแล้วไม่มีสายฝนโปรยปราย
น้ำฝนช่างเย็นจับใจเสียจริง
16 กุมภาพันธ์ 2545 15:07 น.
jasmine
ถ้าเธอยู่ที่เดิมตรงนี้
ฉันอาจจะมีความสุขมากกว่า
แต่ตอนี้เธออยู่ไกลลับตา
ฉันรู้สึกเหว่หว้ามองหาไม่เจอ
เธอคิดเหมือนฉันหรือไม่
รู้สึกอ่อนไหวทุกครั้งที่ใจพลั้งเผลอ
ยิ่งวันนี้ยิ่งอยากจะเจอเธอ
อยากจะพบอยากจะเจอไม่รู้ทำไม
เพราะวันนี้เป็นวันสำคัญ
ถ้าเป็นปีก่อนๆนั้นเธอคงส่งดอกไม้มาให้
หรือไม่ก็อขงขวัญสักชิ้นในวันวาเลนไทล์
แล้วตอนนี้เธออยู่ที่ไหนทำไมเงียบจัง
วันนี้วันวาเลนไทล์
สีสันของดอกไม้แบ่งบานสะพรั่ง
หลายคนมีคู่แต่ฉันอยู่เพียงลำพัง
ลึกๆในใจก็หวังว่าเธอคงคิดถึงกันนะคนดี
เธอคงไม่ลืมกันนะ
แม้ว่าภาระเราจะแตกต่างกันแบบนี้
ฉันขอเวลาไม่มากหรอกแค่ 1 นาที
คิดถึงฉันบ้างเท่านี้ฉันก็พอใจ
หน้าส่วนตัว
1130
