17 มกราคม 2545 12:57 น.
jasmine
ก็กลัวว่าเธอจะงอน
เลยต้องถามไว้ก่อนเผื่อเอาไว้
เห็นเธอเฉยไม่พูดไม่จาอะไร
โกรธฉันใช่ไหมทำไมเงียบจัง
ก็เห็นว่าเธอเงียบไป
ไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นมามั่ง
มีอะไรก็ลองพูดมาให้ฟัง
เจอกันวันหลังมาพูดกันซะดีๆ
17 มกราคม 2545 12:43 น.
jasmine
เมื่อเรือรักอับปาง
ทะเลรักช่างอ้างว้างสับสน
คลื่นโถมกระหน่ำมากมายเสียจน
ฉันไม่อาจทนแหวกว่ายต่อไป
เมือเรือรักอับปาง
หมดสิ้นทุกอย่างที่วาดฝันไว้
เมื่อรักพังทลายสุดท้ายเหลืออะไร
ฉันจะต้องทนทำไมกับผู้ชายคนเดียว
เมื่อเรือรักอับปาง
เธอกลับละทิ้งทุกอย่างไม่เคยแลเหลียว
เหลือก็เพีบงฉันคนเดียว
ทนอ้างว้างโดดเดี่ยวอยู๋กลางทะเล
ฉันจะต้องว่ายต่อไป
ต้องทำใจรับให้ไหวกับความว้าเหว่
ฉันจะยอมจมอยู่กลางทะเล
จะไม่ลังเลและหันกลับไป
ฉันจะไปให้ถึงฝั่ง
นั่นคือความหวังที่ฉันคาดเอาไว้
จะทุ่มเทพลังแหวกว่ายต่อไป
ไม่ยอมจมอยู่ใต้ทะเลใจของเธอ
ฉํนจะไปให้ถึงฝั่ง
นั่นคือคำที่พร่ำบอกตัวเองเสมอ
แม้จะต้องแหวกว่ายโดยไม่มีเธอ
แต่ฝั่งที่ฉัยจะพบเจอคงไม่เหลือเธออีกต่อไป
14 มกราคม 2545 13:12 น.
jasmine
กลับมาฟังฉันก่อน
อย่าเพิ่งรีบร้อนจากฉันไปไหน
อย่านะอย่าเพิ่งจากฉันไป
ไม่มีเธอไม่มีใครเข้าใจฉันสักคน
กลับมาสิกลับมา
น้ำในดวงตากำลังเอ่อล้น
ความรู้สึกก็เริ่มสับสน
มันเร็วเสียจนฉันตั้งตัวไม่ทัน
เธอเคยถามฉันใช่ไหม
ฉันเสียใจที่ไม่บอกเธอไปตอนนั้น
รู้ว่าบอกเธอตอนนี้มันคงไม่ทัน
เธอไม่ได้อยู่ฟังฉันพูดอะไร
สิ่งที่ฉันเจออยู่ตรงหน้า
ฉันก็เพิ่งรู้ว่าเธอมีความหมายแค่ไหน
ฉันขอโทษที่เคยสัญญาเอาไว้
ว่าจะบอกเธอออกไปในสักวัน
ฉันยังไม่ทันได้บอกกับเธอ
แต่เธอกลับต้องไปจากฉัน
อะไรนะพรากเราให้ห่างกัน
ไม่มีเวลาให้ฉันได้ทันพูดออกมา
ฉันได้แต่เก็บภาพเธอเอาไว้
เก็บความเสียใจเผชิญโลกภายหน้า
บันทึกเธอเอาไว้พร้อมๆกับปาดรอยน้ำตา
สักวันหากเธอทวงสัญญาฉันจะให้คืน
10 มกราคม 2545 13:55 น.
jasmine
อยู่-อยู่หัวใจมันก็หวิว-หวิว
ลอบละลิ่วไม่รู้ไปไหน
ไม่รู้จะรั้งมันไว้ยังไง
เผลอทีไรไปอยู้กับเธอทุกที
หัวใจมันเต้นแปลก-แปลก
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เป็นแบบนี้
เจอเธอทีไรหัวใจมันเต้นถี่
ไม่รู้จะทำไงดี..กับหัวใจ
10 มกราคม 2545 13:26 น.
jasmine
ใกล้เธอแค่เพียงเท่านี้
แต่เหมือนมีอะไรมากั้นขวาง
ึคล้ายกับมีกระจกใสบางๆ
มาขวางระยะห่างระหว่างสองเรา
ใกล้เธอแค่เพียงเท่านี้
แต่เธอคนเดีกลับมีใจให้เขา
คนที่อยู่ใกล้เธอเหมือนเงา
กลับต้องเศร้าอ้างว้างเดียวดาย
เขาไกลเธอขนาดนั้น
ส่งนฉันก็คนชิดใกล้
แต่กลับไม่เคยที่จะได้ใจ
พ่ายแพ้คนไกลแม้ใกล้แค่ปลายมือ