3 ธันวาคม 2544 17:16 น.
jasmine
เธอปล่อยฉันไว้ตรงนี้
แล้วจากไปโดยดีดีกว่า
ฉันพร้อมจะจมอยู่กับน้ำตา
มันคงมีค่ามากกว่าการแย่งชิง
ฉันยอมรับว่าฉันแพ้
ฉันจะไม่แก้ไขอะไรทั้งสิ้น
ฉันยอมรับว่าฉันถูกทิ้ง
จะไม่ท้วงติงเรียกร้องอะไร
ฉันไม่ได้เป็นคนที่เธอต้องการ
เธอจึงเดินผ่านฉันไปมีคนใหม่
ที่จะถามก็คือ ฉันผิดอะไร
ทำไมเธอจึงจากไปไม่เคยสนใจฉันเลย
3 ธันวาคม 2544 12:14 น.
jasmine
ถ้าเธอ..........ยังรักกันอยู่
ก็บอกให้รู้หน่อยได้ไหม
เห็นเธอเงียบๆฉันก็ไม่รุ้เธอคิดอะไร
บอกหน่อยสิ ถ้าทำไมเราไม่ค่อยได้เจอกัน
เธอมีธุระมากมาย
ฉันก็พยายามทำความเข้าใจเรื่องนั้น
แต่อย่าลืมสิว่า เธอยังมีคนสำคัญ
คนคนนั้นเค้าห่วงใยเธอ
อย่าเครียดมากมายล่ะ
ก็คิดถึงกันบ้างนะ อย่าให้เค้าคอยเก้อ
รู้ไว้บ้างนะมีคนนึงเค้าคิดเธอ
ถึงวันนี้ไม่เจอ แต่จะมีเธออยูในใจ
2 ธันวาคม 2544 16:33 น.
jasmine
เธอจะเดินต่อไปข้างหน้า
รับใบปริญญา อย่างที่คาดหมาย
เพราะเธอคือความหวังของผู้คนมากมาย
ขอให้นำความรู้ไป ทำแต่สิ่งที่ดี
ขอแสดงความดีใจ
ที่ต่อไป เธอจะได้ทำสิ่งเหล่านี้
สิ่งที่ให้ใน ประสบสารณ์ของ 4 ปี
ในมหาวิทยาลัยแห่งนี้จะไม่ลืมเลือน
เพราะหนทาง ต่อไปข้างหน้า
เธอยังไม่รู้หรอกว่าจะต่างหรือเหมือน
ต่อไปไม่มีใครคอยมาตักเตือน
ไม่มีเพื่อนที่เคยคบกันมา
เธอจะต้องเดินต่อไป
แม้สิ่งที่ต้องเผชิญมันจะเหนื่อยล้า
แต่เธอคือความหวังของมวลประชา
จงนำปริญญาไปพัฒนาสังคม
2 ธันวาคม 2544 16:33 น.
jasmine
ฉันจะไม่ไปกับเธอ
ไม่ต้องมาเจอกันเลยพรุ่งนี้
ไม่ไปไม่ไป บอกไปตั้งหลายที
แล้วจะตามมาเซ้าซี้อยู่ทำไม
เธอเดินไปกับคนสำคัญ
แล้วฉันจะไปอยู่ตรงไหน
ไม่ต้องมาชวนเพราะไม่ว่ายังไง
ฉันก็จะไม่ไปกับเธอ
2 ธันวาคม 2544 15:50 น.
jasmine
หรือเพราะกำลังเหงา
ถึงรู้สึกว่าเราเหินห่าง
หรือเพราะเราห่างไกลระยะทาง
แต่ก็คิดถึงเธอบ้างในบางเวลา
ทำไมถึงรู้สึกว่าเธอห่างไกล
ยิ่งรู้จักก็ยิ่งไกลเกินจะไขว่คว้า
เธอเป็นอะไรทำไมไม่มาหา
หรือเพราะว่าเธอกำลังเปลี่ยนไป
ฉันคงรับไม่ทัน
อย่าเพิ่งบอกฉันว่าจะจากไปได้ไหม
ไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไร
แต่รู้ไหมฉันหวั่นใขเรื่องของเรา
ฉันคงอ่อนแอเกินไป
คงรับไม่ได้ที่เธอจะไปกับเขา
หรือเพราะฉันกำลังเศร้า
เหงาก็เลยคิดอะไรไปเอง