17 ธันวาคม 2544 12:57 น.
jasmine
ผ่านมาหลายปี
แต่ความรู้สึกดีๆไม่เคยจางหาย
มิตรภาพและความทรงจำมากมาย
ยังเก็บเอาไว้ข้างกายตลอดมา
ถึงวันนี้เธออาจอ้างว้าง
มองไปข้างๆหาคนปรึกษา
ความทรงจำเราจะเดินไปพร้อมกับเข็มนาฬิกา
เธออยู่ที่ไหนไม่ว่าแต่อย่าลืมกัน
วันนึงเราเลือกทางจะไป
ไปสู่สิ่งที่แต่ละคนใฝ่ฝัน
นานนะกว่าเราจะมาเจอกัน
แต่เพื่อน เท่านั้น ที่ยังไม่ลืมเลือน
13 ธันวาคม 2544 13:55 น.
jasmine
ฉันมาถึงที่จุดนี้
อุปสรรคที่มีก็ผ่านมาได้
การเดินก็เหมือนการเดินทางไกล
ประสบการณ์มากมาย ข้างทาง
โรงเรียนให้มากมาย
แต่อยู่ที่เราเก็บเกี่ยวเรื่องไหนมาบ้าง
ถ้าไม่ทำอะไรเลยก็เหมือนไม่มองข้างทาง
แล้วมันต่างอะไรกับอยู่ที่เดิม
ใช่แต่ว่าเรียน เรียน เรียน
เราต้องเปลี่ยน หาอะไรมากมายเพิ่ม
สิ่งที่เราได้ ต้องมาเอาเติม
เราจะได้อะไรมากกว่าอยู่ที่เดิมอย่างเดียว
13 ธันวาคม 2544 13:40 น.
jasmine
เมื่อไหร่จะหมดสัญญา
ตกลงไปได้ว่าโทรมาอาทิตย์ละครั้ง
ผ่านไปไม่กี่วันคิดถึงเธอจัง
อีก 3-4 วันล่ะมั้งเธอจะโทรมา
ก็ยังปรับตัวไม่ได้
ที่คิดเอาไว้มันคงไม่เหงาหรอกน่า
แต่พอคิดถึง เธอทีไรก็อยากยกเลิกสัญญา
เอาล่ะเอาเป็นว่า ยกเลิกสัญญาเถอะเธอ
8 ธันวาคม 2544 12:57 น.
jasmine
จริงๆฉันก็เป็นผู้หญิงคนนึง
ผู้หญิงที่ซึงต้องมีความหวั่นไหว
แต่ที่ทำเข้มแข็งไม่รู้สึกอะไร
เธอรู้บ้างไหมยามเธอไกลฉันก็เหงาเหมือนกัน
ที่ต้องทำเป้นเข้มแข้ง
ทั้งที่ไม่มีแรงจะยืนอยู่ตรงนั้น
เพราะไม่อยากให้เธอต้องห่วงกัน
ท่าทีแบบนั้นคงทำให้เธอเปลี่ยนใจ
ฉันรู้ว่าเธอมีภาระ
เวลาที่จะเอามาดูแลเอาใจใส่
ก้คงไม่มีมากมายสักเท่าไร
แต่ฉันจะเป็นกำลังใจ ให้นะคนดี
7 ธันวาคม 2544 13:26 น.
jasmine
ชอบฉันจริงๆน่ะหรอ
เดี๋ยวฉันขอให้พูดอีกทีได้ป่ะ
พูดให้เหมือนเดิมอีกทีนะ
เผื่อว่าฉันจะฟังผิดเพี้ยนไป
ฉันก็ซุ่มซ่ามออกแบบนี้
ไม่เห็นดูดีที่ตรงไหน
พูดก็เก่งแถมดื้อรั้นจะตายไป
เธอยังบอกว่ารับได้อีกงั้นเชียว
แค่เธอพูดมาให้ฟัง
ฉันก็ยังกลับไปทบทวนหลายเที่ยว
จริงๆแล้ว ใรใจก็มีเธอคนเดียว
ไม่เคยแม้แต่จะเหลียวมองใคร
เธอกุมมือฉันแน่น
สิ่งที่เข้ามาแทนคือความหวั่นไหว
ได้ยินแต่เสียงของหัวใจ
จะบอกออกไปก็ยังเขินอยู่ดี