20 ธันวาคม 2544 13:26 น.
jasmine
สิ้นแสงสาดส่องสู่หล้า
พสุธาพร่างพรมลมต้อง
สกุธา ส่งเสีงสำเนียงร้อง
กึกก้องกังวานทั่วไพร
ยามเย็นอาทิตย์อ่อนรอนแสง
สิ้นแรง ส่องแสงสว่างไสว
ยินแต่เสียงร้องจักจั่นเรไร
ดั่งจะประกาศชัยในรัตติกาล
ย่ำค่ำลมหนาวพัดพา
ยามต้องกิ่งไม้ใบหญ้าพริ้วผ่าน
ค่ำคืนแห่งไพรแสนยาวนาน
มีเพียงแสงจันทร์สาดผสานกับดาว
ดึกแล้ว น้ำค้างพร่างพรม
พริ้วผสมกับลมแห่งความหนาว
กว่าจะเช้าน้ำค้างคงพร่างพราว
เกาะกิ่งใบหญ้าจนเช้าจึงจางไป
ธรรมชาติสวยงามแห่งป่า
พื้นที่พึ่งพิงแก่สัตว์นานานให้อาศัย
อนุรักษ์ไว้เถิดเพื่อคนรุ่นต่อไป
ป่าไม้เมืองไทยช่างอุดมสมบูรณ์
19 ธันวาคม 2544 12:57 น.
jasmine
ไม่ว่าเธอจะรับรู้หรือไม่
ฉันห่วงใยและยังคิดถึงเธอมาก
ยังจำได้วันที่เธอลาจาก
ชะตากรรมพรากเธอไปแสนไกล
ยังมีภาพเธอในความคิด
ภาพเธอยังติดไม่เลย เลือนหาย
สิ่งที่เธอเคยทำ อะไรที่เธอทำให้
ยังเก็บเอาไว้ ในความทรงจำ
ไม่ว่าผ่านมานานเท่าไร
ภาพสุดท้ายมันยังตอกย้ำ
ฝังลึก ผนึกไว้ในความทรงจำ
เพราะ มันนำเธอไปสุดสายตา
รักเธอมากนะเพื่อนรัก
อย่างน้อยเราก็เคยรู้จัก -คบหา
เธอจากไป เหลือเพียงภาพที่เตือนตา
เธอรู้บ้างไหมว่า ทุกคนรักเธอ
เธอจากไป เหลือเพียงภาพที่เตือนตา
เธอรู้บ้างไหมว่า ทุกคนรักเธอ
19 ธันวาคม 2544 12:43 น.
jasmine
สาเหตุเพราะความบังเอิญ
ทำให้ต้องเผชิญกับคำว่า รัก
ตั้งแต่เราเริ่มทำความรู้จัก
ก้รู้ว่าฉันคงไม่คิดรักใคร
เหตุผลของความไหวหวั่น
ก็เพราะใจฉันกลัวว่ารักจะจางหาย
เราแตกต่างทั้งกันตั้งมากมาย
แต่ฉันจะรักษาเอาไว้สัญญา
ปัจจุบันมีเธอมีฉัน
อนาคตนั้นอีกยาวไกลข้างหน้า
ฉันจะไม่ทำให้เธอต้องเสียน้ำตา
ฉันขอสัญญา ด้วย หัวใจ
วันนี้เธออยู่ที่ไหน
ก็รับรู้เอาไว้มีเธอมีฉัน
แม้ห่างกาย แต่ใจไม่เคยห่างกัน
เราจะอยู่ในฝัน ของกันและกันตลอดไป
17 ธันวาคม 2544 13:12 น.
jasmine
ตอนแรกก็คิดว่าจะไม่รัก
แต่พอรู้สึกกลับรักเธอขึ้นมาได้
แล้วคราวนี้จะทำตัวยังไง
แค่เธอยิ้มให้ก็แทบละลายทันที
ก้ใจฉันมันอ่อนไหว
ไม่รู้ว่าทำจากอะไรถึงอ่อนไหวแบบนี้
แค่เจอเธอใจก็ละลายละนะคนดี
ก็เธอดีอย่างนี้ไม่รักได้ไง
ตอนแรกเธอก็ยังไม่เข้าตา
แต่พอคบหาก็เริ่มคิดว่าใช่
ในใจเรียกร้องให้บอกออกไป
แต่ไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไงขอซ้อมใหม่อีกที
17 ธันวาคม 2544 13:12 น.
jasmine
อยากเข้าใจว่าอะไรที่เธอคิด
แต่มันก็ติดที่ทำไม่ได้
อยากเข้าไปเป้นส่วนหนึ่งของใจ
แต่ก็ติดที่เธอมีใครทั้งคน
ฉันเป้นได้แค่ภาพเลือนลาง
วนเวียนในใจบ้างแค่บางหน
แต่ในแววตาฉันไม่มีภาพใครปะปน
มีเธอทั้งคนเปี่ยวล้นนัยน์ตา
หน้าส่วนตัว
3717
