22 ธันวาคม 2544 16:48 น.
jasmine
เพราะรักมันบางเบา
ลอยจากใจเราไปถึงไหนไหน
รักมันบางกลัวมันจะแตกง่ายๆ
รักอยู่กับใครก็ดูสดใสมีชีวิตชีวา
จะเอาใจฝากไว้กับเธอ
ให้เธอดูแลเราช่วยกันรักษา
ผูกรักเอาไว้ใกล้ใจตลอดเวลา
อย่าให้รักหลุดลอยไปนะรักษามันดีๆ
21 ธันวาคม 2544 13:26 น.
jasmine
รัก บอกว่าเราผูกพนธ์
รักบอกว่าฉัน รักเธอแค่ไหน
รักบอกว่าเธอคือสิ่งที่มีกว่าสิ่งใด
รักบอกว่าใครมาแทนที่เธอ
รักถึงไกลก็เหมือนใกล้
รักทำเอาใจของใครต่อใครพร่ำเพ้อ
รักแค่เพียงรู้จักพบเธอ
รักก็ทำให้ฉันเจอกับสิ่งดีๆ
รักไม่มีพรมแดน
รักไม่มีคำใดแทนคำๆนี้
รักเก็บรักษาเอาไว้ดีๆ
อีกกี่วันกี่ปี ไม่มีจืดจาง
21 ธันวาคม 2544 13:12 น.
jasmine
เพียงหนึ่งคำเท่านั้น
ที่ต้องการฟังจากปากของเธอ
รู้..รู้ตัวเองดีเสมอ
ว่าระหว่างฉันและเธอคืออะไร
เพียงหนึ่งคำเท่านั้น
บอกให้ฟังอีกครั้งได้ไหม
หนึ่งคำว่ารัก ไม่มากเกินไป
แค่อยากจะแน่ใจ (ครั้งที่เท่าไหร่ไม่สำคัญ)
20 ธันวาคม 2544 13:26 น.
jasmine
ขอสุขกำนัลพลันหมดทุกข์
ส่งสุขให้ผู้อ่านสำราญเกษม
นักเขียนทุกท่านจงปรีดิ์เปรม
สุขเกษมรับขวัญวันปีใหม่
ขอให้ท่านประสบแต่ความสมหวัง
สุขจงเสริมเติมพลังผลักดันให้
ดั่งระฆังก้องขานกังวานไกล
สัญญาณสดใสแห่งศรัทธา
ทุกข์ใดผ่านพ้นไปหมดสิ้น
อย่าถวิลให้หมองดวงหน้า
สุขทวีทั้งทรัพย์ วาสนา ลาภา
เปี่ยมด้วยกรุณา เมตตาค้ำจุน
20 ธันวาคม 2544 13:26 น.
jasmine
สิ้นแสงสาดส่องสู่หล้า
พสุธาพร่างพรมลมต้อง
สกุธา ส่งเสีงสำเนียงร้อง
กึกก้องกังวานทั่วไพร
ยามเย็นอาทิตย์อ่อนรอนแสง
สิ้นแรง ส่องแสงสว่างไสว
ยินแต่เสียงร้องจักจั่นเรไร
ดั่งจะประกาศชัยในรัตติกาล
ย่ำค่ำลมหนาวพัดพา
ยามต้องกิ่งไม้ใบหญ้าพริ้วผ่าน
ค่ำคืนแห่งไพรแสนยาวนาน
มีเพียงแสงจันทร์สาดผสานกับดาว
ดึกแล้ว น้ำค้างพร่างพรม
พริ้วผสมกับลมแห่งความหนาว
กว่าจะเช้าน้ำค้างคงพร่างพราว
เกาะกิ่งใบหญ้าจนเช้าจึงจางไป
ธรรมชาติสวยงามแห่งป่า
พื้นที่พึ่งพิงแก่สัตว์นานานให้อาศัย
อนุรักษ์ไว้เถิดเพื่อคนรุ่นต่อไป
ป่าไม้เมืองไทยช่างอุดมสมบูรณ์
หน้าส่วนตัว
620
