6 ธันวาคม 2544 13:12 น.
jasmine
เกลียดความอ่อนไหว
ทำไมนะใจถึงได้อ่อนไหวแบบนี้
ไม่รักเธอไม่รักเธอบอกตัวเองทุกที
แล้วทำไมตอนนี้กลับลืมคนดีไม่ได้เลย
ฉันไม่ต้องการทำร้ายเขา
สำหรับความเศร้าฉันไม่กล้าเปิดเผย
ไม่กล้าจะมองสายตาจึงทำละเลย
ทั้งๆที่ในใจ อยากจะเอ่ยว่ารักเธอทั้งใจ
ระหว่างเราคงต้องเป็นอย่างนั้น
จะผูกพันธ์อย่างเดิมคงเป็นไปไม่ได้
เพราะ ทางที่เราเลือกเดินถูกกำหนอดเอาไว้
ถึงฉันและเธอรักกันเท่าไรก็ต้องจบกัน
ฉันเข้าใจว่ามันทำใจลำบาก
ฉันเองก็ทำใจยากกับเรื่องเหล่านั้น
ไม่อยากจะโทษ ที่เราต่างถูกกีดกัน
คงเป็นเพราะฉันไม่ดีในสายตาบ้านเธอ
เราคงต้องจบกันเพียงเท่านี้
แต่ไมตรีจะถูกจดจำไว้เสมอ
ว่าครั้งหนึ่ง ฉันเคยรักเธอ
ขอให้สิ่งที่เธอจะพบเจอมีแต่สิ่งสวยงาม
5 ธันวาคม 2544 13:40 น.
jasmine
เพราะต่างคนก็มีภาระ
เวลาที่จะ sweet กันก็มีน้อย
ไม่ค่อยได้เจอกันบ่อย--บ่อย
แต่ก็ยังคอยให้เธอกลับมา
แต่เพราะเราเข้าใจ
เธอจะทำไมก็ไม่อยากเธอว่า
เธอเองก็ยุ่งไม่ค่อยจะมีเวลา
แต่ขอให้รู้ว่า ฉันน่ะห่วงใย
ก็พักผ่อนบ้างละกัน
ทำงานทุกวัน เหนื่อยมากใช่ไหม
ห่วงเธอมาก เวลาไม่เจอเธอทีไร
ก็ต้อง ส่งใจไปถามข่าวคราว
4 ธันวาคม 2544 14:52 น.
jasmine
ตอนมาก็มาด้วยกัน
ตอนกลับทำไมให้ฉันเดินเดี่ยว
เธอจะให้ฉันกลับคนเดียว
มันไม่เกี่ยวกันอย่าทำอย่างนั้นเลย
ดูสิ...........ค้อนวงเบ้อเร่อ
ง้อ....เธอ แล้วเธอก็ยังวางเฉย
แต่ถึง เธอจะทำท่าทีละเลย
แต่ต้องทำเหมือนเคยไปส่งกัน
ง้อ..ง้อ..ง้อ..
นี่ฉันรอเธอไป เธอจะส่งฉัน
อย่าบอกนะว่าจะให้เราจะเดินกลับกัน
ถ้าทำอย่างนั้น นะฉันโกรธจริงๆ
4 ธันวาคม 2544 14:24 น.
jasmine
ตอนเดินมาก็มาด้วยกัน
ตอนกลับทำไมให้คนเดินเดี่ยว
ถามจริง...หรือเธอจะให้ฉันกลับคนเดียว
ไม่คิดจะเหลียวแลมั่งเลย
งอนอะไรก็ไม่รู้
คนเค้าอยู่ ของเค้าเฉย-เฉย
ไม่ได้ไปทำอะไรให้สักนิดเลย
ไหนลองเอ่ย....สักคำสิว่าทำไม
ดูสิ....ค้อนวงเบ่อเร้อ
อะไรกันนี่เธอ อย่างอนได้ไหม
แล้วเธอจะให้ฉันกลับกับใคร
หรือจะทิ้งฉันไว้ ตรงนี้จริงๆ
3 ธันวาคม 2544 17:16 น.
jasmine
เธอปล่อยฉันไว้ตรงนี้
แล้วจากไปโดยดีดีกว่า
ฉันพร้อมจะจมอยู่กับน้ำตา
มันคงมีค่ามากกว่าการแย่งชิง
ฉันยอมรับว่าฉันแพ้
ฉันจะไม่แก้ไขอะไรทั้งสิ้น
ฉันยอมรับว่าฉันถูกทิ้ง
จะไม่ท้วงติงเรียกร้องอะไร
ฉันไม่ได้เป็นคนที่เธอต้องการ
เธอจึงเดินผ่านฉันไปมีคนใหม่
ที่จะถามก็คือ ฉันผิดอะไร
ทำไมเธอจึงจากไปไม่เคยสนใจฉันเลย
หน้าส่วนตัว
790
