7 กันยายน 2545 16:39 น.
jasmine
มองออกไปนอกหน้าต่าง
ฉันยังไม่เคยรู้สึกอ้างว้างแบบนี้
มุมเดิมอาจเหมือนกับวันเก่าทุกที
แต่ว่าตอนนี้ต่างตรงนี้เป็นสีเทา
ทุกอย่างอยู่ที่เดิมของมัน
ทุกอย่างอยู่ตรงนั้นเหมือนวันเก่า
เพียงแค่ในยามที่รู้สึกเหงา-เหงา
สีสันก็พลอยเป็นสีเทาตามมา
7 กันยายน 2545 16:31 น.
jasmine
รู้สึกเหงา-เหงา
แค่ได้ยินเสียงเพลงเบาๆ ก็ร้องไห้
ความรู้สึกมันบอกว่ากำลังจะสูญเสียเธอไป
รู้สึกว่ามันห่างไกลไขว่คว้าเท่าไหร่ไม่เจอ
แค่คิดว่าจะเสียเธอไป
น้ำตามันก็รินไหลล้นเอ่อ
รู้สึกแปลกๆถ้าที่ตรงนี้จะไม่มีเธอ
ก็เธอเคยอยู่เคียงข้างเสมอไม่มีเธอไม่ชิน
นับตั้งแต่เธอเข้ามา
เข้ามาเช็ดรอยน้ำตาให้มันหมดสิ้น
ท่าทางของเธอน้ำเสียงของเธอที่ได้ยิน
น้ำตามันไหลรินไม่ชินกับความเดียวดาย