25 เมษายน 2545 12:00 น.
jasmine
ฉันคงไม่มีค่า
เพียงพอที่เธอจะมาให้ความสำคัญใช่ไหม
ฉันมันคงไม่มีความสำคัญกับเธอสักเท่าไหร่
เพราะเธอเลือกงานมาก่อนหัวใจทุกที
ฉันคงไม่ม่ค่า
เพราะเรื่องเวลาเธอมันไม่มากมายอย่างนี้
ทุกวินาทีมีค่า แล้วฉันล่ะอยู่ตรงไหนคนดี
มาทีหลังทุกทีทั้งที่ฉันมีชีวิตจิตใจ
ฉันคงไม่ม่ค่า
มากพอที่เธอจะเอาเวลามาพูดคุยก็ได้
แค่ความคิดถึงบอกให้รู้บ้างจะเป็นไร
ไม่ใช่ปล่อยให้ฉันรู้สึกไม่มีใครห่วงใยสักคน
23 เมษายน 2545 16:33 น.
jasmine
ชัยชนะทำให้คนอ่อนแอ
แต่ความพ่ายแพ้ทำให้คนแข็งแกร่ง
ความพ่ายแพ้ฝึกฝนให้คนแข็งแรง
ให้คนแกร่งเพราะความเสียใจ
ชัยชนะ คือพลัง
ฝึกให้คนมีความหวังลุกขึ้นมาใหม่
ชัยชนะสิจะนำมาซึ่งมาปราชัย
หลงระเริงได้ใจแต่ไม่เฉลียวใจเลย
23 เมษายน 2545 12:28 น.
jasmine
คำว่าคิดถึงของฉัน
และคำว่านึกถึงนั้นมันคนละความหมาย
คำว่าคิดถึงน่ะมันมีมากมาย
แต่น่าเสียดายที่เธอไม่เคยนึกถึงมัน
กับแค่คำว่าคิดถึง
ฉันจึงยังรอเธออยู่ที่นั่น
แต่ความคิดถึงที่อยู่ในใจของฉัน
เธอไม่เคยจะรู้สึกว่ามันมีค่าอะไร
ฉันคงไม่กล้าถามเธอนะ
ว่าเธอจะคิดถึงฉันอยู่บ้างไหม
ที่ฉันจะถามเธอและคงไม่มากเกินไป
เคยนึกถึงกันบ้างไหมเวลาเธออยู่ไกลๆคนดี
22 เมษายน 2545 20:52 น.
jasmine
อยากจะคุยกับเธอ
แต่กลัวจะเผลอ แสดงออกเกินหน้า
ก็ดีใจที่เห็นเธอกลับมา
ก็อยากไปหาแต่ว่ามันยังอาย
อยากจะโทรไปหา
แต่ก็ไม่กล้าก็เลยรีบวางสาย
ใจจริงน่ะอยากคุยด้วยจะตาย
เอาไว้ไปเตรียมตัวมาใหม่ค่อยคุยกัน
22 เมษายน 2545 20:38 น.
jasmine
แล้วแต่เธอจะคิด
ฉันคงไม่ได้บังคับชีวิตของเธอไม่ได้
ถ้าเธอยังรักจะกลับมาฉันก็คงไม่ช้าเกินไป
ฉันจะไม่พูดอะไรและเคารพการตัดสินใจของเธอ