30 ธันวาคม 2544 10:33 น.
jasmine
หลับตาลงพร้อมๆกับรอยน้ำตา
พยายามข่มตา ไม่คิดถึงเรื่งอไหน
แต่ภาพเธอก็เข้ามาวกวนวุ่นวาย
เมื่อไหร่ภาพเหล่านี้จะหายไปเสียที
เพราความไว้ใจใจเธอและเขา
จึงทำให้ฉันปวดร้าวแบบนี้
น้ำมันกับไฟใกล้กันก็ลุกลามทันที
ฉันจึงร้อนรนแบบนี้เพราะไฟ
ไฟเผาไหม้ทำลายทุกอย่าง
เหลืออะไรบ้างที่น่าเก็บเอาไว้
ความผูกพันธ์ของเพื่อนหรือคนรู้ใจ
จะเก็บเอาไว้ทำไมให้เสียน้ำตา
เมื่อรักร้าวเรืองของเรามันก็จบ
พยายามลบเพราะเก็บไว้มันก็ไม่มีค่า
มีเพียงคำถามที่ค้างคาใจตลอดเวลา
ที่ผ่านมาเธอเห็นฉันเป็นอะไร
ที่ฉันเสียใจมากมายขนาดนี้
เพราะคิดว่าเพื่อนที่แสนดีที่คอยเอาใจใส่
และคนที่รัก ที่ฉันไว้เนื้อเชื่อใจ
จะมาเป็นไฟ ทำลายทุกอย่าง ลงในพริบตา
30 ธันวาคม 2544 10:19 น.
jasmine
ขอส่งความปรารถนาดี
ให้เธอต่อไปนี้มีแต่ความสมหวัง
สิงที่ผ่านมา ขอให้เป็นพลัง
ยอมอ่อนล้าสิ้นหวัง จงสู้ต่อไป
ปีที่แล้ว ปีนี้ ปีหน้า
เวลา ผ่านมาเนิ่นนานแค่ไหน
ที่สำคัญอยู่ที่ว่าเราให้มัน คุ้มค่าเพียงใด
จะใช่ หรือไม่ใช่ปีใหม่ ไม่สำคัญ
30 ธันวาคม 2544 10:04 น.
jasmine
ไม่ว่าเธอจะเป็นอะไร
เธอเป็นต้นไม้ฉันจะเป็นต้นหญ้า
เธอเป็นภูเขาฉันจะเป็นจัทนรา
สาดแสงกระทบภูผา ให้อุ่นแสงจันทร์
ไม่ว่าเธอจะคิดอะไร
จะรักหรือไม่ ไม่ต้องบอกกับฉัน
ฉันมีความสุขที่ได้รักเท่านี้แล้วกัน
เธอรักหรือไม่รักฉันไม่สำคัญเลย
26 ธันวาคม 2544 16:48 น.
jasmine
ที่ทุ่มเทให้ไปมากมาย
สุดท้ายได้มาแค่ความว่างเปล่า
ที่ทำด้วยสุขแต่กลับต้องเศร้า
มีเพียงความทรงจำเก่าๆมีกำลังลบเลือน
เธอบอกว่าเป็นได้แค่นี้
แค่ความหวังดัและความเป็นเพื่อน
แต่ทุกอย่างที่เธอทำมันคอยย้ำเตือน
มันไม่เหมือนที่เธอเคยบอกกัน
ต่อหน้าเขาฉันจะพูดอะไร
นอกจากยอมให้เธอพูดแบนนั้น
แต่ขอเวลาสักนิดแล้วกัน
แล้วฉันจะพยายามทำความเข้าใจ
เธอบอกว่าฉันไม่ดีแบบนั้น
เธอบอกว่าฉันไม่เคยเอาใจใส่
เธอบอกว่าฉันเอาแต่ใจ
บอกว่าฉันนิสัยเสียไม่น่ารักเลย
เธอไม่เคยเป็นแบบนี้
เออ..ฉันมันไม่ดี เธอก็เลยจากไปซะเฉยๆ
ไหนตอนรัก ดุสักคำก็ยังไม่เคย
แต่ตอนนี้กลับเฉยเมยไม่ยอมพูดจา
เธอเคยบอกว่าชอบฉัน
เพราะฉันไม่ใช่คนที่ดีเลิศเลอค่า
เพราเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา
แล้วตอนนี้ล่ะ ฉันไม่ดีในสายตาแล้วหรือไร
22 ธันวาคม 2544 18:00 น.
jasmine
เสียดายที่ฉันไม่เคยรู้
ไม่เคยมองดูเพราะเราคุ้นเคย
เธอจึงพบกับท่าทีวางเฉย
ที่ทำละเลยเพราะเห็นแค่เพื่อนกัน
จนวันที่เธอจากไป
จึงได้รู้ว่าใจเรียกร้องแบบนั้น
เพิ่งรู้ว่าใจก็ชอบเธอเหมือนกัน
แต่เธอไม่ได้อยู่ตรงนั้นรับฟังเรื่องราว
ตอนที่เราห่างกัน
เธอรู้บ้างไหมฉันซึมเศร้า
ขาดเธอไปใจมันก็เหงาๆ
ทุกอย่างไม่เหมือนเก่าตั้งแต่เธอจากไป
ฉันอยากจะย้อนเวลา
แค่เธอกลับมาจะได้ไหม
เพิ่งรู้ว่ารักเมื่อสายเกินไป
เกินกว่าจะไขว่คว้าเธอกลับมา
ขอบใจในความรู้สึกดีๆ
ถึงรู้ว่าพูดตอนนี้มันไม่มีค่า
แต่อยากให้เธอรู้ไว้ตลอดเวลา
ฉันเพิ่งรู้จริงๆว่ารู้สึกอย่างไร
เสียดายที่ฉันไม่เคยรู้
ขณะที่เธอยังยืนอยู่ใกล้ๆ
จนวันที่เธอเดินจากฉันไป
จึงรู้สึกใจหายเสียดายเวลา