19 สิงหาคม 2552 14:00 น.
Japonaise
..........สิบสี่กุมภ์เวียนมาหาอีกครั้ง
ฉันยังนั่งน้อยใจใฝ่ฝันหา
เธอจากไปไม่หันหวนกลับมา
ช้ำน้ำตาพาเศร้าเคล้าระทม
..........นึกถึงครั้งยังเยาว์ที่เราสอง
มานั่งมองหมู่ดาวสกาวสม
มองจันทรานาทุ่งท้าสายลม
ตอนนี้ตรมจมทุกข์ไร้ผู้ใด
..........อยากจะพับแผ่นฟ้ามาสักครึ่ง
เพื่อส่งถึงยังคนเคยเคียงใกล้
แม้ตอนนี้ตีจรจากกันไกล
ถึงอย่างไรยังนักนักแก้วตา
..........อยากจะเขียนข้อความลงบนเมฆ
อยากจะเสกให้เธอแหงนมองฟ้า
ก็จะเห็นอักษรกลอนใจว่า
รักเธอกว่าฟ้าเดียวจะบรรยาย
19 สิงหาคม 2552 13:58 น.
Japonaise
..........ดวงตะวันหันหน้ามาทอแสง
สีแดงแดงรอนรอนที่มุมเขา
ยินเสียงนกเสียงเรือเครือเบาเบา
นั่งจับเจ่าเดียวดายเพียงผู้เดียว
..........ทินกรจรจากฟากฟ้ากว้าง
ช่างอ้างว้างนางจรใจเปล่าเปลี่ยว
คิดถึงเธอรักเธอเพียงผู้เดียว
ไม่คดเคี้ยวกลับใจจากน้องนาง
5 สิงหาคม 2552 19:38 น.
Japonaise
สักวาวัยรุ่นวุ่นเรื่องรัก
เป็นการกักกายใจให้หม่นหมอง
การชิงสุกก่อนห่ามตีตราจอง
ผิดครรลองครองธรรมกรรมตามมา
ควรตั้งใจพากเพียรเรียนหนังสือ
หยุดหารือเรื่องรักพักเถิดหนา
มาเก็บเกี่ยวกอบโกยเรียนวิชา
ภายภาคหน้าชีวารุ่งเรืองเอย
4 สิงหาคม 2552 20:19 น.
Japonaise
.....โลกของเราร้อนมากขึ้น...........ผู้คนเริ่มมึน
กับองศาที่สูงไป
.....เพราะควันจากการเผาไหม้.....รถยนต์ที่ใช้
และต้นไม้ที่ถูกตัด
.....เราจงมาร่วมประหยัด..............ใช้จ่ายกุมรัด
เพื่อโลกเราและทุกคน
.....ปั่นจักรยานนะปวงชน.............ใช้แทนรถยนต์
ถือถุงผ้าก็เท่ดี
.....ทำได้ไหมเพื่อโลกนี้.................และทุกชีวี
จะมีสุขไร้ทุกข์ใจ
2 สิงหาคม 2552 20:45 น.
Japonaise
สุดฟากฟ้าขอบฝัน
ยังมีกันตรงนั้นไหม
เส้นทางที่ยาวไกล
สู่สุดหมายที่ปลายทาง
ถนนของนักฝัน
อุ่นไอนั้นยังไม่จาง
ความหวังยังเคียงข้าง
ไม่ได้ห่างจางหายไป