31 มกราคม 2550 14:52 น.
japan
ชิวิตที่ขาดพ่อแม่เด็กมักทำตัวให้ตัวเองให้โดดเด่น ต้องกลายเอาชนะ ต้องการมีความรักกับคนที่โตกว่า เรียกร้องสิ่งที่เกินตัวเอง พยามยามทำในสิ่งที่ใจนั้นเรียกร้องแต่ไม่มีทางเป็นไปได้ในความจริง
ชิวิตที่ขาดคนดูแลนั้นมันเหงาอยากเรียกร้องให้ใครสักคนมาเข้าใจถึงความต้องการในใจ แม้บางครั้งในบางสิ่งไม่อยากทำแต่จะมีใครมากเข้าใจ
การเลี้ยงลูกอย่าเลี้ยงด้วยเงินเลี้ยงด้วยความตามใจเท่ากับสอนลูกให้เป็นโจรหากสอนด้วยเหตุผลที่เรากำหนดก็ควรจะพูดดีๆไม่ใช่ด่ากันรึว่าเปรียบเทียบกับครอบครัวอื่น
เลี้ยงลูกให้เลวมันง่ายแต่จะลูกให้ดีมันแสนยากเย็น
31 มีนาคม 2547 23:12 น.
japan
ไม่เข้าใครออกใคร มันเข้ามาได้ทุกเมิ่อที่อยู่คนเดียว
หรือแม้แต่เวลาที่มีใครก้อตามมันเข้ามาแทนที่ความรู้สึกสนุก
กลายเป็นความเงียบและน้อยใจคนที่เคียงข้าง
เมื่อไร้คนสนใจรึว่าแคร์จนบางครั้งกลั้นนําตาไว้ไม่ได้
จนบางครั้งไม่รู้ว่าจะเกิดมาทำไม
เกิดมาไร้ค่าไม่มีประโยชน์
ใครไม่รักไม่รักไม่มาสนใจ
ใครทีเราสนใจไม่มาสนใจทำให้เรา
เหงาและอ้างว้างเพียงใด
ไม่มีใครจะสนใจเราไม่มีใครจะอธิบายความเหงาได้ชัดเจน
12 กุมภาพันธ์ 2546 17:07 น.
japan
มีเพื่อนคนหนึ่งที่ต้องทำงานมาตลอดชีวิตไม่เคยได้เรียนไม่เคยพักไม่เคยชีวิตอิสระรับแต่คำสั่งของเจ้านายที่แสนน่าเบื่อการงานที่แสนจำเจต้องทำงานต้องเอาเหงื่อแลกกับเงินแลกกับอาหารแลกกับการพลัดพรากจากบิดามารดาแลกกันด้วยเพราะต้องการห้ครอบครัวมีสุขมีเงินใช้
แต่ชีวิตเรานั้นไม่ต้องกับแลกกับอะไรแต่ได้ทุกอย่างง่ายๆๆโดยที่แค่บอกบิดาก้หามาให้ไม่ต้องดิ้นร้นเอง
อนิจจาชีวิตที่แตกต่าง