4 มีนาคม 2552 22:40 น.
japan
ในค่ำคืนที่เดียวดายไร้คน
ไปแห่งหนใดมันเงียบงัน
ได้ยินเเต่เสียงจักจั่น
ที่ฟังผันใจให้เฝ้ารำพัน
วันก่อนนั้นจะได้ลาจากไป
แต่ทั้งใจไม่เคยลืมได้สักครา
เพราะถลาไปทั้งตัวและหัวใจ
คำพูดจาไม่อาจเอื้อนเอ่ยออกมา
แท้คำลาสักคำก็ไม่มี
วันเเสนดีที่เคยยังไม่มีค่า
วันนี้ยังรักเธอไม่เคยซา
แม้บางทีรักอาจไม่เหมือนเดิม
4 มีนาคม 2552 22:27 น.
japan
วันที่ทำให้สองเราชิดใกล้
นั้นทำให้ฉันไหวหวั่น
สติเพ้อฝันว่าเธอมีใจมา
ส่วนเธอนั้นคิดอย่างไรนั้น
ฉันมิอาจรับรู้เพราะไม่เคยถาม
เเต่ใจตามไปอยู่เพียงนั้น
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟjapan
หน้าส่วนตัว
1574
