8 มกราคม 2546 15:11 น.
japan
เรื่องราวระหว่างเราในวันก่อน
ได้สอนให้เรียนรู้ในความผูกพัน
ด้วยรักและความห่วงใยที่มีนั้น
ยังระลึกถึงไม่ผันแปรไป
เพียงแค่ความไม่เข้าใจในรัก
ขอเวลาสักพักเพื่อปรับตัว
เพราะฉันกลัวที่จะสูญคนดีแบบเธอ
แค่อยากให้รู้ว่าฉันยังรักเธอคงเดิม
6 มกราคม 2546 13:49 น.
japan
อยากจะพับนกสักพันตัว
เพราะทั้งหัวใจยังมีรักให้
อยากใช้ถ้อยคำร้อยคำมาถักทอ
แล้วห่อเป็นของขวัญ..ผูกมัดด้วยใจ
ให้จัดเรียงเป็นคำว่ารัก...
มาถักทอแล้วมอบไว้ด้วยใจ....
เธอคนดีจะเก็บไว้...หรือทำลายสุดแต่เธอ
เพราะฉันเก้บรักนี้มามอบให้ธอผู้เดีย...วตลอดกาล
6 มกราคม 2546 13:24 น.
japan
ในความรักที่ฉันมี
อาจไม่ดีพอสำหรับ...ใครบางคน
เธอจึงเกินใจจะอดทน
รักฉันจึงปนไปด้วยนําตา
ฉันอยากรู้ว่ารักสายไปไหม
ถ้าจะให้รักเราหวนคืนดังเดิม
ได้โปรดช่วยเติมรักฉันให้เต็มใจ
แล้วฉันจะให้รักไปเต็มหัวใจเธอ...เช่นเดิม
30 ธันวาคม 2545 23:49 น.
japan
บางครั้งเธอปั้นรักให้ตายใจ
คำพูดที่มีให้ฉันเชื่อทุกอย่าง
แต่เธอกลับสร้างขึ้นมาเพื่อลวง
ภายในใจเธอนั้นกลวง...เธอไม่เคยรักฉัน
ไม่ว่าวันนี้...หรือวันไหน
สิ่งที่เธอเคยผูกพันนั้น
ปัจจุบันคือ...ความว่างเปล่าในใจเธอ
30 ธันวาคม 2545 00:51 น.
japan
กาลเวลายิ่งทำให้เราห่างไกลจากกัน
สาเหตุใดที่เป็นเช่นนั้น...เช่นนี้
ง่ายนิดเดียวเธอมีรักใหม่ให้ผูกพัน
เหตุนี้ฉันจึงเป็นคนเก่า...ที่เคยผูกพัน
เธอไม่รัก...ฉันไม่บอกกัน
ปล่อยให้ฉันอยู่กับความภักดี
รักใหม่ที่มีนั้นคงหวานชื่น
จึงปล่อยให้รักเก่าต้องกลืนนําตา