22 กุมภาพันธ์ 2547 16:52 น.
japan
อยากรักเธอให้มากกว่านี้
แต่เธอมีความเฉยชากลับมาทุกที
มีแต่ถ้อยคำที่ตอกย้ำความเลวร้าย..ของฉัน
ซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันไม่ต้องการ
เพราะอยากได้รักจากเธอบ้าง
บางทีฉันเฝ้ารอรักจากเธอ
รอ..ชะเง้อรักจากใจเธอ
ดูเถอะ!ฉันไปรักคนที่ไม่มีหัวใจ
ก็ต้องทนกับความเจ็บช้ำกล้ำกลืน
ต้องทนฝืนอยู่เพราะรักดพียงเธอ
21 กุมภาพันธ์ 2547 23:33 น.
japan
ความไกลห่างระหว่างเรา
ฉันทำได้เพียงเหงา
ไร้คนที่เป็นเงาอย่างที่เคยเป็น
ถึงคราวนี้...ฉันเห็นว่า..คงทำได้เพียงเคยรักเธอเท่านั้น
เพราะเคยมีเธอ..เคยมีเธออยู่เคียงข้าง
แต่ตอนนี้ไร้เสียงที่เคยได้ยิน
ได้แต่จินตนาการ..ความผูกพันระหว่างเรา
ตอนนี้ได้แต่เศร้าใจอย่างเดียวดาย
เพราะสายสัมพันธ์ที่เคยมีนั้น
มีเพียงแค่เหตุเดียวเธอลืมฉันแล้ว
9 พฤศจิกายน 2546 00:45 น.
japan
ฉันเป็นเพียงตัวละครคนหนึ่ง
ที่ช่วยแต่งเติมชีวิตเธอให้สุขใจ
เป็นเพียงหุ่นกระบอกที่ชักตามหัวใจเธอ
ที่ทั้งเซ่อและบื้อที่ไปรักเธอมากไป..
ฉันเป็นตัวละครที่ไม่มี...บทบาทสำคัญ
ฉันเป็นเพียงตัวประกอบที่แต่งเติมสีสันให้เธอ
ฉันเป็นตัวนำรักชองเราได้เพียงชั่วครู่
แต่เธอคือผู้กำกับให้ฉากรักเรานั้นจบลง
12 กันยายน 2546 12:58 น.
japan
ใครกัน..ที่ทำให้เคยบอกว่ารัก..แต่ไม่เคยใส่ใจ..
ใครกัน..ที่ทำให่ฉันร้องไห้อยู่ทุกคืนวัน..
ใครกัน..ที่ทำให้ต้องทนฝืนใจ
ใครกัน..ที่ทำให้ฉันไม่อาจหักใจให้ลืม..
ใครกัน..ทีทำให้ฉันต้องกลืนนั้ลายตัวเองมาตลอด..
ใครกัน...ก้อคือเธอคนที่..แสนดีของฉัน..
29 สิงหาคม 2546 00:05 น.
japan
มีเธอไว้..ดูแล
มีเธอไว้แคร์
มีเธอไว้แจกแจงว่า..รัก
มีเธอไว้ไม่ให้..ลืมเลือน
มีเธอไว้ไม่..บิดเบือนความ...จริงใจ
มีเธอไว้ให้...ผูกพัน
สุด..ท้ายนี้สำคัญ...สุด..เพราะว่า..
มีธอไว้แบ่งเงินให้ฉัน....อิอิ