10 กรกฎาคม 2551 14:22 น.
japan
โอ้ความรักที่เอ่อล้นเหนื่อยใจ
โอ้ความคิดถึงที่แทรกซึมใจ
โอ้ความห่วงใยที่เต็มเปี่ยมล้น
โอ้ความหม่นหมองที่ทิอาจมองผ่าน
โอ้ความผูกพันที่มิร้าวราน
โอ้ความเข้าใจที่มีนั้นเนินาน
โอ้ความเศร้าที่ไม่อยากพบพาน
โอ้ความไกลใกล้อีกไม่นานคงได้...เจอกัน
10 กรกฎาคม 2551 14:15 น.
japan
เคยมีเธอเสมออยู่เคียงใจ
รับรู้รับฟังเรื่องที่เป็นไป
แต่ยามไม่มีใครรับฟัง
ฉันพยายามเรียกร้องให้เธอกลับมา
แต่กลับทำให้ฉันยิ่งจากลา
วันเวลาไม่เคยช่วยอะไรดีขึ้นมา
ฉันเหงาฉันทรมานในวันที่เธอไป
มีหนทางใดจะหยุดรักเธอ
13 มกราคม 2551 09:55 น.
japan
อยากจะรักเธอให้มากกว่านี้
แต่เธอมีความเฉยชากลับมาทุกที
ถ้อยคำทีความตอกยํ้าความเลวร้ายของฉัน
ซึ่งมันเป็นสิ่งที่ฉันไม่ต้องการ
เพราะอยากได้รักจากเธอบ้าง
ในสายตาของเธอ ...
เจอเจอะแต่ความเฉยชา
มาหาเธอครั้งใดไม่มี...รักมอบให้
ใจดวงนี้...ปวดร้าวเหลือที่จะรับได้
ไม่รักไม่อยากเจอะเจอ
โปรดรีบบอกฉันมาทีสิ
เพื่อที่จะได้หนีไปไกลสายตา..ที่เย็นชา
อยากได้นะรักจากเธอ
19 ธันวาคม 2550 13:31 น.
japan
เหงาน่ะ..รู้ไมคนดีที่ห่าง
ช่วยทีกางใจออกมาว่ายังมี
กี่วันกี่ปีที่ลืมกันไปนะเธอ
วันผันแปรไปเจอผู้คนใหม่
อยากให้รู้ว่า...ใครคนนั้นทำสุขไหม
เพียงแค่เล่าให้คนไกลคนนี้
คนเดิมที่เดิมยินดีรับฟัง
เพราะว่าทั้งใจยังไม่มีใครอยู่
26 ตุลาคม 2550 22:54 น.
japan
ความรักของฉัน...เริ่มต้น
ระหว่างหนทางที่เริ่มค้นหา
ฉันมาเพื่อตามหัวใจกลับคืน
รักเราเริ่มต้นด้วยความชืานชมกัน
แต่ต่อมาเหลือเเต่ความผันแปร
เธอเริ่มไม่รัก..ฉันต้งแต่เมื่อไร
ทำไมเธอถึงห่างไกล
ขอได้ไหม...ฉันขอแค่หัวใจฉันกลับคืนมา