9 มีนาคม 2549 02:01 น.
japan
ขอได้ไหม..ถ้าเธออ่อนล้าเพียงใด
ขอได้ไหม..งถ้าใจเธอท้อแท้ครั้งใด
ขอได้ไหม...ถ้าเธอต้องการกำลังใจ
ขอได้ไหม...ถ้าภายในใจ มีสุขทุกข์ อย่างไร
ขอเพียงเธอยังไม่ลืมว่ามีกัน
ขอเพียงบอกจะอยู่เคียงข้างกัน้สมอ
ขอเพียงเเค่บอกฉัน ว่า...
ต้องการ สิ่งใด ฉันพร้อใจมาทำเพื่อเธอ
21 กันยายน 2548 15:28 น.
japan
ไม่มีใครเหมือนเดิมในกาลเวลา
ไม่มีใครรักษาคำพูดได้
ไม่มีรักแท้ในมึตรภาพ
ไม่มีความจริงใจในเนต
ไม่มีใครอยากเสียความรุสึก
ไม่มีใครที่ไม่รอรักแท้จากใครบางคน
ไม่มีใครให้ความสนใจใครยามสุข
ไม่มีรักใดจะปะเสริฐได้ดีเท่าใจเรา
ไม่มใครรักเราได้ดีเท่าแม่
2 สิงหาคม 2548 14:15 น.
japan
เหนื่อยไหม...ฉันมีหมอนความรักให้หนุน
มีความอบอุ่นเหมือนผ้าห่มผืนใหญ่ๆ
มีหมอนข้างที่ซุกซ่อนความห่วงใย
รอไว้ให้เธอมาพักพิงใจ
2 สิงหาคม 2548 14:02 น.
japan
เวลาอาจช่วยรักษาใจลืมเรื่องร้ายๆๆ
แต่หากสายสัมพันธ์ที่มีกับนาย
ไม่มีหดหายไปจากใจ
มีแต่ความคิดถึงที่มีไปกะสายลม
ฉันจะจำคิดถึงนายเสมอ
ขอเพียงนายรับรู้ไว้
หากวันใดนายมีสุขตามทางของนาย
ไม่ต้องมาหวงกัน
เพราะฉันทำใจได้แต่ฉันไม่มีวันลืมนายได้
ป.ลงแต่งให้กระรอกสัตว์เลี้ยงแสนรักที่จากเราไปแล้วแต่ไม่เคยลืมนายสักครั้ง
1 มีนาคม 2548 02:10 น.
japan
บางทีร้องไห้ โดยไม่รู้ตัว
ไหลไปทั่วแก้มใสใส
ใจเอ๋ย ..ใยจึงเหงาเล่าใจ
มิมีใครสักคนมาใส่ใจ
เหงาใจเพราะคนเคยไม่มาเหลียวแล
แห่กันไปบ้างาน
เกินที่ใจจะอดทน
ได้แต่บ่น บ่นไป และร้องไห้กะความเหงา
เพียงลำพัผู้เดียว เศร้าใจ จริงนะเอย