17 ตุลาคม 2552 11:09 น.
janja
ฉันขอบอกว่าใจฉันไร้รัก
แม้เธอทักหัวใจไม่ไหวหวั่น
ฉันขออยู่สู้ลมฟ้าแม้สากัน
ฉันมีฝันคนเดียวไม่เกี่ยวใคร
โลกใบนี้โหดร้ายหรือน่ารัก
ฉันปักหลักต่อสู้คนเดียวได้
อาจเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าประสาใจ
ขอบอกไว้ฉันจะสู้อยู่คนเดียว
กำลังใจผองเพื่อนเลื่อนมาให้
อยู่ใกล้ไกลไม่หายหน้าชวนพาเที่ยว
ช่วยประคบบ่มใจจากคมเคียว
จันทร์เพียงเสี้ยวดวงนี้ให้เต็มดวง
17 ตุลาคม 2552 10:55 น.
janja
สดุดี ความรัก ประจักษ์แล้ว
สุดเพริดแพร้ว สวยงาม ตามประสา
เพียงเพ่งมอง พิศพักตร์ แม่น้องยา
เสียงหนึ่งว่า น่าใช่ ที่ใจฝัน
วงคิ้วเข้ม ตาโต เรียวปากเล็ก
แก้มปานเด็ก เนียนใส ไร้สีสัน
แต่ทว่า น่ามอง สองตานั่น
ให้ชวนฝัน คนึงหา แม่ยาใจ
เพียงหลับตา เห็นหน้า แม่น้องเจ้า
เอนี่เรา ผิดเพี้ยน ไปหรือไม่
เห็นแต่หน้า นัยย์ตาโต โถหัวใจ
สุดกลั้นไหว ขอรำพัน เป็นบทกลอน