24 กรกฎาคม 2545 15:31 น.
J-new
วิวิธมาลี
๏ วันเพ็ญเดือนแปดโอ้ เพ็ญบุญ
อาจโอ่โอภาสพร รุ่งฟ้า
พระไตรรัตน์คือคุณ ค้ำโลก
ประหนึ่งโสมส่องหล้า พึงยล
สัททุลวิกีฬิตฉันท์ ๑๙
๏ องค์สัพพัญญุพระพุทธตถาคตมุนี
โปรดปัญจวัคคีย์ สดับ
๏ รู้แจ้งแห่งพระปฐมเทศนลำดับ
คือธรรมจักกัป- ปวัตฯ
๏ องค์โกญฑัญญะสิฟังก็มีนยจำรัส
รู้แจ้ง ณ คำตรัส พระองค์
ฉบัง
๏ จึงกอปรด้วยจิตจำนง ขอบวชเป็นสงฆ์
เอหิภิกขุอุปสัมปทา
๏ จรรโลงกายใจวาจา น้อมนอบธรรมา
พระไตรรัตน์จึงมีบูรณ์
๏ พระพุทธพระธรรมพร้อมมูล พระสงฆ์เพิ่มพูน
แต่กาลสมเด็จพระศาสดา
๏ ชาวพุทธจึงตั้งศรัทธา อาสาฬหบูชา
ระลึกถึงเหตุสำคัญ
กลอนสุภาพ
๏ ชำระกาย วาจา ใจ ใสสะอาด
แลพิลาสผ่องพราวราวเสกสรรค์
อีกทำบุญสุนทรทานสารพัน
ด้วยใจมั่นระลึกพระรัตนตรัย
๏ ประพฤติตามพระพุทธวจนะ
คือมัชฌิมปฏิปทาสง่าใส
ไม่เคร่งขึงตึงหรือหย่อนจนเกินไป
ขอน้อมไว้เป็นพุทธบูชา๚ ๛
23 กรกฎาคม 2545 22:57 น.
J-new
หมดแรงฝันหมดแรงสร้างหมดทางคิด
เหมือนชีวิตหมดไปไร้จุดหมาย
หมดความหวังหมดศรัทธาล้าใจกาย
แสนเหนื่อยหน่ายอยากพักในสักวัน
เพราะทุกสิ่งที่มียอมพลีให้
เธอไม่ยอมมีใจให้กับฉัน
บอกหน่อยเถิดเพราะเหตุใดอะไรกัน
ที่เธอนั้น ไม่แคร์ ไม่ใส่ใจ
ทำแต่สิ่งที่ดีดีที่สุด
เกินยื้อยุดอารมณ์ข่มไม่ไหว
วันที่เธอนั้นหนีไปแสนไกล
เหมือนโดนตบฉาดใหญ่ไร้กำลัง
หมดแรงใจไร้หนทางหมดความรู้
หมดแรงสู้หมดแรงต้านสานความหวัง
หมดความดีฉันคนนี้ถูกชิงชัง
น้ำตาหลั่งหมดความหมายไร้ชีวิต
23 กรกฎาคม 2545 22:56 น.
J-new
วันนี้ ฟ้าหมอง ครองฝัน
แสงจันทร์ ลาลับ ดับหาย
ขาดแสง ดวงดาว พราวพราย
เดียวดาย อ้างว้าง มืดมน
วันนี้ ฟ้าหมอง ครองฝัน
หัวใจ ของฉัน หมองหม่น
โศกเศร้า เหงาแกม แปมปน
ทุกข์ทน ห่วงหา อาลัย
วันนี้ ฟ้าหมอง ครองฝัน
เธอนั้น ไม่รู้ ไปไหน
ไม่รู้ เธอไป มีใคร
ทิ้งฉัน เอาไว้ เดียวดาย
วันนี้ ฟ้าหมองครองฝัน
แสงจันทร์ ลาลับ ดับหาย
ขาดแสง ดวงดาว พราวพราย
เมฆร้าย รุมเร้า เศร้าทรวง
23 กรกฎาคม 2545 22:55 น.
J-new
ดื่มไวน์ให้ความเศร้า
มีความเหงาอยู่เคียงข้าง
แกล้มด้วยความอ้างว้าง
ตามลำพังในห้องนอน
ร้องไห้ไปทำไม
ซบหน้าไปลงกับหมอน
ไม่มีใครอาทร
ไม่ง้องอนให้ใครมา
ร้าวรอนใจหมองหม่น
แสนทุกข์ทนปนน้ำตา
ร้าวใจโหยไห้หา
เพราะมิอาจจะตัดใจ
ยอมเจ็บเจ็บเพียงฉัน
ทนกับมันความหมองไหม้
ยอมรับมันเอาไว้
ให้ฉันเจ็บฉันจะทน
23 กรกฎาคม 2545 22:54 น.
J-new
รักเอย รักลวง
ชอกช้ำทรวงดวงใจให้หม่นหมอง
เธอหลอกกันเอาใจฉันไปครอง
แต่ไม่มองไม่เหลียวแลและใส่ใจ
ฉันทำผิดอะไรไยจึงโกรธ
เธอถือโทษเคืองกันฉันหม่นไหม้
หากไม่รักจะเหนี่ยวรั้งกันทำไม
เจ็บเกินใดช้ำในทรวงรักลวงเอย
หน้าส่วนตัว
937
