2 ธันวาคม 2547 15:38 น.
j-nat
เธอบอกไม่ชบคนอ่อนแอ
เบื่อที่ฉันขี้แยไม่เอาไหน
เอะอะก็บีบน้ำตา น่ารำคาญ เอาแต่ใจ
ชอบทำตัววุ่นวาย ทำเรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่ได้ทุกที
ทำตัวเป็นเด็กไม่รู้จักโต
โดนว่าหน่อย ก็โมโห ซะอย่างนี้
ไม่เหมือนเขาทำอะไรก็เข้าที
เป็นกุลสตรี ผู้ดีเขาทำกัน
ก็เพราะฉันไม่ใช่เขา
เป็นแค่เด็กกะโปโลคนเก่าก็เท่านั้น
รำคาญนักก็ไป ไปหาใครที่อยากผูกพัน
ฉัน..ยังไงก็เป็นฉัน ได้แค่นั้นจริงๆ
2 ธันวาคม 2547 15:29 น.
j-nat
ก็แค่คนอ่นไหว
จะหวงใยไรนักหนา
ก็แค่คนมีน้ำตา
จะอยากรู้ทำไมว่าเป็นอะไร
รู้ไม่รู้ยังไงก็ไม่ต่าง
ยังไงก็ต้องเดินคนละทางใช่ไหม
รู้ไม่รู้เธอก็ต้องไป
จะรู้ให้มันได้อะไรขึ้นมา
30 พฤศจิกายน 2547 13:20 น.
j-nat
ทำตามความต้องการของหัวใจ
ถ้าวันนี้คือฉันไม่ใช่ ก็แล้วแต่ใจเธอเรียกร้อง
ออกไปตามหาใจ ใครคนไหนที่เธอเฝ้ามอง
ไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นเจ้าของ แต่ไม่ได้ครอบครองหัวใจ
อย่าลำบากหากต้องจากกัน
ถ้าเป็นความต้องการจากใจเธอนั้น ฉันรับได้
ไม่ใช่ความผิดของเธอ ถ้าวันนี้ต้องการไป
ฉันที่มีแค่หนึ่งใจ จะไม่เหนี่ยวรั้งเธอไว้ให้กังวล
สำหรับฉันมันก็แค่นี้
ต่อให้บอก รักเธอนะคนดี อีกซักพันหน
แต่เมื่อฉันไม่ใช่ จะเหนี่ยวรั้งได้ไง หัวใจคน
ถ้าไม่รักก็ไม่ต้องทน ขอให้จากกันอย่างคนที่เข้าใจ
27 พฤศจิกายน 2547 17:05 น.
j-nat
ไม่เคยคิดว่าตัวเองไร้ค่า
ไม่เคยคิดว่าจะมีน้ำตาให้คนใหน
ไม่เคยคิดแสดงความอ่อนแอต่อหน้าใคร
ไม่เคยคิดจะให้ใครมาเมตตา
รู้ตัวเองแล้วในวันนี้
รู้ว่าคนมากศักดิ์ศรีไม่มีค่า
รู้เมื่อวันที่เธอมาบอกลา
รู้..หมื่นหยดน้ำตา ค่ายังไม่มี
26 พฤศจิกายน 2547 14:18 น.
j-nat
อย่ากลับมาอย่างคนห่วงใย
ผ่านไปนานเท่าไหร่ที่เธอทิ้งกันไว้อย่างนี้
เมื่อไม่เคยเหลียวแล แม้เศษเสี้ยวคำว่าแคร์ยังไม่มี
ก็อย่ากลับมาอย่างคนหวังดี ฉันวันนี้ไม่ต้องการ
อย่ากลับมาเพื่อเริ่มต้นใหม่
ไม่ใช่สายเกินไป แต่ไม่เหลือความไว้ใจเหมือนวันนั้น
เธอเคยละเลยมันไป ประโยชน์อะไรที่อยากให้เข้าใจกัน
อย่ามาเรียกร้องอะไรจากฉัน เมื่อเธอไม่เคยสนใจมัน
.....................พอกันที........................