29 มิถุนายน 2545 13:53 น.
J&J
เจ้ามดเอ๋ย...เจ้ามดแดงตัวน้อยนิด
ตัวกระจิ๊ด...กระจ้อยร่อยคอยแอบแฝง
เฝ้าหวงห่วงอารักมะม่วงผลที่แก้มแดง
คอยแอบแฝงห่วงใยใช่ของตน
เจ้ามดแดงคอยแอบแฝงพวงมะม่วง
ในพุ่มพวงช่อผลที่คนหมาย
หวงยิ่งนักพิทักษ์ไว้จนชีพวาย
ยอมถวายชีวิตมิคิดกลัว
วันหนึ่งมะม่วงถูกปลิดลิดจากขั้ว
มิคิดกลัวเกรงภัยใจห้าวหาญ
เจ้ามดน้อยจู่โจมผู้รุกราน
ทั้งจัดการกัดฉี่รี่เข้าไป
อนิจจาเจ้ามดน้อยผู้ซื่อสัตย์
โดนสะบัดบีบขยี้ป่นปี้เสีย
สิ้นชีวิตเจ้ามดน้อยใจละเหี่ย
ตกระเรี่ยตามรายดินสิ้นสุดลม
น่าสงสารเจ้ามดสลดนัก
อุตส่าห์ภักดิ์แต่ต้องสิ้นชีวีหาย
มะม่วงก็หาได้ลิ้มรสกำซาบกาย
ไร้ความหมายกลับต้องตายวายชีพลง
18 มิถุนายน 2545 19:19 น.
J&J
ในคืนเหงา...เดียวดาย...ว่างเเปล่า...
ที่ตรงนี้เคยมีรัก...เคยมีเรา...
นั่งมองและนับดวงดาวกันสองคน
อยากรู้จังว่า...ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน...
อยู่บนดาวดวงใดกันเล่าหนอ...
มองดูฉันอยู่หรือเปล่านะคนที่เฝ้ารอ
ฉันเพียงอยากแค่ขอ...ได้เจอเธอ
มาหากันบ้างในวันเหงา...เหงา
อย่าปล่อยให้เดียวดายอย่างนี้
คิดถึงนะ...คิดถึงมาก...คิดถึงคนดี
น้ำตาเริ่มไหลปรี่ล้นขอบดวงตา
อย่าปล่อยให้ฉันเหงาแบบนี้อีกเลยนะ
เพราะว่าใจปวดร้าว...เกินกว่าจะบรรยายได้
คิดถึงความรักของเรา...และวันเก่าเก่า
วันที่เคยมีสองเรา...ร่วมเดินทาง
จากวันนี้...ฉันต้องเดินคนเดียวสินะ
เธอรู้ไหมว่า...มันอ้างว้างแค่ไหน
จะเอาแรงพลังจากไหนก้าวต่อไป
แล้วเมื่อไหร่...ที่กำลังใจจะเข้มแข็งพอ
11 มิถุนายน 2545 11:13 น.
J&J
เปิดเทอมใหม่ ในหัวใจ ช่างเวียนวุ่น
ได้งานใหม่ ได้การบ้าน งานกักตุน
ทำงานจน หัวหมุนติ้ว ตัวปลิวไป
ยิ่งเรียนสูง ยิ่งยุ่งยาก ลำบากขึ้น
มืดทะมึน ตั้งเค้ามา ปัญหาใหญ่
ทั้งสัมมนา ทั้งโปรเจค รีบเร่งไป
งานยิ่งใหญ่ ต้องรีบทำ ตอกย้ำใจ
หาช้าไป อาจไม่พบ วันจบเรียน
พองานผ่าน ยังไม่ทัน จะหายเหนื่อย
งานเพิ่มมา อยู่เรื่อย น่าปวดหัว
งานชิ้นไหน ต่างเร่งรีบ ต่างจวนตัว
วิงเวียนหัว อีกแล้วเรา น่าเศร้าใจ
พองานเสร็จ กะจะพัก ซักยกหนึ่ง
แต่อย่าเพิ่ง จะต้องสอบ อีกหรือนี่
ทำไงหนอ หนังสือก็ ไม่ได้อ่านซักกะที
ก็ไม่มี เวลาอ่าน งานรัดตัว
พอผลสอบ ออกมา น่ากลัวกว่า
ก็เพราะว่า เกรดตก อกสลาย
ทำงานแทบ จะเป็นบ้า ยังไม่วาย
ทำเกรดตก คะแนนต่ำ ชอกช้ำใจ