2 ตุลาคม 2545 13:33 น.
J&J
เรื่องมันเกิดคืนวันหนึ่งซึ่งใกล้สอบ
ฉันได้แต่ลอบหมั่นไส้คนข้างห้อง
ไม่รู้ว่าทำไมร่วมกันปรองดอง
แหกปากร้องกันเข้าไปซะเสียงดัง
ทั้งเปิดเพลงกันสนั่นลั่นหอพัก
ไม่รู้จักว่าคนมันจะอ่านหนังสือ
อารมณ์ฉันมันก็ชักจะโหมกระพือ
ไม่รู้หรือว่านี่มันก๊โมงยาม
ทั้งร้องเต้นเล่นลีลาน่าหมั่นไส้
เร่งเขาไปเปิดวอลลุ่มให้สุดเสียง
ทั้งเพรงแรปเพลงร็อคมั่วสำเนียง
อยากจะเขวี้ยงด้วยก้อนหินซักกะที
ปิดเสียทีได้ไหมใจจะขาด
เสียงมันบาดอารมณ์ข่มไม่ไหว
รู้ซะบ้างว่าตอนนี้เวลาใด
คนส่วนใหญ่เขาอ่านกันมันรำคาญ
ถ้าอยากเปิดเอาไว้เปิดตอนสอบเสร็จ
เปิดให้เอ็ดอึงไปใครจะสน
ดีเสียอีกจะได้ขอฟังด้วยคน
แต่ตอนนี้มันสุดทนขอบ่นที...
24 กันยายน 2545 18:06 น.
J&J
วันเวลาผันผ่านได้พานพบ
ได้ประสบกับเธอพลันเพ้อฝัน
ตามองตาสามารถสื่อถึงใจกัน
เธอกับฉันเหมือนคุ้นเคยมาเนิ่นนาน
ทั้งทั้งที่เป็นครั้งแรกได้รู้จัก
เพิ่งพบพักตร์กลับวุ่นวายสิเน่หา
ใจถึงใจเพียงแค่ตาสบตา
สื่อไปว่า ฉันรักเธอ เพ้อถึงกัน
ฤาชะตาฟ้าลิขิตขีดเส้นไว้
ให้หัวใจสองดวงมาประสาน
มาพบเจอคู่ที่คอยมาแสนนาน
ให้มาสานสัมพันธ์ต่อก่อไมตรี
24 กันยายน 2545 17:56 น.
J&J
จะติดปีกผีเสื้อคู่งามให้ความฝัน
โบยบินไปให้ถึงวันนั้นที่ฝันไว้
แม้วันนั้นจะยังอยู่อีกไกลแสนไกล
แต่ยังหวังเอาไว้ว่าจะต้องถึงสักวัน
หากต้องเจอลมพายุระหว่างทาง
อาจมีบ้างที่หยุดพักหลบมรสุม
หลบหลีกภัยอันตรายที่กรุ้มรุม
หลีกหนีความร้อนรุ่มเข้าหลบภัย
ขอแค่เพียงเรามีใจที่ไม่ท้อ
ไม่รีรอที่จะก้าวเดินต่อตามทางฝัน
ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคและไหวหวั่น
อีกไม่นานคงจะถึงฝั่งฝันอันงดงาม
13 กันยายน 2545 13:55 น.
J&J
วันเวลาที่พ้นผ่านไป
ดูเนิ่นนานในความคิดถึง
แต่ยังคงกรุ่นอยู่ในความคำนึง
และยังคงซึ้งกับวันที่เลยมา
แม้อยู่ห่างไกลกันคนละฟากฟ้า
ยังคงฝากบอกดาราว่าฝันถึง
จดจำเธออยู่ในทุกห้วงคะนึง
ติดตรึงตราอยู่ไม่รู้เลือน
แม้ว่าไม่มีวันจะได้พบ
แม้แผ่นดินกลบก็ยังคงห่วงหา
ยังรอเธออยู่ให้ทุกห้วงของกาลเวลา
ใจที่เหว่ว้าก็ยังคงรอคอย...
4 กันยายน 2545 15:36 น.
J&J
วันนี้ไมุ่้ว่าตัวเองเป็นอะไร
มานั่งแช่อยู่ได้่ที่ตรงนี้
นั่งออยู่ต่อไปก็ไม่มีอะไรดี
เพราะว่าชักเริ่มมีอาการปวดตามมา
ก็มันปวดไปซะทุกอย่าง
ปวดสีข้างปวดตา แถมยังปวดหัว
ถ้านั่งอยู่ต่อไปมีหวังน่ากลัว
เพราะว่าตาชักเริ่มมัวหัวหมุนติ้วไป
ก็เล่นนั่งจ้องจอทั้งวันแบบนี้
จะไม่มีปวดหัวก็น่าสงสัย
ก็เพราะว่างานยังต้องทำต่อไป
รู้ว่าไม่ค่อยไหวแต่ก็ต้องทน
งานต่าง-ต่างก็มาเร่ง
จำต้องเพ่งจอต่อไปแบบนี้
งานออกมาก็คงจะไม่ค่อยดี
เพราะว่ามันปวดหัวแบบนี้ไง
เออหนอคงจะขอพอก่อน
ขอไปนอนให้สบายหายปวดหลัง
ขืนไม่หยุดมีหวังเครื่องจะต้องพัง
แล้วยังมีหวังหน้ามืดชัวร์
หน้าส่วนตัว
1585
