14 มีนาคม 2545 16:33 น.
J&J
ตะวันรอนอ่อนแสงหมดแรงล้า
สกุณาคืนรังหวังหลับใหล
ต่างชีวิตมีวิถีต่างกันไป
แต่หัวใจมีสิ่งหนึ่งซึ่งเหมือนกัน
คือความหวังคือพลังจะต่อสู้
สู้เพื่ออยู่ดำเนินไปในวิถี
เหมือนมนุษย์ทุกคนต่างพึงมี
หวังได้ดีเด่นดังหวังกันไป
อันคนเราอยู่ได้ด้วยความหวัง
มีพลังอยู่ได้ด้วยความฝัน
ต่างฟันฝ่าไขว่คว้าหาดวงดาว
เพื่อจะก้าวสู่เส้นชัยในไววัน
12 มีนาคม 2545 15:07 น.
J&J
กลับมาแล้วสำหรับวันนี้
หลังจากที่ได้จากเงียบหาย
ที่จากไปใช่ว่าจะจากตาย
และไม่ใช่ไม่ได้คิดถึงกัน
กลับมาแล้วสำหรับวันนี้
กลับมาที่ที่หัวใจเฝ้าคิดถึง
ยังรำลึกและเฝ้าห่วงคะนึง
และคิดถึงเพื่อนนักกลอนทุกๆคน
ที่จากไปเป็นเพราะว่ามีหน้าที่
แต่ใจนี้ก็ยังอยู่ไม่ห่างหนี
ด้วยผูกพันจึงกลับมาหาเพื่อนนี้
หากว่ามีบทกลอนใหม่คงได้ยล