14 มกราคม 2545 17:02 น.
J&J
ก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร
ทำไมในหัวมีแต่ความสับสน
คิดไปคิดมาแต่เรื่องเก่าจนวกวน
คิดซะจนไม่มีอันเป็นทำอะไร
แล้วฉันจะหาทางออกให้ตัวเองอย่างไรล่ะนี่
ทำไมวันนี้ฉันไม่มีใครให้ปรึกษา
ทำอะไรก็แล้วยังไม่แคล้วความว่างเปล่าได้กลับมา
ฉันจะเล่าอย่างไรล่ะว่าเรื่องมันคืออะไร
ตอนนี้ฉันอยากเจอเพื่อนสุดที่รัก
เพื่อนที่คอยซักเวลามีฉันปัญหา
แต่ตอนนี้ไม่รู้ทำไมพากันหายหน้า
หรือเป็นเพราะว่าฉัน...ไม่มีเงินแม้บาทเดียว
13 มกราคม 2545 17:02 น.
J&J
ชีวิต...ในแต่ละวันช่างเงียบเหงา
คงเป็นเพราะเมื่อก่อนเคยมีเรา
และไม่เคยเลยที่จะเหงาเมื่อเรามีกัน
จากนี้ไปฉันคงต้องเข้มแข็ง
สร้างพลังที่แข็งแกร่งและแรงหวัง
แม้จะรู้ว่าความหวังอาจจะพัง
แต่ฉันยังต้องก้าวเดินเดินต่อไป
12 มกราคม 2545 17:02 น.
J&J
ความรัก...แม้ว่ามันจะมากสักเท่าใด
เมื่อถึงวันต้องจากไปก็ไม่อาจฝืน
ความรักของฉันไม่อาจได้เธอคืน
อยากปลุกเธอให้ตื่นฝืนความเป็นจริง
วันนี้...ฉันรู้ว่าไม่มีเธออีกแล้ว
แต่บางทีฉันเองก็ยังแอบเผลอ
แอบเผลอคิดว่าฉันคงยังมีเธอ
ทั้งๆที่เราไม่อาจพบเจอจากนี้...จนตลอดไป