20 มิถุนายน 2547 15:02 น.

สาดเส้นสาย

เผียะ................ เจ็บแปลบ
เลือดไหลเป็นทางวาววาบ
ตัดกับสีขาว ....... กระดาษ
เมื่อไร.... ตรงไหน... ขาด
ติ๋ง...................หนึ่งหยด
นิ้วนับ และประกับกด
โชคร้าย ปวดปลาบลด
ด่าวดิ้น.... อบอวล ...ตรลบ
สวบ ...... ฉับพลัน
แข่งกับเวลาขณะนั้น
ดิ้นรน.... ต่อสู้...คับขัน
มองดาวราย........ สาดสายตะลึงงัน
วาบ.........ผัดแผ่ว
อ่อนยวบสุดสูงแล้ว
สู่สิ้น.... กวาดแรงระเฉียดแนว
กระจาย.... ค่อยนิ่ง........ แล้วเพริศแพรว