17 ธันวาคม 2546 18:28 น.
**ipereen**
ณ ข้างบนจะมีคนข้างล่าง
ณ ตรงกลางรอคอยกระดาษสา
ณ กาฝากจะได้พบกับปากกา
ณ เวลาจะจากเม็ดมะยม
ที่ ยูนิฟจะมีกระทิงแดง
ที่ กำแพงรอคอยสีผสม
ที่ การมองได้พบกับการดอมดม
ที่ นายขนมต้มจากกับอุมโมนา
หนึ่ง คนเหนือจะมีสิบคนใต้
หนึ่ง นายไม้รอคอยสี่เลียงผา
หนึ่ง ผ้าถุงได้พบกับสามถุงยา
หนึ่ง ราคาจะต้องจากศูนย์คนจน
15 ธันวาคม 2546 23:19 น.
**ipereen**
ในค่ำคืนที่เหน็บหนาว
ฉันมีเพียงแสงจากดวงดาวเป็นเพื่อน
นานเท่าไหร่แล้วที่แห่งนี้ไม่มีใครมาเยือน
อย่างกับว่าทุกคนลืมเลือนว่ามีฉันอยู่ตรงนี้
เคยมีใครบางคนที่มองเห็นตัวตนของฉัน
อาจจะคิดว่าชีวิตนี้มันเหมือนแสงดาวที่ริบหรี่
อาจจะคิดว่าความเหงามันกำลังตามราวี
แต่อยากจะบอกว่าฉันมีความสุขดีกับความเงียบงัน
ฉันไม่ต้องการความสงสารจากใคร
เท่าเท่ากับไม่ต้องการให้ใครมาเห็นใจฉัน
แม้ว่าความเหงาจะรุมรันฉันอยู่ทุกวัน
แต่ไม่มีสักครั้งที่มันจะกดฉันจมลงสู่ความมืดมน
ฉันจะบินขึ้นไปในท้องนภา
แล้วมองกลับลงมาเห็นโลกกว้างทุกแห่งหน
ฉันจะแปรเปลี่ยนความเงียบและความกังวล
กลายเป็นผลแห่งความกล้าและความตั้งใจ
เพราะโลกยังมีสิ่งมากมายรอคอยฉันค้นหา
และยังมีสายตานับร้อยคอยมองว่าฉันจะสำเร็จ ณ วันไหน
ฉันจะสลัดความหนาวและความทุกข์ใดใด
บินโผขึ้นไปด้วยปีกของตัวฉันเอง