2 พฤศจิกายน 2549 11:20 น.
invisble
ตอนเด็กๆ พ่อเคยสอนฉันว่า
จงอย่าเสียใจในสิ่งที่เราได้ทำผ่านไปแล้ว แต่จงเสียใจในสิ่งที่เราอยากทำ หรือคิดอยากจะทำแต่ยังไม่ได้ทำ
คนที่ทำผิดคือคนที่ได้ทำ ส่วนคนที่ไม่เคยทำอะไรผิดเลยคือคนที่ไม่เคยทำอะไรเลย
ตอนนั้นฉันยังไม่เข้าใจความหมายมันหรอกนะ ก็เพราะความเป็นเด็ก ก็เพียงแค่ฟังแล้วก็ผ่านไป แล้วหันไปสนใจกับสิ่งที่เด็กๆ ควรจะทำ
แต่มาถึงวันนี้ วันที่ฉันได้ผ่านร้อนผ่านหนาวมาพอสมควร มีประสบการณ์มากขึ้น มีความเป็นผู้ใหญ่ทั้งความคิดและร่างกายอย่างเต็มตัว ฉันจึงเข้าใจว่าความหมายที่พ่อฉันเคยสอนนั้นมันคืออะไร
ใช่สินะ ความฝันของฉันมันมีหลายอย่างมาก และฉันก็ทำมันได้หลายอย่างแล้ว แต่บางอย่างที่ฉันยังไม่ได้ทำและมันก็สายเกินไปแล้วนั้น มันทำให้ฉันเสียใจมาก ส่วนสิ่งที่ฉันทำไปแล้ว ใช่มันอาจจะผิดบ้างพลาดบ้างตามประสาของมนุษย์ธรรมดา นั่นนะฉันไม่เสียใจเลย เพราะอย่างไรฉันก็ได้ทำไปแล้ว และมันก็เป็นการตัดสินใจของฉันด้วย
เช่นเดียวกัน กับการที่ฉันตัดสินใจรักชายคนหนึ่ง ถึงแม้วันนี้เขาอาจจะไม่เห็นคุณค่าของฉันแล้วก็ตาม แต่ยังไงฉันก็ดีใจที่ฉันได้รักเขา ที่ฉันได้เรียนรู้จักความรัก การให้ การดูแลเอาใจใส่ ฉันอาจเคยแทบเป็นบ้ากับการที่เขาเงียบหายไป แต่วันนี้ฉันรู้แล้วว่า
ความรักที่แท้จริง คือการได้รัก การให้รัก และไม่หวังอะไรตอบแทน ฉันมีความสุขที่ยังคงรักเขาคนนั้นตลอดไป แม้วันนี้เขาจะเปลี่ยนไปอย่างไรก็ตาม แต่ครั้งหนึ่งเขาก็เคยรักคนธรรมดาอย่างฉัน แค่นี้ก็สุขล่ะ
ความรักไม่ได้โหดร้าย แต่คนต่างหากที่กำหนดให้ความรักเป็นไปในรูปแบบต่างๆ หากผิดหวังอย่าโทษความรัก จงถือว่านั่นนะคือประสบการณ์ ว่า เกิดมาชีวิตนี้ ก็ยังมีคนให้เรารักและเขาก็เคยบอกรักเรา ถึงแม้ไม่ยาวนาน แต่มันก็มีความหวานอยู่ในตัว
คนที่มีคู่ รักกันให้มากๆนะคะ ส่วนคนที่อกหัก ก็ให้คิดว่าควรจะรักต่อไปหรือเลิกรักดี
ส่วนฉัน ฉันเลือกที่จะรักต่อไปด้วยหัวใจที่มั่นคง