27 เมษายน 2547 20:58 น.
!!!...^Imagine^...!!!
กับทุกสิ่งที่เธอนั้นมีให้
หมดทั้งใจก็รับกลับมาเต็มที่
ทั้งรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ความใจดี
และท่าทีในทุกแบบที่เป็นเธอ
ไม่ต้องเปลี่ยนให้เป็นเหมือนคนไหน
แค่เป็นไป.....เหมือนที่เคยอยู่เสมอ
ไม่ต้องเพิ่มเติมสิ่งใด.....เลยนะเออ
เคยพบเจอ....เป็นเช่นไรไม่ว่ากัน
เพราะว่าเธอคือคนนี้.....ที่ตรงใจ
เมื่ออยู่ใกล้.....รับรู้ได้ ว่าไหวหวั่น
ความรู้สึกดีมีมาก...มากทุกวัน
เป็นเช่นนั้น.....อบอุ่นใจได้เพราะเธอ
จนก่อตัวเกิดขึ้นเป็นความรัก
อยากรู้จัก พบพูดจา กันเสมอ
จะไม่ขออะไรมากเลยนะเออ
เพียงได้เจอ.....ก็คุ้มแล้วที่ห่วงใย
อยากบอกเธอว่ามีใครคนหนึ่ง
เฝ้าคิดถึงอยู่เสมอเธอรู้ไหม
อาจไม่ดีเลิศเลอเหมือนใคร...ใคร
มีก็แต่.....ความจริงใจมอบให้เธอ
ทุก...ทุกสิ่ง.....จะมีให้คนสำคัญ
สำหรับฉัน.....ให้ด้วยใจได้เสมอ
เพราะเธอคือ.....คนที่ใจ.....ได้ค้นเจอ
รักไม่เผลอ.....ใช่เธอแน่.....ฉันแน่ใจ.....
!!!...^Imagine^...!!!
22 เมษายน 2547 23:16 น.
!!!...^Imagine^...!!!
ถึงตอนนี้.....ขอแค่คิดถึงเธอต่อไปจะได้ไหม
แม้รู้ดีกว่าเธอนั้นมีใคร.....ในใจให้ห่วงหา
ฉันก็เป็นเพียงแค่.....คนที่บังเอิญผ่านเข้ามา
ไม่ใช่คนที่เธอค้นหาตลอดมาเพื่อเป็นคนของหัวใจ
พยายามลบลืมเธอนับแต่วันนั้น
วันที่เธอบอกกับฉัน.....ว่าเราเป็นแค่เพื่อนกันจะได้ไหม
ทุกถ้อยคำที่เธอบอก.....ฉันพร้อมรับฟังได้ไม่ว่าเรื่องอะไร
ทั้งยังฝืนเข้มแข็งกลั้นน้ำตาไว้ไม่ให้ไหล.....ต่อหน้าเธอ
เมื่อเห็นเธอมีความสุขที่มีใคร.....ไว้เคียงข้าง
ก็ดีใจด้วยกับทุกอย่าง แม้ว่าฉันจะต้องอ้างว้างน้ำตาเอ่อ
ถึงจะเจ็บแต่ก็รัก .....แล้วเมื่อไร ฉันจะลืมเธอจนหมดใจได้นะเออ
เพราะทุกครั้งที่เจอะเจอ.....ความรักก็ยังคงอยู่เสมอ.....ทุกนาที
จะไม่ขอวุ่นวาย หรือกวนใจ.....ให้เดือดร้อน
แค่อยากให้เธอเป็นเหมือนก่อน เพียงแค่ยิ้มทักทาย ขอแค่นี้
จะไม่ขอให้มารัก หรือเรียกร้อง อะไรเลยคนดี
เท่าที่มี.....ได้พบเจอเธอเพียงเท่านี้ก็สุขใจ
อย่าสนใจหรือกังวล.....เรื่องของฉัน
ปล่อยให้วัน.....และเวลา ช่วยลบเลือนมัน.....ความหวั่นไหว
รักเธอมาก มากเกินกว่าจะอธิบายถ้อยคำใด
เจ็บแค่ไหน ก็ทนได้.....เพราะหมดแล้วทั้งใจฉันให้เธอ.....
!!!...^Imagine^...!!!
19 เมษายน 2547 23:24 น.
!!!...^Imagine^...!!!
เคยถามใจตัวเองบ้างหรือเปล่า.....ว่าทำไมเธอถึงมารักฉัน
ตลอดเวลาที่เรามีกันเธอเคยมีความรู้สึกผูกพัน.....กันบ้างไหม
ทั้งรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และทุกสิ่งที่ฉันนั้นให้ไป
อยากถามว่าเธอเคยเก็บไว้ไหม.....หรือเพียงแค่รู้สึกดีแล้วก็ปล่อยให้มันหายไปวัน...วัน
ก็ไม่ได้ตั้งใจจะถามเธอว่ารักฉันเพราะอะไร
เพราะรู้ว่าเธอเองก็คงอึดอัดใจในคำตอบ.....คำ...คำ นั้น
ฉันเองก็รู้ดีกับคำตอบที่เธอจะมีไว้ให้แก่กัน
เพียงแค่ไม่ต้องการที่จะทนกับความไหวหวั่น ที่มีแต่คอยบั่นทอนกันอยู่เรื่อยไป
การที่เธอรักฉันด้วยความรู้สึกของ.....คำว่าเหงา
ในตอนแรกความว่างเปล่า.....มีมากแค่ไหนฉันก็ทนได้
แต่ยิ่งนาน.....ก็ยิ่งรู้สึกถึงความเจ็บที่ฝังลึกในจิตใจ
เพราะเมื่อความเป็นจริงเธอหายเหงาเมื่อไร.....เธอก็จากไปลับตา
ปล่อยให้ฉันเป็นเพียงแค่คนของความเหงา
ที่จำต้องทนอยู่กับ.....คืนวันเก่า...เก่า ด้วยความห่วงหา
เหมือนรอเธอ.....อย่างพร่ำเพ้อ ด้วยการคืนกลับมา
โดยไม่รู้ว่า สิ่งที่ได้รับกลับมาก็มีแต่.....รอยน้ำตาของความเสียใจ
!!!...^Imagine^...!!!
14 เมษายน 2547 22:21 น.
!!!...^Imagine^...!!!
สำหรับใจของเธอที่มีให้ฉัน
ขอดูแล.....ผูกพัน....มั่นเสมอ
จักไม่เหลียวแลใคร.....ให้ไหวเพ้อ
เพราะหัวใจ.....มีเธอเสมอมา
ขอสัญญาจะดูแลตัวให้ดี
สมกับที่เธอคนนี้.....คอยห่วงหา
ระยะทาง.....แม้จะห่างร้างไกลตา
โปรดรู้ว่า.....ใจฉันนั้นอยู่กับเธอ
ฝากดูแลหัวใจฉันด้วยแล้วกัน
ความผูกพัน.....จะส่งไป.....ให้เสมอ
ความคิดถึง.....ฉันมีมาก.....มากจริงเออ
อยากพบเจอ.....สุดที่รัก.....ที่พักใจ
หากฉันมีมนต์วิเศษ.....สักหนึ่งข้อ
ฉันจะขอ.....พบเจอเธอได้ไหม
แต่ตอนนี้.....มีแค่เพียง.....เสียงของใคร
ที่ส่งไป.....บอกว่ารัก.....ว่ารักเธอ....
!!!...^Imagine^...!!!
11 เมษายน 2547 00:05 น.
!!!...^Imagine^...!!!
หนึ่งฟ้ากว้างห่างไกลไม่พบหน้า
เธอไกลตาแต่ใกล้ใจไม่ผันหนี
แม้กายห่างร่างไกลในชีวี
ทุกนาที.....ใจยังรัก.....จักกลับมา
โอบกอดเธอเก็บไว้ในอ้อมใจ
คอยคิดถึง.....ห่วงใยให้ห่วงหา
แม้วันนี้.....ที่เราห่างร้างไกลตา
ยังคงมั่นสัญญา......ไว้นะเออ
ระยะทางไกลเพียงใดคงไม่หวั่น
ในเมื่อเรามีกัน......มั่นเสมอ
หัวใจฉันหมดทั้งใจมอบให้เธอ
คนที่ใจค้นเจอแล้ว.....ไม่แคล้วกัน
จะขอหยุดใจดวงนี้ไว้ที่เธอ
รักเสมอ.....นานเท่าไรไม่เปลี่ยนผัน
พร้อมดูแล......ประคองรัก ภักดิ์ชีวัน
ตราบเท่านานจนวัน......ฉันสิ้นใจ
!!!...^Imagine^...!!!