1 กุมภาพันธ์ 2547 18:08 น.
!!!...^Imagine^...!!!
เพื่อนคนหนึ่ง ที่วิ่งเล่น ด้วยทุกวัน
เล่าความ....ทุกข์-สุข สู่กัน ฟังเสมอ
เราต่างคิดกันว่า เป็นเพื่อนเกลอ
ที่มาเจอ เป็นเพื่อนแท้ของแก่กัน
จนวันนี้เมื่อเธอนั้นได้เข้ามา
ทุกเวลาช่างเหมือนกับความฝัน
เธอหยิบยื่นไมตรีให้สารพัน
ชีวิตฉันมีความหมายกว่าทุกที
ทุก...ทุกวัน ที่ผ่านไปช่างมีค่า
มีความสุข...หัวเราะร่า อย่างเต็มที่
เหมือนเธอมาเติมเต็มให้ ใจดวงนี้
จนเกิดมี...... เป็นความรัก ที่ล้นใจ
เกิดเป็นเรื่อง ดี..ดี ที่ ต้องบอกเพื่อน
เปรียบเสมือน ความผูกพัน อันยิ่งใหญ่
ทั้งสุข-ทุกข์ เราเล่า สู่กันไป
เพื่อจะได้ ช่วยกันคิด ปรึกษากัน
แต่ก่อนที่ จะได้บอกเล่าข่าวดี
เพื่อนก็คุยว่ามี เรื่องบอกฉัน
ซ้ำยังบอกว่าเป็น.......เรื่องสำคัญ
เพราะเธอนั้น........ ตกหลุมรัก ใครบางคน
แสนดีใจ.......ที่เพื่อนฉัน นั้นมีรัก
จึงเฝ้าซัก ถามไถ่ ให้รู้ผล
ว่าใครกัน ที่เพื่อนเรา เป็นกังวล
(จน)....ลืมเรื่องเล่าของตน......ไปทันที
นั่งฟังเพื่อนบอกเล่าความเป็นไป
แต่ตอนแรก จนได้จบ ครบทุกที่
ก็รู้ว่าใคร? ที่เพื่อนรัก....ฉันรู้ดี
ถึงตอนนี้ .... ฉันไม่ซึ้ง อึ้งเหลือเกิน
เพื่อนยังขอให้ช่วยเพื่อนหน่อยได้ไหม
เพราะเพื่อนไม่รู้เรื่องฉันแม้ผิวเผิน
ที่เพื่อนบอก เหมือนข่าวร้าย โดยบังเอิญ
ฉันรับปาก....และเดินจากออกมา
ฉันรีบเดินออกมาอย่างไม่สงสัย
น้ำตาไหล เอ่อล้น จนเต็มหน้า
ก็เพราะกลัว ว่าเพื่อนจะเห็นน้ำตา
ช่างอ่อนล้า ร้าวรวดปวดปร่าใจ
อยากให้เรื่องที่เกิดนั้นเป็นแค่ฝัน
ดีกว่ามัน จะทำเรา แตกร้าวได้
ถ้าฉันบอกเพื่อนก่อน........จะเป็นไง
เพื่อนจะเจ็บเหมือนฉันไหม ในตอนนี้
แล้ววันหนึ่งเธอนั้นก็บอกฉัน
ว่าเธอนั้น....รักหมดใจไม่เหลือที่
ฉันเองก็รักเธอ.......นะคนดี
มากจนหมดใจที่มี.......คือรักเธอ
ฉันรับฟังเธอบอก ...... แล้วนิ่งเงียบ
คิดเปรียบเทียบ ที่เพื่อนบอกไม่ผลั้งเผลอ
ในวันนี้ ทั้งสุข- ทุกข์ จริงนะเออ
น้ำตาเอ่อ......ออกมาในทันที
เธอบอกว่า ไม่ต้องตอบก็ได้
แค่รู้ไว้.....ว่ารักฉัน หมดใจนี้
อยากบอกเธอ.... ใจตรงกันนะคนดี
แต่เท่าที่ ทำ(คือ) เดินหนี ในบัดดล
ไม่ใช่ว่าตัวฉัน.......นั้นใจร้าย
แต่ที่หายเงียบไปเพราะสับสน
เธอคนรักเขาก็เพื่อนเราสามคน
มันวกวนเหลือเกินเรื่องของเรา
แค่ไม่อยากให้เธอมาเลือกฉัน
เพราะว่ามันอาจทำร้ายจิตใจเขา
แม้เรื่องจริงฉันจะรักเธอไม่เบา
แต่คงเศร้าเพราะเขาก็รักเธอ (เขาคนนั้นก็คือเพื่อนรักของฉันเอง)
!!!...^Imagine^...!!!
1 กุมภาพันธ์ 2547 16:24 น.
!!!...^Imagine^...!!!
ฉันคือใคร คนที่ ต้องหวั่นไหว
ความรู้สึกข้างในเหมือนตายด้าน
เหนื่อย เหงา ซึม เศร้า น่ารำคาญ
ไม่อยากมีอาการอย่างนี้เลย
อยากจะอยู่คนเดียวอยู่เงียบ...เงียบ
ใช้ความคิดเปรียบเทียบอยู่เฉย...เฉย
หาสาเหตุความท้อแท้และเฉยเมย
จากที่เราไม่เคยเป็นแบบนี้
อยากเป็นคนคนเดิมที่เข้มแข็ง
มีเรี่ยวแรง...สดใส...ได้เต็มที่
ไม่เคว้งคว้างรู้สึกท้อพอเสียที
ขออย่ามี อีกได้ไหม ความอ่อนแอ
ออกไปนะ ความอ่อนแอ ออกไปซะ
ขอร้องล่ะ อย่าบั่นทอน ความแน่วแน่
อย่าเปลี่ยนคน ให้เหนื่อยอ่อนและท้อแท้
ฉันเพียงแค่........ทำตามฝัน...........เท่านั้นเอง
!!!...^Imagine^...!!!
1 กุมภาพันธ์ 2547 16:14 น.
!!!...^Imagine^...!!!
จะจดจำทุกนาทีอันมีค่า
ที่เธอมอบให้มาเวลานี้
ขอบคุณนะขอบคุณคนใจดี
ที่หยิบยื่นไมตรีให้แก่กัน
จะถนอมความรักที่เธอให้
รักษาไว้กับใจไม่เปลี่ยนผัน
ในเมื่อเธอคือคนที่สำคัญ
สำหรับฉันตอนนี้และตลอดไป
จะทำหน้าที่นี้ให้ดีที่สุด
เท่าที่มนุษย์คนหนึ่งจะทำได้
เป็นความหวัง ความรัก กำลังใจ
รอยยิ้มฉันนั้นมีไว้ เพื่อให้เธอ
!!!...^Imagine^...!!!
หน้าส่วนตัว
800
Lovers
0 คน เลิฟ!!!...^Imagine^...!!!
Calendar
