14 พฤษภาคม 2547 23:38 น.

...คิดถึงเธอ...

!!!...^Imagine^...!!!

เหม่อมองฟ้าออกไป.....ไกลแสนไกล
เห็นหมู่ดาว.....น้อยใหญ่ได้ส่องแสง
สายลมพัด.....อ่อน...อ่อนผ่อนเบาแรง
พาไม้แห้งร่วงหล่นจนโรยรา

อีกคืนแล้วที่ปล่อยใจ.....คิดถึงเธอ
คนที่ใจคอยเพ้อ.....และห่วงหา
อีกนานไหมที่เธอนั้น.....จะกลับมา
รู้ไหมว่า.....คิดถึงเธอ.....แทบขาดใจ

อยากบอกเธอว่ามีใครคนหนึ่ง
เฝ้าคิดถึงอยู่เสมอเธอรู้ไหม
ฉันเองยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนไป
แล้วเธอเป็นเช่นไร.....บ้างคนดี
				
อยากได้ยินเสียงเธอเหมือนวันเก่า
เพื่อลบลืมความเหงา.....ให้พ้นที่
เธอจะคิดเหมือนกันไหมในบางที
ลึกสุดใจนั้นมี.....เพียงแค่เรา

ฝากดูแลตัวเองให้ดี...ดี
เหมือนกับที่.....ดูแลฉันไม่ให้เหงา
หากอ่อนล้าลองหลับตา.....ลงเบา...เบา
ฉันคนเก่า.....อยู่ข้างเธอเสมอไป

อย่ากังวลเรื่องของคนทางนี้
หมดทั้งใจจะมีเธอ.....ไม่หวั่นไหว
เมื่อก่อนนี้รักเรานั้นเป็นเช่นไร
จงมั่นใจ.....จากนี้ไป.....ย่อมเหมือนเดิม.....

                   !!!...^Imagine^...!!!

				
14 พฤษภาคม 2547 23:26 น.

...ฝากรักไปกับดาว...

!!!...^Imagine^...!!!

อยากขอดาวช่วยดูแลเธอคืนนี้
ให้นอนหลับฝันดีทีได้ไหม
เธอจะได้หายเหงา.....เศร้าหัวใจ
นั้นแหละที่อยากให้.....เธอหายดี

ได้โปรดเถอะ.....ขอร้องทีนะดาว
รับเรื่องราว.....ของฉันแล้วอย่าเมินหนี
รู้แล้วช่วย.....บอกกับเธอให้ที
ว่าคนนี้.....ทั้งคิดถึงและห่วงใย

ฉันอาจเป็นเพียงแค่ใครคนหนึ่ง
นั้นที่ซึ่ง....ธรรมดา.....กว่าคนไหน
รักจากใจดวงน้อย...น้อย.....ที่ให้ไป
เธอรับรู้.....บ้างไหม  ด้วยใจเธอ

หมดทุกสิ่ง.....ทุกอย่างที่เธอเป็น
แล้วที่เห็น.....บอกเธอได้  ไม่พลั้งเผลอ
ทั้งหมดนี้ฝากดาวไปได้ไหมเออ
หัวใจเพ้อ.....รักเธอมาก.....ฝากบอกที

                   !!!...^Imagine^...!!!				
13 พฤษภาคม 2547 21:56 น.

...คือรักจริง...ผู้หญิงไร้เงา...

!!!...^Imagine^...!!!

ระยะทางวันเวลาที่ไกลห่าง
ความอ้างว้างไม่เคยทำให้หวั่นไหว
เพราะส่วนลึก.....ยังมีเธอไม่เปลี่ยนไป
เหงาแค่ไหน.....ก็อยู่ได้ด้วยรักเธอ

แค่รับรู้ว่าใจเธอยังมีฉัน
พร้อมดูแล.....ผูกพันมั่นเสมอ
ถึงวันนี้เราห่างไกลกันนะเออ
ยังพบเจอเธอทุกครั้งที่หลับตา

เพราะหัวใจยังมีเธอไม่ไปไหน
คืนวันอาจเปลี่ยนไปให้ห่วงหา
เธอก็ยังอยู่ใกล้ใจแม้ไกลตา
ทุกเวลาเหมือนเรานั้นได้ใกล้กัน

ขอบฟ้ากว้างยังมีดาวพราวเต็มฟ้า
ความห่วงใย.....ห่วงหาในใจฉัน
ก็ยังคงอยู่เสมอ.....ทุกคืนวัน
พร้อมรักแท้คงมั่น.....มิผันแปร.....
 
             !!!...^Imagine^...!!!
				
12 พฤษภาคม 2547 16:43 น.

...ไม่เข้าใจ...

!!!...^Imagine^...!!!

แค่คำพูดของเธอเพียงไม่กี่คำ
ก็กลับทำ.....ความรู้สึกฉันหวั่นไหว
หรือเธอคือ.....อิทธิพลของหัวใจ
จะหัวเราะ.....หรือร้องไห้.....ก็เพราะเธอ

หัวใจบ้าง.....ก็รอคอย.....อยากพบหน้า
บางเวลา.....ก็แอบมองยามที่เผลอ
แต่บางครั้ง.....ก็ไม่อยากมาพบเจอ
ช่างสับสน....จริงเออ.....นี่หรือใจ

หลาย...หลายครั้ง  ที่อยากโทรไปหา
แต่ไม่กล้า.....โทรมาสักเท่าไหร่
ส่วนบางครั้งนึกอยากโทร.....ก็โทรไป
กี่ชั่วโมงก็คุยได้.....รู้สึกดี

บ่อยครั้งที่.....ต้องเหงาใจอยู่เสมอ
ทั้งที่คิดถึงเธอ.....ไม่เหลือที่
หรือเป็นเพราะเริ่มห่วงหา.....กว่าทุกที
อาการนี้.....เริ่มเป็นมากขึ้นทุกวัน

บอกได้ไหมที่ฉันเป็นเพราะอะไร
ที่หัวใจ  แปลก.....แปลก เหมือนเพ้อฝัน
ไม่เข้าใจ.....ใจตัวเอง....ไปแบบนั้น
ปล่อยให้มันสับสน.....จนเริ่มเบลอ

หรือเพราะเธอ....คือความรัก.....ในตอนนี้
หรือเธอคือ.....เหงาที่มีอยู่เสมอ
หรือเธอคือ.....คนบงการกันนะเออ
หรือเพราะเธอ.....คือทุกสิ่งสำหรับใจ

                  !!!...^Imagine^...!!!


       
         สำหรับ....ความรู้สึกลึกๆในตอนนี้.....ซึ่งบางทีก็ไม่ค่อยเข้าใจใจตัวเองสักเท่าไร.....บางครั้งสมองบอกให้รับรู้แต่เหมือนความรู้สึกก็ไม่ค่อยยอมรับและเข้าใจ.....อาการแบบนี้ก็ยังไม่เคยเป็นไปตั้งแต่ได้มาพบเธอ.....
ไม่เข้าใจว่าบางครั้งก็ยังมี...ใครที่ดีกว่า......แต่สุดท้ายคนที่ห่วงหาอยู่ในใจก็ยังเป็นเธออยู่เสมอ.....เคยนะที่จะลืม...หรือตัดใจให้หมดไปนะเออ..... แต่ความทรงจำที่ยังมีเธอก็ยังคงมีอยู่ในใจเสมอไป.....ไม่ได้อยากถึงนึกแต่ก็ลืมไม่ได้เลยสักวัน.....หลายครั้งที่เจอกันก็มีทั้งความเศร้าความหวั่นไหว....แต่ในส่วนลึกก็ยอมรับว่าสุขใจ.....ที่อย่างน้อยฉันคนนี้ก็ยังได้รักเธอ.....

       ถึงเธอคนนั้น..... ก็แค่อยากให้เธอนั้นเข้าใจในตัวฉัน.....
ไม่ได้อยากเรียกร้องสิ่งใดกัน.... เพียงแค่ไม่อยากให้เธอรู้สึกไม่ดี หรือรำคาญ.....  ความรักของฉันเท่านั้นเอง.....

  ***  
        อย่าโกรธที่บางครั้งฉันอาจวุ่นวายมากเกินไป
        อย่ารำคาญที่คุยเรื่องที่เธอไม่ค่อยสนใจไปแบบนั้น
        อย่าได้ไหม...เวลาเจอ  ถ้าหากเธอต้องฝืนใจยิ้มให้กัน
        อย่าได้ไหม...อย่าบอกให้ฉันนั้น....เลิกรักเธอ....           ***
				
12 พฤษภาคม 2547 16:11 น.

...เพื่อน...

!!!...^Imagine^...!!!

หากวันใดเธอรู้สึก.....ว่าอ่อนแอ
ขอจงอย่าท้อแท้และหวั่นไหว
จงยืนหยัด.....ลุกขึ้น  เดินต่อไป
กำลังใจจะมีให้ไว้แก่เธอ

อาจไม่ใช่คนที่คอยอยู่ใกล้...ใกล้
แต่เป็นใครที่คอยห่วงอยู่เสมอ
ระยะทางอาจทำเราไม่พบเจอ
แต่ใจฉันจะมีเธอ.....ตลอดไป

มิตรภาพนับแต่นาทีนี้
จะคงมีอยู่เรื่อยไปไม่หวั่นไหว
ความเป็นเพื่อนจะคอยเป็น.....สัญญาใจ
เตือนเราให้......นึกถึงกันตลอดกาล

ความทรงจำ  ดี...ดีที่มีให้
จะเก็บไว้เรื่อยไปและสืบสาน
จากวันนั้น.....จวบวันนี้.....ภาพวันวาน
ตราบเท่านาน.....จะมีฉันและมีเธอ
		
	!!!...^Imagine^...!!!	
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ!!!...^Imagine^...!!!
Lovings  !!!...^Imagine^...!!! เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ!!!...^Imagine^...!!!
Lovings  !!!...^Imagine^...!!! เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ!!!...^Imagine^...!!!
Lovings  !!!...^Imagine^...!!! เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึง!!!...^Imagine^...!!!