17 กรกฎาคม 2547 22:54 น.
!!!...^Imagine^...!!!
เธอ...คือใคร? ที่มาพบ.....มารู้จัก
เจอก็ทักยิ้มพูดคุยกันเสมอ
แปลกตรงที่.....รู้สึกดีที่พบเจอ
ไม่พบเธอ.....ก็คิดถึงและห่วงใย
หลาย...หลายครั้งที่เรานั้นได้พบกัน
สำหรับฉันบอกได้ว่าหวั่นไหว
เหมือนมีเธอเข้ามาเกี่ยวในหัวใจ
เป็นอย่างนี้เมื่อไรไม่รู้ตัว
จนวันนี้.....ที่มีเธอเต็มหัวใจ
คิดอะไร....ก็มีเธออยู่ในหัว
อยากบอกเธอ ว่า รัก แต่..... ใจ...กลัว...กลัว
เพราะไม่ชัวร์.....กลัวเธอคิด.....ไม่เหมือนกัน
ความรู้สึกนึกคิดที่เป็นไป
ตอนนี้มีเธอไว้.....ให้คิดฝัน
เหมือนเธอคือกำลังใจ.....ในทุกวัน
สำหรับฉัน.....ในตอนนี้จริงนะเออ
เมื่อหัวใจบงการตาม.....ความรู้สึก
จากส่วนลึก.....ข้างในใช่พลั้งเผลอ
จนเกิดเป็นส่วนเติมเต็ม.....ที่ค้นเจอ
เมื่อมีเธอ.....ก้าวเข้ามาในหัวใจ
ให้เธอคือ.....ใครคนนี้ที่รู้จัก
คือความรัก....ความรู้สึก.....ความอ่อนไหว
คือทุกวัน.....ของฉันนี้ที่เป็นไป
.....และคือใคร.....ที่ใจฉันต้องการ.....
!!!...^Imagine^...!!!
..............กับความรัก............
มีไหมใครสักคนที่ วันหนึ่งเค้าคนนั้น..... ได้ก้าวเข้ามา
แล้วช่วยเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปของหัวใจ ให้กลับ มีความหวัง
ความรู้สึกที่ดีๆ..... โดยที่ไม่ต้องถึงขนาดสมบูรณ์แบบ หรือ ในแบบที่
ใครๆ หลายคนเห็นแล้วต้องอิจฉา.........
แต่ขอเพียงแค่ว่า เค้าทำให้หัวใจดวงนี้
กลับมีความสุข ความพอใจ กับความรักที่เป็นไปในทุกวัน...........
หนึ่งวันนั้น จะมาเมื่อไหร่ ? ก็คงยังไม่มีใครสามารถจะคาดเดาได้
แล้วเมื่อไหร่?......... จะมีวันนั้น วันที่หลายๆคนเฝ้ารอ........
.................ใครสักคน?
................ผู้ที่เข้ามาเติมเต็มให้แก่หัวใจ...............
คนที่เปลี่ยนแปลงอะไรหลายๆอย่างในชีวิตให้กลับมีมุมมองที่ดีขึ้น
วันนั้น........ ต้องมีแน่สำหรับ ผู้ที่มีความรักที่แท้จริง..........
สำหรับความรัก.......... ที่เป็นไปในรูปแบบต่างๆ
ก็ขอเป็นกำลังใจให้กับความรักของคุณ.........
ทั้งรักที่กำลังเริ่ม ไม่ว่าจะสมหวังหรือไม่ก็ตาม..............
เพราะอย่างน้อย ครั้งหนึ่งคุณก็ยังได้ชื่อว่า........เคยรัก..........
!!!...^Imagine^...!!!
10 กรกฎาคม 2547 22:41 น.
!!!...^Imagine^...!!!
หนึ่งวันนี้ที่ฉันนั้น.....รู้สึกเหมือนไม่ค่อยดี
เหตุเพราะมีหลายเรื่องราวทำให้ฉันนั้นหวั่นไหว
จนเกิดเป็นความเหนื่อยล้า.....และท้อแท้แก่หัวใจ
แต่เชื่อไหม.....มันกลับคลายหายได้ด้วยเพราะเธอ
เมื่อได้โทรหาเธอยามที่ใจได้รู้สึก.....ไปแบบนั้น
ความท้อแท้.....ที่คอยบั่นทอนใจกันเสมอ
ก็ค่อย...ค่อย จางหายไป จนรู้สึกดีกว่าที่เป็นที่ได้เจอ
แปลกจริงเออ.....แค่ได้ยินเสียงเธอ ก็รู้สึกได้สบายใจ
ขอบคุณนะ.....ที่ช่วยให้ฉันนั้นเข็มแข็ง
ทำให้ใจที่อ่อนแอกลับแกร่ง.....มีพลังไม่หวั่นไหว
เหมือนเธอคือ.....ทุก...ทุกสิ่ง ที่มีค่า เท่าที่เธอนั้นเป็นไป
ยามเธอใกล้หรือห่างไกล.....ก็อบอุ่นในหัวใจได้ทุกที
อยากให้เธอเป็นเธอในแบบนี้.....อยู่เสมอ
ไม่ต้องรักฉันตอบแทน.....ก็ได้เออ แค่เป็นเธอนั้นเองอย่างเต็มที่
เจอก็ทัก ยิ้มให้กันเหมือนคนรู้จัก แบบที่เป็นที่เคยมี
เพียงเท่านี้.....ก็คงรู้สึกดีแล้วสำหรับใจฉันนี้ที่มีเธอ.....
!!!...^Imagine^...!!!
5 กรกฎาคม 2547 00:05 น.
!!!...^Imagine^...!!!
หัวใจคน ย่อมต่างตาม.....ความรู้สึก
จากส่วนลึก....แห่งเงาใจที่ใฝ่ฝัน
บ้างทนร้าว.....ปนสุขในทุกวัน
เพียงเพื่อแลก.....รักนั้น.....หวังมั่นคง
ดังเช่นรัก.....ฉันนี้ที่เป็นไป
เกินห้ามใจ.....จะเลิกราพาไหลหลง
จนใจร้าว.....เจ็บลึกกร่อนสึกลง
เพราะบรรจง.....สานรักปักดวงใจ
เกินถอนตัวถอนใจในไฟรัก
แจ้งประจักษ์.....เกินกาลจะขานไข
เกิดเป็นรักข้างเดียว.....เปลี่ยวฤทัย
โทรมน้ำใส.....ไหลหยดรดนัยน์ตา
รักนี้หรือคือคำตอบ.....มอบความหวัง
คือพลังสรรค์สร้างทาง.....ปรารถนา
หรือคือทุกข์.....ดันทุรังประดังมา
เพราะเหนื่อยเหลือ.....เกินคว้าฝันวันแห่งใจ
จึงขอบอกลาแล้ว.....กับรักนี้
ที่ทวี.....ความเหงา.....เศร้าหวาดไหว
ลาความฝัน.....สู่ความจริงทุกสิ่งไป
จนกลับเป็นเราได้.....ดั่งเช่นเคย
ขอบคุณรัก.....ประจักษ์แจ้งแห่งดวงจิต
สอนบทเรียน.....เชยชิด.....คิดเฉลย
ตั้งแต่เริ่มจนปลายทาง.....อย่างรำเพย
.....รักเจ้าเอย.....ลาล่วง.....จากห้วงใจ.....
!!!...^Imagine^...!!!
4 กรกฎาคม 2547 14:28 น.
!!!...^Imagine^...!!!
เมื่อเหม่อมองเธอวันนี้.....ไม่เหมือนเก่า
ทั้งที่สิ่งต่าง...ต่าง รอบกายเรา ยังคงที่
แต่บางสิ่ง.....เหมือนมันขาดหายไปมากเต็มที
ทำให้ในตอนนี้เรา.....ไม่เหมือนเดิม.....
เสียงหัวเราะ.....อีกรอยยิ้ม คำพูดจา
วันนี้กลับเย็นชา ผิดไป.....จากแรกเริ่ม
ความห่วงใย.....เอาใจใส่ที่เคยมีมาต่อเติม
ก็กลับกลายเป็นห่างเหิน.....เข้ามาเพิ่มแก่หัวใจ
จะหาว่าน้อยใจ หรือ.....อะไร ฉันไม่รู้
เพราะที่ฉันเองเป็นอยู่.....อาจดูน่าหมั่นไส้
เหมือนรู้สึกขวางหูขวางตาที่เธอเป็น.....แต่บางทีก็ไม่รู้สึกนึกแคร์อะไร.....
อาจเพราะชินชาแล้วก็ได้.....กับการที่เธอนั้นเป็นไป.....ในทุกที
สิ่งต่าง...ต่าง ที่ครั้งหนึ่งเคยผ่านมา
ความสุข.....สนุกทุกเวลา.....มันได้หยุดลงไว้กับที่
เพราะวันนี้.....ฉันเป็นแค่คนรู้จัก.....ที่เธอมี
ไม่ได้เป็นเพื่อนซี้.....หรือใคร...ใคร ที่คุ้นเคย
เธออาจไม่รู้สึกนึกแคร์อะไร.....
กับบางสิ่งที่หายไป.....เธอจึงทำเหมือนเฉย...เฉย
ฉันเปลี่ยนแปลงหรือว่าเธอเปลี่ยนไป.....ไม่ใช่เลย
แล้วอะไรล่ะ.....ที่เผย.....ว่าเรานั้นได้เปลี่ยนไป
มองหน้าเธอด้วยรอยยิ้มแบบเจื่อน...เจื่อน
ถามคำก็ตอบคำ.....เหมือนกับเพิ่งเจอหน้ากันได้
ทั้งที่ก่อนหน้านี้.....มีอะไรเราต่างก็เข้าใจ
ฉันเองก็มีความรู้สึกนะ.....แล้วเธอล่ะรู้สึกไหม......
.........กับสิ่งหายไป.....ที่ทำให้เรานั้นไม่เหมือนเดิม..........
!!!...^Imagine^...!!!