5 กรกฎาคม 2547 00:05 น.
!!!...^Imagine^...!!!
หัวใจคน ย่อมต่างตาม.....ความรู้สึก
จากส่วนลึก....แห่งเงาใจที่ใฝ่ฝัน
บ้างทนร้าว.....ปนสุขในทุกวัน
เพียงเพื่อแลก.....รักนั้น.....หวังมั่นคง
ดังเช่นรัก.....ฉันนี้ที่เป็นไป
เกินห้ามใจ.....จะเลิกราพาไหลหลง
จนใจร้าว.....เจ็บลึกกร่อนสึกลง
เพราะบรรจง.....สานรักปักดวงใจ
เกินถอนตัวถอนใจในไฟรัก
แจ้งประจักษ์.....เกินกาลจะขานไข
เกิดเป็นรักข้างเดียว.....เปลี่ยวฤทัย
โทรมน้ำใส.....ไหลหยดรดนัยน์ตา
รักนี้หรือคือคำตอบ.....มอบความหวัง
คือพลังสรรค์สร้างทาง.....ปรารถนา
หรือคือทุกข์.....ดันทุรังประดังมา
เพราะเหนื่อยเหลือ.....เกินคว้าฝันวันแห่งใจ
จึงขอบอกลาแล้ว.....กับรักนี้
ที่ทวี.....ความเหงา.....เศร้าหวาดไหว
ลาความฝัน.....สู่ความจริงทุกสิ่งไป
จนกลับเป็นเราได้.....ดั่งเช่นเคย
ขอบคุณรัก.....ประจักษ์แจ้งแห่งดวงจิต
สอนบทเรียน.....เชยชิด.....คิดเฉลย
ตั้งแต่เริ่มจนปลายทาง.....อย่างรำเพย
.....รักเจ้าเอย.....ลาล่วง.....จากห้วงใจ.....
!!!...^Imagine^...!!!
4 กรกฎาคม 2547 14:28 น.
!!!...^Imagine^...!!!
เมื่อเหม่อมองเธอวันนี้.....ไม่เหมือนเก่า
ทั้งที่สิ่งต่าง...ต่าง รอบกายเรา ยังคงที่
แต่บางสิ่ง.....เหมือนมันขาดหายไปมากเต็มที
ทำให้ในตอนนี้เรา.....ไม่เหมือนเดิม.....
เสียงหัวเราะ.....อีกรอยยิ้ม คำพูดจา
วันนี้กลับเย็นชา ผิดไป.....จากแรกเริ่ม
ความห่วงใย.....เอาใจใส่ที่เคยมีมาต่อเติม
ก็กลับกลายเป็นห่างเหิน.....เข้ามาเพิ่มแก่หัวใจ
จะหาว่าน้อยใจ หรือ.....อะไร ฉันไม่รู้
เพราะที่ฉันเองเป็นอยู่.....อาจดูน่าหมั่นไส้
เหมือนรู้สึกขวางหูขวางตาที่เธอเป็น.....แต่บางทีก็ไม่รู้สึกนึกแคร์อะไร.....
อาจเพราะชินชาแล้วก็ได้.....กับการที่เธอนั้นเป็นไป.....ในทุกที
สิ่งต่าง...ต่าง ที่ครั้งหนึ่งเคยผ่านมา
ความสุข.....สนุกทุกเวลา.....มันได้หยุดลงไว้กับที่
เพราะวันนี้.....ฉันเป็นแค่คนรู้จัก.....ที่เธอมี
ไม่ได้เป็นเพื่อนซี้.....หรือใคร...ใคร ที่คุ้นเคย
เธออาจไม่รู้สึกนึกแคร์อะไร.....
กับบางสิ่งที่หายไป.....เธอจึงทำเหมือนเฉย...เฉย
ฉันเปลี่ยนแปลงหรือว่าเธอเปลี่ยนไป.....ไม่ใช่เลย
แล้วอะไรล่ะ.....ที่เผย.....ว่าเรานั้นได้เปลี่ยนไป
มองหน้าเธอด้วยรอยยิ้มแบบเจื่อน...เจื่อน
ถามคำก็ตอบคำ.....เหมือนกับเพิ่งเจอหน้ากันได้
ทั้งที่ก่อนหน้านี้.....มีอะไรเราต่างก็เข้าใจ
ฉันเองก็มีความรู้สึกนะ.....แล้วเธอล่ะรู้สึกไหม......
.........กับสิ่งหายไป.....ที่ทำให้เรานั้นไม่เหมือนเดิม..........
!!!...^Imagine^...!!!
20 มิถุนายน 2547 16:14 น.
!!!...^Imagine^...!!!
หากวันนี้เธอมีใครอีกคนหนึ่ง
คนที่ซึ่ง.....ทำให้เธอนั้นหวั่นไหว
ฉันเองก็คงต้อง.....ยอมตัดใจ
เพื่อลบลืมเธอไป.....ในทุกวัน
เพราะไม่อยากให้ใจต้องปวดร้าว
กับเรื่องราวระหว่างเธอกับฉัน
สิ่งต่าง...ต่างที่เรานั้นได้ผูกพัน
ปล่อยให้มันเป็นอดีต.....ให้ผ่านไป
ความเป็นจริง....ฉันเองก็รู้ตัวดี
ว่าเธอไม่เคยมี.....ความหวั่นไหว
อยู่ใกล้เธอแต่เหมือนยิ่งห่างไกล
ทุ่มเท่าไร.....ก็คงไปไม่ถึงเธอ
เสมือนว่าเธออยู่เพื่อรอใคร?
คนที่รักหมดใจ.....ใช่พลั้งเผลอ
ผิดกับฉันที่อยู่กับฝันละเมอ
คิดเพ้อเจ้อ.....ว่าเธอก็รักกัน
อยากขอโทษที่เคยรบกวนใจ
แต่นี้ไป.....ฉันจะไม่คิดเพ้อฝัน
เรื่องของเธอให้มากมายเหมือนทุกวัน
และจะคอย.....ลืมมันจนหมดใจ
แต่อยากบอกอะไรเธอไว้อย่าง
หากวันใดเธออ้างว้างหรือหวาดไหว
เมื่อเหม่อมอง.....ข้างกายเธอไม่เหลือใคร
รับรู้ไว้......ฉันยังคงอยู่ข้างเธอ.....
!!!...^Imagine^...!!!
เมื่อวันนึง...ที่เธอได้พบใครสักคน.....................
ผู้ซึ่งเป็นคนที่เธอค้นหามานาน ถึงวันนั้นฉันเองก็คงต้องตัดใจจากเธอแล้วอย่างแท้จริง............ เพราะรักข้างเดียวในแบบที่เธอไม่มีใคร กับการรักใครสักคนในแบบที่เค้ามีเจ้าของมันแตกต่างกัน ความรักนั้นไม่ได้ขึ้นอยู่กับการรักก่อนหรือหลัง.............แต่รักของฉัน ถึงที่ผ่านมาเคยเป็นรักข้างเดียว จนถึงตอนนี้มันได้เริ่มกลายเป็น.........รักที่ไม่สมหวัง .............
แต่ฉันเองก็ยังดีใจที่ครั้งหนึ่งฉันเคยได้รักเธอ.................
ลาก่อนความรัก .................... ที่กลับมาหยุดลงณ จุดที่ไม่มีใครอยากสัมผัสแต่ก็หลีกเลี่ยงมันไม่ได้.................
ถ้าที่ผ่านมาฉันเคยวุ่นวายหรือทำอะไรให้เธอไม่ชอบใจ ก็ขอให้เธออย่าได้โกรธหรือเกลียดฉันเลยได้ไหม...... เราอาจมองหน้า หรือยิ้มให้กัน แตกต่างกันไปจากเมื่อก่อนบ้าง..............ก็ไม่เป็นไร................
แต่บางสิ่งที่มันได้ขาดหายไปแล้ว.................
สำหรับฉันยอมรับว่ามันไม่สามารถกลับคืนมาได้.......เลยจริง...จริง
ถึงวันนี้..........เราจะไม่ได้เป็นคนรักกัน แต่ฉันก็ยังดีใจที่ครั้งหนึ่งเราได้รู้จักกัน และได้เป็นเพื่อนกัน .................ซึ่งมันก็ยังดีกว่า............
ที่ไม่ได้เป็นแม้กระทั่งเพื่อนหรือใครสักคนที่เธอไม่รู้จัก............
ฉัน.........ดีใจที่ได้พบเธอ ดีใจที่ได้รัก........... และฉันก็จะยังดีใจอีก
ถ้าเธอนั้นได้รักใครสักคน ที่เค้าดีพอ.....สำหรับเธอ............
19 มิถุนายน 2547 22:52 น.
!!!...^Imagine^...!!!
ขอบคุณนะสำหรับรักที่เธอให้
หมดทั้งใจเธออย่างไม่เหลือที่
หนึ่งวันนั้น.....ฉันยังไม่เข้าใจดี
จนวันนี้.....เพิ่งรู้ซึ้งถึงความใน
จึงอยากบอกเธอคนนี้ที่ห่วงหา
ทุกเวลา.....ทุกวัน ที่ทำได้
เพราะเกิดรักเท่าที่มีจนล้นใจ
พร้อมมอบให้แด่เธอเสมอมา
ไม่ใช่เหงาหรือเผลออะไรแน่
เพราะทั้งแคร์.....ทั้งรักและห่วงหา
อยากดูแล ห่วงใยเธอ.....ทุกเวลา
เพราะเธอช่างมีค่า.....แก่หัวใจ
จะไม่ยุ่งวุ่นวายให้เดือดร้อน
หรือคอยงอน.....งอแง แม้วันไหน
แค่เพียงเธอ.....รักฉันและห่วงใย
จากนี้ไป.....จะรักเธอเพียงผู้เดียว
สายไปไหมที่ตอบเธอไปแบบนี้
เพราะส่วนลึก.....เริ่มมีเธอเข้ามาเกี่ยว
จนคุ้นเคย.....ขึ้นทุกวันแล้วจริงเชียว
รักแน่นเหนียว.....รั้งยังไงก็ไม่ทัน
หากว่าเธอ.....ยังมีใจให้ฉันอยู่
ให้รับรู้.....ว่าหมดทั้งใจของฉัน
ในตอนนี้ก็มีเธอ.....ไว้เช่นกัน
จึงบอกเธออย่างนั้น ฉันรักเธอ
!!!...^Imagine^...!!!
17 มิถุนายน 2547 22:18 น.
!!!...^Imagine^...!!!
เมื่อความรักที่ไม่เคยจะผิดหวัง
กลับพลาดพลั้งกับความรักในครั้งใหม่
คงยากยิ่งกับการหักห้ามใจ
เพื่อลบลืมเธอไปในทุกวัน
เพราะทุกคราวที่ยังคงคิดถึงเธอ
ช่างปวดร้าวจริงเออ..... หัวใจฉัน
ความมั่นใจที่เคยมีในตัวนั้น
ก็เปลี่ยนผัน.....กลับกลายเป็นอ่อนแอ
อยากกลับเป็นเหมือนดังเช่นคนเก่า
ทิ้งรอยเศร้า.....หมดใจไม่แยแส
ไม่มีเธอก็อยู่ได้ไม่ต้องแคร์
ขอได้ไหมเพียงแค่.....ลบลืมเธอ
เฝ้าบอกใจตัวเองไปแบบนั้น
ทั้งที่มัน.....ฝืนใจอยู่เสมอ
รักข้างเดียว.....เจ็บปวดจริงนะเออ
ฝันละเมออย่างไร.....ก็ไม่จริง
อาจเพราะเธอเห็นฉันเป็น.....เพียงแค่เพื่อน
คอยย้ำเตือนเก็บไว้กับทุกสิ่ง
ไม่ได้เป็นคนที่รัก.....ที่พักพิง
จึงทอดทิ้ง......ความรู้สึกไม่นึกแคร์
ผิดกับฉันที่คิดไปอยู่เสมอ
ตั้งแต่เริ่มรักเธอ.....แล้วแน่...แน่
ขอโทษที ที่วุ่นวาย.....คอยดูแล
ฉันอ่อนแอเองที่.....ไม่ห้ามใจ
!!!...^Imagine^...!!!
เคยไหม ? ...ที่บางครั้ง... รู้สึกว่ารัก รักมาก แต่ไม่ว่าจะด้วยหลายๆสิ่ง หลายๆอย่างหรืออะไร.....ก็ไม่สามารถทำให้ความรักของเรานั้นที่กำลังมีอยู่ สมหวัง หรือลงตัวอย่างที่เราต้องการ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร ท้ายที่สุดแล้ว ความรักเหล่านั้น ที่เรามีอยู่ ก็กลายเป็น....................................
....รักที่ไม่สมหวัง.....
สิ่งที่ตามมากับความรักที่หลงเหลืออยู่......อาจมีแต่น้ำตาและความเสียใจที่ยังคงอยู่.......แต่เชื่อไหมว่า บางคน ยอมรับ ....กับความเจ็บที่เกิดขึ้นและพอใจ สำหรับสิ่งที่เป็นไปในแต่ละวัน..... ที่ต้องพบและเจอ เหตุผลง่ายๆก็ คือ.................รัก............เท่านั้นเอง....
สำหรับ.....รักที่ไม่สมหวัง..... จงสู้ต่อไป เพื่อวันพรุ่งนี้ ที่ดีกว่า.....อย่าท้อ อย่าสิ้นหวัง
..........บางครั้งสิ่งที่เราเห็นอยู่....อาจเป็นแค่ภาพลวงตา หรือเป็นแค่สิ่งต่างๆที่ผ่านเข้ามา....เพื่อให้ได้เรียนรู้ใจของตัวเอง จนวันหนึ่ง สิ่งเหล่านั้นได้หล่อหลอมให้คุณเข็มแข็งขึ้นอย่างช้าๆ.....เพื่อรอที่จะได้พบกับความรักที่แท้จริง.....ที่เหมาะสมกับคุณ.... มากกว่า ความรักที่เป็นสิ่งลวงตา ที่คุณเห็นในตอนแรก
หน้าส่วนตัว
869
Lovers
0 คน เลิฟ!!!...^Imagine^...!!!
Calendar
